บทที่ฮันนาได้รับถือเป็นบทที่มีบทบาทในเรื่องค่อนข้างมาก แต่ด้วยความที่เรื่องนี้มีตัวละครเยอะ ทำให้แม้จะมีผลต่อแกนเรื่อง แต่ก็ใช่ว่าจะได้เห็นหน้า เห็นการแสดงกันบ่อยๆ ลักษณะตัวละครตัวนี้หลักๆ ก็เน้นไปทางร้าย ร้ายในจุดที่คนเกลียดเลยแหละ แต่เป็นบทที่ไม่กลมเท่าไหร่ (ด้านดีหาไม่ค่อยจิเจอ555) ส่วนตัวสำหรับเรา บทนี้ไม่พีค และไม่ส่งมากมาย แต่นางก็รับผิดชอบบทได้ดี จนเราเกลียดนาง5555
เรื่องนี้ไม่ได้ดูค่ะ ข้าม!!
ตัวซีรี่ส์เรื่อง The Good Wife เอง ถือเป็นซีรี่ส์เรื่องหนึ่งที่เราประทับใจมากของปีที่ผ่านมา ไม่แน่ใจว่าเพราะมี Plot หลักที่แน่นอยู่แล้ว จากการที่นำซีรี่ส์ฝรั่งมารเมค ด้วยรึเปล่าที่ทำให้บทแทบไม่มีช่องว่างให้เอ๊ะ ให้เบื่อเลย ในส่วนของบทของนานะ ซึ่งได้รางวัลมาแล้วจากเวที 1st Asia Artist Awards และเข้าชิง (แต่ไม่ได้รางวัล) อีก 2 เวที คือ 5th APAN Star Awards และ 9th Korea Drama Awards ก็ถือเป็นการยืนยันว่าการแสดงของเธอในเรื่องนี้ไม่ธรรมดาเลย
ในเรื่องตัวละครที่นานะแสดงเป็น Bisexual (เป็นตัวละคร Bisexual ตัวแรก ในประวัติศาสตร์ซีรี่ส์เกาหลี แม้ว่าประเด็นรสนิยมทางเพศจะไม่ได้มีส่วนสำคัญกับเรื่องนัก แต่เธอก็แสดงความเป็นผู้หญิงเท่ๆได้เท่สุดๆ และเมื่อถึงจุดที่ต้องแสดงอารมณ์รู้สึกผิด เสียใจ ฯลฯ ก็แสดงออกมาได้ดี (ถ้าใครได้ดูรายการ Roommate จะพบว่าตัวตนของเธอในรายการจะคนละเรื่องกับบทที่เธอได้รับในเรื่องนี้มากๆ) โดยส่วนตัวนานะเป็นคนที่เราอยากให้ได้รางวัลสาขานี้มากที่สุด
ถ้าว่าด้วยตัวซีรี่ส์เรื่องนี้ไม่ได้ทำสร้างความประทับใจให้เรามากเท่าไหร่ เรียกว่าดูจบด้วยความรู้สึกเฉยๆ รู้สึกว่าเรื่องมันไม่ค่อยสุดนัก แต่ถ้าเจาะจงไปที่บทของ มินอา ก็ถือว่าเป็นการแสดงซีรี่ส์ยาวเต็มตัวในบทนำเรื่องแรกที่ดีมากๆ ตัวบทมีทั้งความฮา สดใส และดราม่า ตัวมินอาก็ทำออกมาได้ดี น่ารัก และน่าสงสารเห็นใจในเวลาเดียวกัน
เรื่องนี้ไม่ได้ดูค่ะ ข้าม!!
