ผมเสมอ 

 

หลายต่อหลายครั้งที่ทุกๆคนรอบตัวมักพูดเสมอว่า "อย่ายึดติดกับอดีตอยู่กับปัจจุบันสิ" ซึ่งมันก็ถูกของพวกเขาเราไม่ควรหวนกลับหาอดีตเพราะรู้ทั้งรู้การแก้ไขอดีตมันไม่มีทางเป็นไปได้ 

แต่ถ้าเกิดว่าอดีตของผมมันคือคนมีชีวิตมีความรู้สึกมีจิตวิญญาณโลดแล่นและมีชีวิตอยู่ข้างๆผมเสมอมันจะเป็นยังไง

วันแรกที่เขาและผมเอ่ยประโยคพูดคุยกันไม่น่าเชื่อเลยว่าเขาที่เป็นมนุษย์ตัวเล็กจิ๋วถ้าเทียบกับจักรวาลรอบกายมนุษย์ธรรมดาแบบเขาที่ไม่มีอะไรต่างไปจากผมซักเท่าไร

กลายเป็นความทรงจำที่ขับเคลื่อนตัวผมไม่ว่าจะผ่านมันไปสักกี่ปี

เขาเป็นคนที่ผมหวังจะรัก แต่ไม่ได้หวังให้เขารักผมกลับ อาจจะเพราะผมรู้ดีผมก็คิดว่าตัวเองธรรมดาเหมือนกับเขาไม่มีอะไรวิเศษพอที่จะทำให้เขาเข้าใจความรักที่ผมกำลังรู้สึกถึง 

แต่ถ้าให้เปรียบเขาให้เท่ากับความรักที่ผมมีนั้นผมคงเปรียบเขาเหมือนกับ หิมะยามค่ำคืน

ใช่อยู่ผมไม่เคยเจอหรือสัมผัสหิมะมาก่อน แต่ช่วงเวลากลางคืนคือช่วงเวลาโปรดของผมมันเงียบสงบไร้เสียงดังจากผู้คนและสิ่งรอบตัว

มันเหมือนกับกลางคืนของทุกคนมีห้องกั้นอยู่เราก็อยู่ในห้องหนึ่งที่มีแค่และเราเท่านั้นที่จะรู้ถึงการมีอยู่ของห้องแห่งนี้เขาคือหิมะยามค่ำคืนผมผู้ไม่เคยเจอหิมะ 

ผมผู้ไม่เคยเจอหิมะ 

แต่ผมรู้สึกถึงความหนาวเย็นผ่านมันได้สัมผัสที่จับลงไปถ้าผมเจอหิมะขึ้นมาจริงๆก็คงจะตื่นเต้นกับสัมผัสแรกของมันเขาก็เช่นกัน

ผมไม่เคยเอื้อมถึงเขาผมจับมือเขาให้ก้าวเข้ามาในโลกของผมช้าๆ แต่เขากลับไม่เคยพาผมกลับเข้าไปในโลกของเขา 

แต่ต่อให้ผมต้องรู้สึกต่อให้ผมต้องรักเขาเพียงฝ่ายเดียวนั้นก็ถือเป็นความสุขอย่างหนึ่งที่ผมยึดมั่นเป็นความสุขที่จะหายตายจากไปตอนไหนก็ได้ความสุขที่โตนตรึงอยู่กับความไม่แน่นอน

และความสุขที่ผมยึดไว้บทสรุปของมันก็เป็นแบบที่ผมกล่าวไว้เขาโลดแล่นและมีชีวิตอยู่ในความทรงจำของผมเสมอ

หิมะยามค่ำคืนของผมไม่มีวันเกิดขึ้นอีกแล้ว

ผมจะไม่ขอให้เขากลับมาผมจะไม่ขอร้องเขาให้พาผมไปเจอโลกของเขาบ้างผมจะไม่เอ่ยบอกความรู้สึกรักให้เขาได้ยินอีกครั้ง 

ณ ตอนนี้และชั่วนิรันด์ไม่ว่าหิมะยามค่ำคืนของผมจะไปตกที่หัวใจของใครผมหวังแค่ว่าเขาจะยิ้มและมีความสุขอยู่ซักที่ มีความฝันและมุ่งมั่นทำมัน

ขอให้เขาได้พบเจอ แต่คนที่รักและปลอบประโลมเขาอย่างอ่อนโยนขอให้เขาได้รู้ถึงคุณค่าของตัวเองในทุกๆวินาที

และผมมั่นใจหิมะที่ได้ตกลงไปในใจของใครแล้วจะต้องตกหลุมรักในความแสนธรรมดาที่ตัวเขานั้นมีอยู่เพียงผู้เดียว

และสุดท้ายสิ่งเดียวที่เขาเหลือไว้ให้และผมยินดีรับไว้

ก็คงเป็นตัวเขาที่มีชีวิตอยู่เสมอในความทรงจำนี้

???? ???? ?? ??? ?? ????? ???????

?? : @??????????????

?? : @???????????