ฉันประคองแก้มของเขา
ใช้นิ้วละไล้ข้างแก้มของเขาอย่างเบามือ 
คิ้วหนาโดดเด่นของเขาคู่นั้น
พระเจ้าได้จัดวางองค์ประกอบต่าง ๆ 
บนใบหน้าของเขาไว้อย่างน่ารัก
ฉันตกหลุมรักใบหน้าเขาซ้ำแล้วซ้ำอีก 

สันจมูกโด่งกับปลายจมูกที่งุ้มต่ำ 
เข้ากับใบหน้าของเขา 
เขานิ่งยอมให้ฉันสำรวจใบหน้าของเขา
ทุกตารางนิ้วจนกว่าจะพอใจ 
ฉันลากนิ้วช้า ๆ ไปตามริมฝีปากบางของเขา
ที่ฉันหลงรัก และฉันคิดว่าฉันกำลังทำทั้งหมดนี้ 
ด้วยอาการหลงรักเขาเช่นเดิมอีกครั้ง

ฉันไล่นิ้วไปตามสันกรามซ้ำไปซ้ำมา 
และเลื่อนขึ้นลงที่ข้างแก้มเป็นจังหวะช้า ๆ
ยังคงจดจ้องใบหน้าของเขา 
โดยไม่อยากจะกระพริบตาสักวินาที 
อยากจดจำทุกรายละเอียด 
ทุกความสมบูรณ์แบบ
และริ้วรอยแห่งความไม่สมบูรณ์แบบของเขา 

หรือสองปีก่อนที่ตอนนั้นคิดถึง
แต่อาจเพราะมันดูออกจะตรงตัวไปซักหน่อย 
เลยออกจะเลี่ยน ๆ ไม่กล้าพิมพ์ 
ไม่กล้าออกเสียง 
เลยไม่ทันจะได้บอกก็จากกันไปซะก่อน 
เป็นช่วงเวลาเดียวกันกับปีก่อน
ตอนนี้ก็ยังคงคิดถึง 

ฉันไม่กล้ารีบด่วนตัดสินใจ
ว่าฉันรู้สึกหรือไม่รู้สึกกับเธอแบบไหน 
ฉันภาวนาแค่ว่าการตรงไปตรงมา
ต่อความรู้สึกของฉัน 
จะไม่ทำให้ฉันเจ็บปวดเท่าไหร่นัก 

ฉันเคยตั้งคำถามขนาดที่ว่า 
ทำไมฉันไม่ถูกรักตอบ 
หรือนั่นคือการถูกรักตอบที่น้อยกว่า

ฉันใส่ใจกับเรื่องนี้พอสมควร 
จนกระทั่งวันหนึ่ง
เหตุการณ์ที่เคยมีผลกับใจอย่างมหาศาล 
ได้กลายเป็นฟางเส้นสุดท้ายอย่างไม่ทันตั้งตัว 

ฉันสัมผัสได้ถึงความเหน็ดเหนื่อย
กับความคาดหวังอันไร้ประโยชน์ 
ที่ถูกก่อขึ้นมาเนิ่นนานอย่างไร้คำอธิบาย

ฉันตอบไม่ได้ว่า
ฉันกำลังมีความสุขอยู่หรือเปล่า
ฉันคิดแต่เพียงว่าการพักผ่อน
คือการไม่พยายามครอบครอง
ความรักที่ไม่เหมาะสมกับหัวใจ

ฉันหลงรักดวงตาของเธอ
มันออกจะน่าหลงใหล
ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยดวงดาวที่
ส่องประกายอยู่มากมาย 
บางครั้งมันก็มีคำถาม ปริศนา ความผิดหวัง
โกรธเคือง รังเกียจ หรือกระทั่งความว่างเปล่า
อยู่ในนั่น ในดวงตาของเธอ

รอยยิ้มของเธอ
เป็นสิ่งที่ฉันสามารถตกหลุมรักมันได้ทั้งวัน 
และแม้วินาทีนี้ ฉันก็รู้สึกว่าเธอน่ารักเป็นพันครั้ง 
หรืออาจจะมากกว่านั้น ในทุกครั้งที่เธออาจจะเผลอยิ้ม

ส่วนมือของเธอ
เต็มไปด้วยความห่วงใย
ครั้งหนึ่งมันเคยถูกยื่นมาสำหรับฉัน 
"ครั้งหนึ่ง"

ถ้าเธอแบมือ หมายถึงเธอแบมือ 
นั่นไม่ได้หมายถึงเธอต้องการมือฉัน 

บางทีฉันก็ตั้งใจเสียเหลือเกิน
ที่จะซ่อนความรู้สึกบางอย่างเอาไว้ 
ไม่ใช่ว่าไม่อยากให้เธอรู้ 
เธอได้โปรดรับรู้ถึงมันเถอะ 
น่ารังเกียจชะมัด 
ฉันเพิ่งรู้ว่าวิธีที่ฉันทำมันคือ
การเรียกร้องความสนใจสำหรับเด็กน้อย 

ฉันเคยสบตากับเธออยู่บ่อยครั้ง 
ก่อนที่อุกกาบาตจะพุ่งชนความสัมพันธ์ระหว่างเรา 
เธอเป็นความสัมพันธ์เดียวที่ฉันรักษาไว้ไม่ได้ 
และเป็นความสัมพันธ์เดียวที่ฉันตั้งใจจะรักษา
มันไว้มาก ๆ จนลืมรักษาความรู้สึกของตัวเอง
แต่ต่อให้ฉันพังยับเยินแค่ไหน มันก็คุ้มค่าที่จะรักษาเอาไว้ 
การคิดถึงเธอเลยกลายเป็นสิ่งเดียวที่จะพอทำได้ 
ในทุกคืน บางครั้งฉันก็เลิกพยายามหาคำตอบ 
กับสิ่งที่เธอทำแล้วด้วยซ้ำ ยอมรับในแววตา
ที่เย็นชาของเธอแต่โดยดี 

และฉันก็เดินออกมาจากเธอ
'ฉันจะบอกลาคนที่ไม่อยู่' ด้วยวิธีใดกันนะ