แม้จะไม่ใช่บทพระเอก แต่บทของกงมยองเรื่องนี้ก็ได้รับการตอบรับจากผู้ชมอย่างดี (สำหรับเรา ส่วนตัวเราชอบตัวละครตัวนี้มากกว่าพระเอกของเรื่องซะอีก ถ้าเราเป็นนางเอกเราจะเลือกคบกับคนนี้ 555) ความจริงบทนี้ไม่ได้พิเศษมากมาย ถือว่าเป็นพิมพ์นิยมของพระรองเกาหลี คือแสนดี และรักนางเอกมากๆ แบบทำเพื่อเธอได้ทุกอย่าง และพร้อมจะเสียสละเพื่อความรักของเธอ (ซึ้งน้ำตาไหล) ถือว่าบทธรรมดา ไม่บวกไม่ลบ การแสดงเป็นธรรมชาติ แต่ไม่ได้มีการปล่อยของใดๆเป็นพิเศษสักเท่าไหร่
มินซอก เป็นนักแสดงที่ได้รับบทรองๆ ในซีรี่ส์ดีๆ ถึง 3 เรื่องติด ตั้งแต่ Descendants of the Sun ตามด้วย Doctors และ Defendant ที่เพิ่งจบไป แม้จะเป็นบทรองๆ แต่ก็เป็นที่จดจำตั้งแต่ Descendants of the Sun และฝีมือก็พัฒนาขึ้นเป็นลำดับ ( ใน Defendant แสดงได้ดีมากๆ) ความจริงด้วยความที่ในเรื่อง มินซอก เป็นหนึ่งในแก็งค์คุณหมอที่มีกันหลายคน ในช่วงต้นจึงไม่ได้โดดเด่นอะไรนัก แต่เนืื่องจากมีโอกาสได้มีเรื่องราวของตัวเองเป็นหลักอยู่ในช่วงท้าย (ตัวละครพบว่าตัวเองเป็นโรคที่ต้องผ่าตัด และจะส่งผลกระทบต่อการทำอาชีพหมอที่ตนเองรัก ต้องแสดงออกถึงความรักและต้องการรับผิดชอบดูแลน้องชาย)
โดยเฉพาะฉากโกนผมก่อนเข้ารับการผ่าตัด ซึ่งต้องแสดงคนเดียว และแสดงให้ได้ภายในครั้งเดียว ก็ถือเป็นฉากที่มินซอกได้ปล่อยของจนเป็นที่ประทับใจของเรามากๆๆๆ (หนึ่งในคนที่เราเชียร์ให้ได้รางวัล)
ส่วนตัวเราว่าบทของมินแจในเรื่องนี้มันน้อยมาก ถ้าจะได้รางวัลความจริงควรได้จากเรื่อง Goblin มากกว่า (ก็แปลกใจว่าทำไมได้เข้าชิงด้วยเรื่องนี้) ถ้าเอาการแสดงจากเรื่องนี้มาพิจารณา เราว่ายังไม่ถึงขนาดได้รางวัล
จีซูในเรื่องนี้ ถือเป็นบทหลักที่ไม่ค่อยเด่น ส่วนมากจะมาทางนิ่งๆ ส่วนตัวเราว่าไม่ได้พิเศษอะไรมาก อารมณ์ความสับสนเรื่องแอบรักเพื่อน ก็ไม่ได้ชัดเจนอะไรมาก ในบางจุดก็ตั้งใจเกินไป (อันนี้เป็นที่บทแหละ) โดยรวมเราว่าเฉยๆนะ
ในบรรดาผู้เข้าชิงสาขานี้บทนี้จะให้อารมณ์ใกล้เคียงกับบทของกงมยอง แต่มีอารมณ์ภายในที่หนักหน่วงกว่า ไม่ใสเหมือนบทของกงมยอง แม้ว่าจะเข้าแนวพระรองพิมพ์นิยม แต่เราจะเห็นความละเอียดทางอารมณ์ที่จินยองแสดงออกมาเยอะมาก สาขานี้ขอเชียร์คนนี้แล้วกัน
บทของอึนทักออกไปทางเด็กสาว ซึ่งแม้ชีวิตของเธอจะดูรันทด แต่การใช้ชีวิตของเธอก็ไม่ได้ลำบากหรือกดดันอะไรไรมากนัก ถึงจะมีช่วงที่ต้องแสดงอารมณ์ดราม่า ซึ่งโกอึนทำได้ดี ไม่มีข้อเสียอะไร (แต่พอดีเราแอบเชียร์คนอื่น เดี๋ยวบอก555)
