ขณะที่เหนื่อย..เพิ่งเลิกทำงาน

เดินกลับ โดยมีจุดหมายที่มอร์ไซค์คิว

มีคิวมอไซค์มากมาย จอดอยู่ฝั่งตรงข้ามซอย

ปกติแล้วเราจะต้องโบกมือเรียกเขามา 

แต่วันนี้ ทั้งๆที่ยังเดินไม่ถึงปากซอย ยังไม่ทันยกมือเรียนพี่เขา

อยู่ดีดีก็มีพี่วินคันหนึ่งขับมาจอดด้านหน้าเรา แล้วพยักหน้าให้

เราก็งง ว่ายังไม่ทันได้เรียกเลยนะ

อยู่ดีดีก็รู้สึกถึงความอบอุ่นเล็กๆที่บอกไม่ถูก

แปลกเหมือนกัน..

ข้อคิดที่ได้คือ... ถึงแม้ว่าเราจะไม่รู้จักกัน แต่เราก็สามารถที่จะมอบความอบอุ่นให้กับผู้อื่นได้ อาจจะเป็นแค่ความอบอุ่นเล็กๆ แต่สำหรับบางคน แค่เพียงเท่านี้ก็ดีใจแล้ว

- รัก -