ในวันที่ดวงอาทิตย์ไขปัญหาในจิตใจ และผ่อนคลายจิตวิญญาณของฉัน 

ฉันพร้อมแล้วที่จะพบกับความจริง ฉันอาจไม่เป็นดังที่ใครวาดฝันไว้ 

วันนี้ ฉันอาจจะเป็นคนที่ผิดพลาด ไม่เอาไหน และไม่ประสบความสำเร็จ

วันนี้ ฉันจะยอมรับมัน

.

.

ดวงตะวันเคลื่อนคล้อย แม้จิตใจจะเข้มแข็งขึ้น

แต่ร่างกายยังคงดื้อรั้น อาหารมื้อเช้าเกือบเที่ยงนั้นไม่ได้อร่อยอย่างที่มันควรจะเป็นเลย

มันให้รสชาติที่มีแต่ความขมขื่น 

ช่างกลืนได้อย่างแสนลำบาก 

ริมฝีปากเบื่อที่จะเปิดออกรับอาหารคำต่อๆไป

.

.

164.115.20.83

/nati/ex_ttb172/

ข่าวดี...เดินทางมาถึงแล้ว ความตั้งใจของฉันมันไม่ได้สูญเปล่าอย่างที่ฉันคิด

เสียงร้องไห้ เพราะฉันทำมันได้ ไม่ใช่ผลสอบที่ทำให้ฉันดีใจมากจนต้องเสียน้ำตา 

แต่ฉันดีใจที่ เมื่อคืนมรสุมในจิตใจมันพัดผ่านฉันไปได้

ฉันหนีเอาตัวรอดจากมัจจุราช ที่ถูกหยิบยื่นไว้ตรงหน้าได้ทัน ฉันเฝ้าร้องตะโกนดีใจ 

.

.

ฉันผ่านมันมาได้แล้วนะ

ฉันยิ้ม แต่เป็นยิ้มที่เต็มไปด้วยน้ำตา 

ผลสอบเป็นเพียงแค่ส่วนหนึ่ง 

แต่การต่อสู้กับปีศาจร้ายในจิตใจของฉันเองต่างหากที่แสนจะยากลำบาก

.

.

เนื่องจากปีศาจร้ายตนนั้น ฉันสร้างมันขึ้นมาด้วยตัวเอง ฉันหล่อเลี้ยงมันไว้คอยลงโทษความไม่เอาไหนของตัวเอง ฉันกลายเป็นคนสร้างปีศาจและทิ้งปีศาจไว้ในตัว จนมันเติบโตพอและพร้อมที่จะกลืนกินจิตใจ วิญญาณ ความคิด และตัวฉันแล้ว 

.

.

หากฉันเก็บบทลงโทษในชีวิตของฉัน ใส่ลงในขวดโหลใบหนึ่ง มันคงต้องเป็นใบที่ใหญ่มาก เมื่อถึงเวลาฉันก็หยิบขวดโหลเหล่านั้นออกมา แล้วค่อยๆ เขย่ามันเพื่อจะสุ่มบทลงโทษเหล่านั้น เพื่อให้ปีศาจร้ายในตัวได้ดูดกลืนความเจ็บปวดจากบทลงโทษที่ฉันจะเลือกหยิบออกมา 1 หรือ 2 หรือ 3 หรือ 4 หรือ 5 หรือ ต่อไปเรื่อยๆไม่มีที่สิ้นสุด

.

.

แต่ที่สำคัญที่สุด คือวันนี้ฉันชนะ ชนะปีศาจร้ายและมัจจุราชที่หมายจะเอาชีวิตของฉัน ??

• - พัทธ์ธีรา -

To be continued