มาลองพิจารณาแล้ว บทโดยรวมของเรื่องนี้ก็ไม่ได้พิเศษอะไร ออกแนวเรื่อยๆ แต่จุดที่ดีอย่างโดนเด่น น่าจะเป็นภาพ และการใช้การแสดงที่มีบทพูดไม่มาก แต่กลับมีประโยคโดนๆมากอย่างไม่น่าเชื่อ ซึ่งหากพิจารณาแต่บทของตัวละครแต่ละตัว ในส่วนของตัวละครหลัก เราก็ไม่ได้รู้สึกว่าพิเศษอะไรมาก ออกจะธรรมดาด้วยซ้ำ (บทพระเอกนี่ธรรมดากว่านางเอกอีกอะ ดูชิวๆ ไม่ค่อยรู้สึกผิดเท่าไหร่ด้วย นางเอกยังมีความพยายามยับยั่งชั่งใจให้เห็นมากกว่าเยอะ555) (แต่แปลกเหมือนกันที่พอรวมองค์ประกอบทุกอย่างแล้ว เรื่องนี้เป็นเรื่องที่เราชอบมากๆเรื่องนึงเลย หรือเพราะเราชอบ Lee Sang Yoon 5555)
บทบงซุนที่โบยองได้รับ ส่วนตัวว่ามีแค่ช่วงท้ายๆเท่านั้นที่พิเศษ(ขึ้นมาหน่อย) ส่วนช่วงต้นเราว่าไม่ได้ปล่อยของเท่าไหร่ เทียบกับบทใน Oh My Ghost ส่วนตัวการแสดงเรื่องนี้ยังไม่ได้แสดงความสามารถเท่าเรื่องนั้นเลย (รวมๆ ขอเชียร์คนอื่นนะน้องโบยอง แหะๆ)
เราให้คะแนนเสริม(ความสามารถ)ของบทของชินฮเยในเรื่องนี้ พอๆกับบทของฮยอนจินในโอแฮยอง คือเป็นบทที่ตัวละครมีความเป็นผู้ใหญ่ แต่ก็ยังมีความขึ้นลงของอารมณ์อยู่มาก ตัวชินฮเยทำได้ดีมากๆ ตามมาตรฐานปกติของเธอ (แต่เราขอเชียร์อีกคนนะ แหะๆ)
เชียร์คนนี้แหละ อย่างที่บอกไว้ข้างบนว่า บทนี้เป็นบทของตัวละครที่เป็นผู้ใหญ่ มีอารมณ์ของคนที่โตแล้ว แต่ในขณะเดียวกันก็ยังมีความแปรปรวนในอารมณ์มาก ตัวแฮยองจะแสดงออกมาในทาง Aggressive ในขณะเดียวกันบางอารมณ์ เธอก็จะออกไปในทาง Depressed ด้วย ซึ่งอารมณ์ที่กลับไปกลับมานี้ เกินขึ้นตลอดทั้งเรื่อง (เอาจริงถ้าชีวิตจริงเป็นแบบเธอ เราแนะนำว่าควรปรึกษานักจิตวิทยาซักนิดนะ) แม้การแสดงอารมณ์ในบางจุดจะออกแนวสุดโต่ง เล่นออกมาให้ใหญ่ไปเลย แต่ที่เราชอบการแสดงของฮยอนจิน คือจุดที่แสดงออกมาให้รู้สึกได้ว่าโกรธ เครียด เศร้าซึม ได้ออกมาแบบไม่มากเกินไป อัดแน่นอยู่ข้างใน แต่ก็มากพอให้เราสัมผัสได้
เราชอบบทลุงยักษ์ในเรื่องนี้มาก จริงๆภาพรวมของ Goblin คือการเป็นซีรี่ส์ที่ตอบทุกความต้องการของคนดู มีความโรแมนติก ฟิน กินใจ ดราม่า ปมที่คาดเดายาก เรียกว่าครบถ้วน แถมยังรวมนักแสดงมากฝีมือมารับบทหลักด้วย โดยเฉพาะกงยู ซึ่งเหมาะับบทนี้มากๆ และทำให้ Goblin คือกงยู และกงยูคือ Goblin บอกไม่ถูกว่าเพราะอะไร แต่เป็นการแสดงที่เป็นธรรมชาติมากๆ ทั้งในส่วนของบทที่น่ารักกุ๊กกิ๊ก กวนอารมณ์ หรือส่วนดราม่าน้ำตานอง เอารางวัลไปเลยค่ะ
ดูไป 2 ตอนแล้วไม่ติด เลยยังไม่ได้ดูต่อค่ะ (ข้าม!!!)
