คนเป็นโรคซึมเศร้าจะมีวิธีการของตัวเองเพื่อทำให้ไม่ดิ่ง สำหรับเรานั้นเราเที่ยวนะ มันทำให้เรารู้สึกดีขึ้นมานิดนึงนะ เพราะเราได้ถ่ายรูปเราไม่ได้จบนิเทศหรือเรียนด้านนี้มาหรอกแต่เราชอบส่วนตัว เมื่อวานเรารู้สึกว่าเราเปราะบางและอ่อนแออารมณ์สวิง สำหรับวันนีิ้เราบอกเราอารมณ์ดีนะได้ไปเที่ยวกับเพื่อนที่สนิทและเข้าใจเรา ขอบคุณ อิอิ เอาเป็นว่าเราเพื่อนนัดเราไว้ว่าจะไปดูพญาเสือโคร่งกันที่ขุนวางกันที่เชียงใหม่ นัดกันไว้หลายสัปดาห์ละหละ นัดเราให้ออกจากลำปางหกโมงแต่เราตื่นหกโมงเลยไปสาย แอบรู้สึกผิดนิดนึง กว่าจะไปถึงสันป่าตองบ้านแฟนเพื่อนก้สิบโมงแน่ะ เพราะมีเหตุ ฝีที่ก้นแตก อ่านไม่ผิดหรอก มันแตกจริงๆนะ ปวดมาก เลยหาซื้อยา เลยช้า แอบโทษตัวเองเหมือนเดิมเพราะเราแน่เลยที่ทำไรช้า แต่ไปถึงเพื่อนก้ไม่ว่านะ แต่กว่าจะไปถึงขุนวางก้ 11 โมง อ่อ ยังถ่ายได้อยู่อ่ขุนวาง ถ้าเราจำไม่ผิดน่าจะเป็นศูนย์วิจัยเกษตรมั้งมีทั้งองุ่น กุหลาบลาๆ แต่ซิกเนเจอร์ของที่นี่เป็นพญาเสืีอโคร่งหละ ไปถึงคนเยอะมาก
ก้เลยได้มุมนี้มา
ปกติเรานะถ้ามันว่างมากกก ถึงแม้จะออกไปถ่ายรูปคนเดียวมันก็จะดิ่งนิดนึง ขนาดเราเดินนิดหน่อยยังเหนื่อยเลย ไม่เหมือนวันที่ไปดอยผ้าห่มปกวันนั้นเป็นวันที่รู้สึกว่าเป็นตัวถ่วงที่สุด เดินแทบไม่ได้จะร้องไห้ แต่ต่างจากวันนี้ เพราะเราอาจวันนี้เดินสนุกเหงื่อออกด้วยขาไม่สั่นร้อนร้อนด้วย555 แฟนเพื่อนพาเดินอ้อมเขากันไป เอาเป็นว่าวันนี้เรามีความสุขพรุ่งนี้เราก็จะบอกหมอหมดว่าเกิดอะไรขึ้นบ้าง ขอลงแต่รูปละกันเนาะวันนี้ บอกก่อนถ่ายไม่สวยหรอก 55 อ่อ มีมุมถ่ายสวยๆเยอะมากรีวิวการเดินทางนิด
ขาขึ้นขึ้นจากอำเภอสันป่าตอง จะใกล้กว่า ใช้เวลาเดินทาง ไม่ถึงชั่่วโมงก็ถึง แต่ขอบอกก่อนว่ารถเยอะมากค่ะ คนเยอะด้วย
นี่เริ่มไม่มีคนละ อารมณ์ขากลับเดินขาลาก เดินอ้อมเขาแต่ได้มุมที่ไม่มีคน หามุมเอา ไอตรงที่เป็นอุโมงค์คนจะเยอะมากเวอร์เลย
กว่าจะลงมาจากขุนวางก็เย็นละ ขากลับลงมาทางอำเภอจอมทองมันก็จะอ้อมนิดนึง ลงมาก็หิวเลยแวะร้านข้าวซอยกะโหล้งอิ๊ ไม่มีรูปประกอบ อร่อยมากต้องกิน ทุกสิ่งอย่างทำจากกะลาหมดนะ แก้วน้ำจานชามช้อนส้อมคือกะลา ไม่ได้ถ่ายรูปมาแหะเอาเป็นว่าเรารู้สึกว่าสนุกเราหัวเราะได้แบบที่ไม่ได้หัวเราะนานแล้วแต่วันนี้ต่อไปเราไม่รู้นะ อยากเก็บความสุขไว้นานๆ
ปล.ขอบคุณเพื่อนที่พาไป
เช้านี้ต้องไปหาหมอแหละ อืมมม จะบอกอาการให้หมอ เดี๋ยวตอนเย็นมาอัพให้อ่าน อันนี้เราอัพค้างไว้เมื่อคืนแล้วหลับไปเลยมาลงเช้านี้
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านค่ะ
ก้เลยได้มุมนี้มา ปกติเรานะถ้ามันว่างมากกก ถึงแม้จะออกไปถ่ายรูปคนเดียวมันก็จะดิ่งนิดนึง ขนาดเราเดินนิดหน่อยยังเหนื่อยเลย ไม่เหมือนวันที่ไปดอยผ้าห่มปกวันนั้นเป็นวันที่รู้สึกว่าเป็นตัวถ่วงที่สุด เดินแทบไม่ได้จะร้องไห้ แต่ต่างจากวันนี้ เพราะเราอาจวันนี้เดินสนุกเหงื่อออกด้วยขาไม่สั่นร้อนร้อนด้วย555 แฟนเพื่อนพาเดินอ้อมเขากันไป เอาเป็นว่าวันนี้เรามีความสุขพรุ่งนี้เราก็จะบอกหมอหมดว่าเกิดอะไรขึ้นบ้าง ขอลงแต่รูปละกันเนาะวันนี้ บอกก่อนถ่ายไม่สวยหรอก 55 อ่อ มีมุมถ่ายสวยๆเยอะมาก
นี่เริ่มไม่มีคนละ อารมณ์ขากลับเดินขาลาก เดินอ้อมเขาแต่ได้มุมที่ไม่มีคน หามุมเอา 
กว่าจะลงมาจากขุนวางก็เย็นละ ขากลับลงมาทางอำเภอจอมทองมันก็จะอ้อมนิดนึง ลงมาก็หิวเลยแวะร้านข้าวซอยกะโหล้งอิ๊ ไม่มีรูปประกอบ อร่อยมากต้องกิน ทุกสิ่งอย่างทำจากกะลาหมดนะ แก้วน้ำจานชามช้อนส้อมคือกะลา ไม่ได้ถ่ายรูปมาแหะ
เช้านี้ต้องไปหาหมอแหละ อืมมม จะบอกอาการให้หมอ เดี๋ยวตอนเย็นมาอัพให้อ่าน 
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in