เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
litanies of you.sweetsingularity
โพสต์นี้มีเนื้อหาที่อาจไม่เหมาะสมกับเยาวชน day 20: graduation

  • สัมผัสสุดท้ายย่อมมีความหอมหวานของมัน




    เด็กหนุ่มนั่งหน้าทะเล้นอยู่ปลายเตียงผม ร่างเปลือยเปล่าสวมหมวกรับปริญญาไว้หลวมๆ บังผมสีดำขลับที่ยังชี้โด่เด่ไม่เป็นทรง




    “เรียนจบแล้วนะ”  ผมว่า หยิกแก้มแฟนในชุดครุยเบาๆ  “เจอโลกนอกรั้วมหาลัยได้แล้ว”



    (ใครจะคิดว่า ‘เรา’ จะอยู่เป็น ‘เรา’ ได้นานขนาดนี้ 


    จากแก้ววิสกี้ถึงจูบต้นฤดูร้อน 



    แรงดึงดูดและความใคร่ที่กลายเป็นความสัมพันธ์ระหว่างคนแปลกหน้าสองคน)




    แบร์ทำหน้ามุ่ย หยิบมือผมขึ้นมาจูบ 


    “พี่นาย....” เด็กหนุ่มเรียกชื่อผมด้วยเสียงหนักแน่น โทนกระเซ้าเย้าแหย่คุ้นหูหายไปเสียสิ้น



     “—อย่าเอาความจริงมาพูดตอนนี้สิฮะ”




    แผ่นหลังผมชิดประตูที่เพิ่งปิดลง ร่างตรงหน้าไม่ยอมละมือจากตัว ทันทีที่เราได้โอกาสอยู่ลำพังสองคน


    แขนแข็งแรงโอบเอวผมแนบตัว ปากบรรจงจูบซอกคอ


    ลมหายใจอุ่นยังรวยรินระหว่างเรา



    “พี่นาย....”  เสียงต่ำพร่ำคำเดียวซ้ำๆ ขณะเราก้าวเข้ามาในห้อง “พี่นาย...”



    นิ้วปลดกระดุมเสื้อผมลงอย่างรีบเร่ง


    หัวใจเต้นกระแทกอกเหมือนเป็นครั้งแรก




    ความไม่แน่นอน


    ความไม่แน่นอนไม่ใช่หรือที่ทำให้สัมผัสครั้งนี้เร้าใจนัก


    ที่ทำให้รอยจูบ รสลิ้น เสียงลุกลนของคนรัก หอมหวานในความทรงจำ




    ผมนั่งพิงพนักหัวเตียง ดึงผ้าห่มขึ้นคลุมตัว สายตาพิจารณามองแฟนตรงหน้าเงียบๆ



    ถ้าชีวิตเป็นหนัง เราสองคนก็อาจได้เจอกันอีกก่อนองค์สองจะจบลง


    ถ้าชีวิตเป็นหนัง ผมคงหวลกลับมาหาคืนนี้ได้ซ้ำๆ


    ถ้าชีวิตเป็นหนัง เด็กหนุ่มนัยน์ตาซุกซนของผมคงไม่ต้องหนีห่างไปไหนไกล



    สัมผัส ลมหายใจ ร่างกายของอีกคนที่ผมรู้จักดีเกินพอ คงไม่ถูกบันทึกเป็นเพียงเหตุการณ์ที่เคยเกิดขึ้น



    จุดอ่อนที่ติ่งใบหูของเขา


    ปากและลิ้นที่กระตุ้นปลายประสาทตรงซอกคอของผม




    กระแสเสือดที่สูบฉีดเร็ว แรง พร้อมเสียงหอบ ลึก รัว ราวขาดอากาศหายใจ เมื่ออีกฝ่ายสัมผัสผมตรงจุด
     

    “แบร์—“


    ในตัวเหมือนถูกหลอมละลายเป็นร่างว่างเปล่าอยู่บนเตียงนอน ความคิดวิ่งรนในเขาวงกตที่มีทางออกแต่เขา และ เขา เท่านั้น


    “—แบร์...”