เราว่าบทโดยรวมของเรื่องนี้ธรรมดามาก แถมบางช่วงค่อนไปทางเบื่อๆนิดหน่อยด้วย (อย่าว่าเรานะ อันนี้ความเห็นส่วนตัว) ส่วนถ้าให้เจาะลงไปที่บทของโบกอม ก็ถือว่าธรรมดาเช่นกัน (เอ๋...หรือเพราะเรา #ทีมพระรอง นะ 555 ไม่น่าเกี่ยวนะ 555) โบกอมไม่ได้เล่นไม่ดี เพียงแค่บทไม่พีคเท่าไหร่ ความเห็นของเราขอให้คนอื่นแล้วกันนะกอมนะ
Jo Jung Suk จาก Jealousy Incarnate (SBS)ดูไม่จบ เทไปช่วงประมาณกลางเรื่อง พอดีอยู่ #ทีมพระรอง 5555 (ข้าม!!!)
ความจริงการได้รับรางวัล Daesang (Grand Prize) จากเวที 2016 SBS Drama Awards ก็นับเป็นการยืนยันถึงความเจ๋งด้านการแสดงของคุณ Han Suk Kyu ความจริงเป็นอีกคนที่เราเชียร์อยากให้ได้รางวัลนี้มากๆ แต่แอบลำเอียงไปที่กงยูอปป้า อันนี้ไม่มีเหตุผลอะไรเลย นอกจากลำเอียง 555 (ขอโทษนะคะครูคิม)
ขอพูดถึงซีรี่ส์ที่เข้าชิงใน 3 สาขานี้พร้อมกันเลยนะคะ (ชื่อผู้เข้าชิงก็ซ้ำไปซ้ำมาอะเนอะ ** Moonlight ได้เข้าชิงยอดเยี่ยม แต่ไม่ได้ชิงบ และผู้กำกับ นอกนั้นเข้าชิงทั้ง 3 สาขา ส่วนแฮยองจะไม่ได้ชิงซีรี่ส์ยอดเยี่ยม แต่ได้ชิง ผู้กำกับ และบท) เราว่าเป็นอะไรที่ตัดสินใจยากที่สุด เรียกว่ารักพี่ เสียดายน้องก็ได้ เพราะแต่ละเรื่องก็ดีมากๆ และมีจุดเด่นในมุมที่ต่างกันออกไป เอาเป็นว่า 3 สาขานี้เราขออนุญาตไม่ฟันธงแล้วกันนะคะ แต่จะพูดถึงส่วนที่ชอบของแต่ละเรื่องแล้วกัน
เรื่องนี้ถือเป็นซีรี่ส์ที่มีความครบเครื่องมาก ทุกองค์ประกอบดีงามไปหมด ทั้งภาพ สถานที่ถ่ายทำต่างๆ บท ลงรายละเอียดไปถึงบทพูด (และการเล่นบท และครีเอทสดๆของนักแสดงในบางฉาก) นักแสดง เพลง ไม่มีอะไรให้ติเลย มีทั้งอารมณ์ คอมเมดี้ ดราม่า โรแมนติก
ชอบเรื่องนี้ตรงที่เป็นซีรี่ส์หวานน้อย แต่ก็ไม่ขาดหวาน และมีความเข้มข้นของเนื้อเรื่อง จังหวะการตัดจบตอน และการเล่าเรื่อง ต่อเนื่อง ไม่มีสะดุด ผูกกันไว้อย่างดี นำตัวละครให้เกิดพัฒนาการ ไม่ยัดเยียดให้ตัวละครมีความบวกหรือลบแบบผิดธรรมดามนุษย์ ทุกคนมีความดี-ร้าย ความรู้สึกอยากเอาชนะ เอาจรืงเอาจัง แต่ละตัวละครครบเครื่องมากๆ ส่วนตัวเราว่าเรื่องนี้เด่นตรงที่ตลอดทั้งเรื่องไม่มีความดร็อปเลย ไม่น่าเบื่อเลย เรื่องราวต่อเนื่อง บางช่วงลุ้นมาก บางช่วงลุ้นน้อย บางจุดเน้นเรื่องอารมณ์ดราม่า ออกแนวให้ข้อคิดชีวิต บวกกับความแน่นเรื่องบทที่เกี่ยวข้องกับทางการแพทย์ เรียกว่าเป็นซีรี่ส์ที่เล่าเรื่องชีวิตออกมาได้ละเอียดอ่อน สอนใจในแนวฟีลกู๊ด ที่ไม่โลกสวยจนเกินไป (แต่ก็จบสวยๆอยู่ดีอะเนอะ 555)
(เขียนดักไว้ก่อนว่าอย่าด่าเรานะ กลัว) ถ้าให้เราพูดตรงๆ บทเรื่องนี้ดีมากๆ (ให้ก.ไก่สิบห้าตัวเลย) ในช่วงครึ่งแรกของเรื่อง ถือเป็นบทที่แปลกใหม่ และน่าสนใจ ทำได้ดี ทั้งส่วนฟิน และเนื้อเรื่องที่ซับซ้อน และคาดเดายาก แต่พอผ่านครึ่งเรื่องไปแล้ว บทเหมือนไม่มีการพัฒนา และเริ่มเป็นบทที่คาดเดาไม่ได้ "เกินไป" คือเหมือนหลักการต่างๆที่ใช้อยู่ อยู่ๆก็เปลี่ยนไป คือก็เข้าใจได้ว่ามันเป็นโลกการ์ตูนที่ทุกอย่างจะเป็นยังไงก็ได้ และแต่จะจินตนาการ ให้สุดโต่งกลับไปกลับมาเลยก็ได้ แต่เรากลับรู้สึกว่านั่นกลายเป็นข้อเสียเหมือนเราไม่สามารถเข้าใจที่มาที่ไปของแต่ละเหตุและผลได้เลย แต่ก็ว่าไม่ได้นะ เพราะเรื่องนี้ เพิ่งได้รางวัลมาจาก Korea Communications Commission Broadcasting Awards เอาว่าก็แล้วแต่ความชอบเนอะ
ถ้ามองในมุมของซีรี่ส์ย้อนยุค บทของเรื่องนี้จัดว่าธรรมดามาก ค่อนข้างจะเดาได้ซะเป็นส่วนใหญ่ ไม่พีคมาก แต่ถ้ามองในเชิงซีรี่ส์ครบรส กระแสหลัก ก็ถือว่าเป็นเรื่องที่ทำได้ดี และได้รับความนิยมมากๆ ทั้งในประเทศ และต่างประเทศ ถ้ามองในตัวของซีรี่ส์เอง ทุกองค์ประกอบก็ถือว่าอยู่ในเกณฑ์ไม่มีอะไรให้ติ (แม้บทจะแอบมีช่วงเอื่อย แอบเบื่อนิดๆ) แต่ก็ไม่ได้ดีเป็นพิเศษมากมาย
Dear My Friends (tvN)จะบอกว่าเชียร์เรื่องนี้เพราะแปลเองก็เป็นส่วนหนึ่ง แต่แม้ว่าซีรี่ส์เรื่องนี้จะไม่ค่อยเป็นที่รู้จักและเป็นที่นิยมในไทยเท่าไหร่ แต่เราคิดว่าเป็นซีรี่ส์ที่ดีมากๆของปีที่แล้วเลย โดยที่ในเกาหลีซีรรี่ส์เรื่องนี้ก็ขึ้นติดอันดับซีรี่ส์ที่มีเรตติ้งดีเป็นลำดับ 9 ของเรตติ้งสูงสุดตลอดกาลของช่องเคเบิ้ลเลยทีเดียว นอกจากนี้ตัวบทละครเอง ก็ได้รางวัลยืนยันจากเวทีระดับประเทศอย่าง 9th Korea Drama Awards มาแล้ว