    ใกล้เข้ามาอีก เร็วกว่านี้  เสียงในหัวผมเรียกร้อง


    ทั้งที่รู้ดีเมื่อครึ่งชั่วโมงก่อนหน้าว่าเราควรจะค่อยรีรอ ยืดเวลาชั่วคืนที่ให้แก่กันได้ 




    ทำพี่อีก 

    ทำพี่สิ

    ผมอยากจะกรีดร้อง


    หากที่เล็ดลอดจากริมฝีปากกลับเป็นเสียงครางยาว




    มือข้างหนึ่งยังกำผ้าปูเตียงแน่น


    อีกข้างเกาะแผ่นหลังขาวของคนรักไว้


    แบร์ก้มลงจูบผมขณะร่างเราเคลื่อนไหวเป็นหนึ่ง





    เราควรจะรอเวลาไม่ใช่หรอ


    “....ผมรักพี่นายนะฮะ”


    เราควรจะใจเย็นกว่านี้สิ




    “พี่รู้”


    แต่เราก็ควรจะรู้ว่าสติพี่หายไปตั้งแต่จูบแรกของคืนนี้


    สัมผัสเบาของริมฝีปากนุ่ม ที่ทำใจผมเกเร

    ที่ทำความคิดและเหตุผลน้อยนิดที่หลงเหลืออยู่นั่นหลุดลอย





    เรารู้ใช่ไหม


    “พี่รู้อยู่แล้ว แบร์”


    เราน่าจะรู้สิ





    สักพักแบร์หลับตา โยนหมวกทิ้งไว้ข้างเตียง


    “ผมยังไม่อยากนอน”  เด็กหนุ่มพูดขึ้นตรงๆ ก่อนจะกระโจนเข้ามาซุกตัวกับอกผม




    กลายเป็นหมาป่าน้อยที่ดูไร้พิษสงอีกแล้ว




    ผมลูบหัวแบร์​ ยีผมยุ่งๆนั้นอย่างเคยชิน


    “งั้นก็ไม่ต้องนอน”


    (จะยอมตามใจเรื่องนี้ก็แค่คืนนี้

    หนุ่มของผมใช่เด็กแล้วซะเมื่อไหร่)



    แฟนผมยิ้มกว้าง เอาปลายจมูกถูกับแก้มผมเบาๆ


    “พี่นาย--“ คราวนี้เสียงมากับแววตาละห้อย ที่ดูขัดตาสีฟ้าสดใสคู่นั้นเหลือเกิน


    “—แค่นี้ผมก็คิดถึงพี่จะแย่...”



    ผมส่ายหน้า ไล่นิ้วตามแผงอกคนข้างตัว


    “อย่าห้ามพี่เลย”  ผมตอบ หอมแก้มแบร์อย่างห้ามตัวเองไม่ได้





    “เรามีอยู่คนเดียวในโลกนะ”





    แบร์หายใจเข้าแรง กลิ้งตัวมาคร่อมร่างผม 



    “พูดยังงี้--“  เด็กหนุ่มลดเสียงกระซิบ ยิ้มเจ้าเล่ห์ที่มุมปาก “--รักผมเข้าแล้วล่ะสิ”




    ผมหัวเราะ ดึงร่างแฟนเข้ามากอด


    “รักมาก--”  ผมเสยผมแบร์ให้พ้นตา



    “--รักมานานแล้วด้วย."




    //


    แนบเพลง:




    จากโมเม้นเล็กๆ ละมุน แบบที่คุณ @PD704101 พูดถึง มาบูม! ตรงนี้เลย

    แถมกาแฟดำไม่ใส่น้ำตาลค่ะ5555


    หวาน แบบพี่นายไม่ได้มาแค่เสียงเหมือนตอนที่แล้วนะบี @quiddity8 

    อิจฉาแบร์ละซี่ อิอิ  > <


    /ยื่นหมอนให้น้องดาว @_ddddow 

    และขอบคุณน้องดาวกับน้องแป้ง @pang_ppacx ที่ให้กำลังใจเสมอมา <33



    ชอบไม่ชอบยังไงกดด้านล่างบอกได้เลยนะคะ เม้นบอกคนเขียน คุยกับเรา

    อยากรู้ว่าคุณคิดยังไง


    มาคุย / ทักทายกันได้ที่ทวิต @_XDolan นะคะ <3


    ติชม #kpfic เลย


    20 วันแล้ว แบร์อนาย เราจะก้าวไปถึง 31 ด้วยกันค่ะ ^^


    ขอบคุณสำหรับทุกกำลังใจเสมอ 


    x


    ข้าวเอง.


Views

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in