บรรดานักแสดงนำรุ่นเก๋าแต่ละท่านก็ล้วนแต่มีประวัติการทำงานมาอย่างยาวนาน รายชื่อผลงานยาวเหยีย เรียกว่ามีประสบการณ์การแสดงมาอย่างโชกโชน นักแสดงรับเชิญในเรื่องก็เด็ดๆทั้งนั้น ทั้งโจอินซอง กวางซู เดเนี่ยล ฯลฯ อยากจะใช้คำว่าไม่ดูคือพลาดมาก (ส่วนตัวเราเชียร์ให้เรื่องนี้ได้รางวัลบทยอดเยี่ยม ถ้ากรรมการผู้พิจารณาเอนมาทางดราม่าชีวิต คิดว่ารางวัลน่าจะตกเป็นของเรื่องนี้)
เรื่องนี้ได้เขาชิงผู้กำกับยอดเยี่ยม และบทยอดเยี่ยม ส่วนตัวคิดว่าถ้าได้ผู้กำกับยอดเยี่ยมก็โอเคอยู่ ส่วนของบทจัดอยู่ในโหมดค่อนข้างเดาได้ในส่วนของโครงใหญ่ ส่วนรายละเอียดย่อยๆ ถือว่าทำได้น่าสนใจทีเดียว (แต่ถ้าเทียบกับเรื่องที่เข้าชิงเรื่องอื่น เราว่าเรื่องนี้ยังไม่เจ๋งเท่า)
อาจจะเขียนไม่ค่อยละเอียดมาก เพราะตอนแรกตั้งใจจะเขียนตั้งแต่ตอนรายชื่อผู้เข้าชิงออกมาใหม่ๆ แต่กว่าจะได้เขียนจบก็ปาเข้ามาวันสุดท้ายแล้ว (พรุ่งนี้ 3 พ.ค. ก็วันงานแล้ว) เลยอาจจะดูรีบๆไปหน่อย แถมบางเรื่องก็ดูจบไปนานมากกกกแล้ว รายละเอียดแบบละเอียดๆก็อาจจะมีลืมๆกันไปบ้าง
อย่างไรก็ดี ย้ำอีกครั้งว่าทั้งหมดนี้เป็นความเห็นส่วนตัว ซึ่งอาจจะมีความลำเอียง หรือความชอบที่ไม่เหมือนกันเป็นส่วนประกอบในการตัดสินใจ ซึ่งเกณฑ์การตัดสินใจของแต่ละคนก็ต่างกันไป ถ้าใครสังเกตจะเห็นว่าสำหรับรางวัลเกี่ยวกับนักแสดง เราจะเอาบทมาพิจารณาร่วมด้วย เพราะโดยส่วนตัวเรามีความคิดว่า นักแสดงจะได้แสดงความสามารถก็เมื่อได้รับบทที่ส่งเสริมให้ได้ "ปล่อยของ" ฉะนั้นแม้จะเป็นนักแสดงที่มีความสามารถมาก แสดงบทบาทของตัวละครออกมาได้ดี แต่ถ้าตัวละครนั้น จัดอยู่ในเกณฑ์ไม่พิเศษ ก็ยากที่บทจะทำให้เราเห็นความสามารถเจ๋งๆของนักแสดงได้อย่างเต็มที่
อ่านจบแล้วก็เม้นท์แลกเปลี่ยนกันได้นะคะ แต่ขอให้เป็นไปอย่างสันติ ไม่ทะเลาะเบาะแว้ง ไม่ด่าคนเขียน (แหะๆ) รักกันๆเนอะ
ติดตามผลการประกาศทางช่อง JTBC พร้อมกันพรุ่งนี้ค่ะ
เอาจริงๆเราว่าบทของน้องจากกูรูมิยังไม่เจ๋งเท่าน้องมินเลยด้วยซ้ำอ่ะ
แต่เราก็เห็นว่าน้องแสดงอารมณ์ทางสายตาได้เยอะขึ้นจากเมื่อก่อน
คือจะว่ายังไงดี คือแบบ บทอียองไม่ได้สร้างความประทับใจให้เรามากเท่าบททนายจองอ่ะ 555555