เรื่องนี้อ่านนานแล้วค่ะแต่ไม่ได้หยิบมาเขียนถึงเสียที ตอนนี้ว่างๆ (ความจริงไม่ว่างหรอกแต่ไม่อยากแก้วิจัย ฮ่าๆ) ก็เลยเขียนถึงดีกว่า ลืมๆ เนื้อเรื่องไปบ้างยังไงก็อาจไม่ได้พูดถึงละเอียดมากนะคะ

          เรื่องนี้ความจริงแล้วไม่ได้อยากอ่านหรอกนะ เพราะลองอ่านชื่อเรื่องแล้วแบบ หืม…อะไร? ลองอ่านคอมเม้นต์ในทดลองอ่าน (ที่เราไม่ได้อ่าน) ก็เห็นคนบอกว่าไหนพระเอก สับสนมาก อะไรประมาณนี้ เราเลยไม่ค่อยอยากอ่านเท่าไร แต่ช่วงนั้นเบื่อๆ ตะลุยอ่านทุกอย่างที่ขวางหน้าแล้วก็ได้อ่านเล่มนี้ด้วย หลังจากนั้นก็เลยแบบ เฮ้ย ชอบอ่ะ ความรู้สึกนี้อีกแล้วค่ะ

          เรื่องนี้พูดถึง จั่วเสียวเสี่ยว เด็กสาวที่เติบโตมาข้างกายอาจารย์ของนางผู้ที่ร่อนเร่ติดหนี้ชาวบ้านไปทั่วปฐพี แต่วันหนึ่งกลับบาดเจ็บสาหัสจนถึงแก่ชีวิต ก่อนตายอาจารย์สั่งเสียนางไว้ประโยคเดียวว่า “อย่าได้เป็นคนดีเด็ดขาด” เสียวเสี่ยวเชื่อฟังอาจารย์จึงทำตามสุดชีวิต

          เรื่องนี้เปิดมาอาจารย์ก็โดนเผาไปแล้วค่ะ (ตอนแรกเอะใจนิดนึกว่าทำไมถึงเผาเพราะส่วนมากนิยมฝัง แต่อ่านไปเรื่อยๆ นิยายจะเฉลยค่ะว่าทำไม ซึ่งเราชอบความคิดนี้มาก) หลังจากนั้นเสียวเสี่ยวก็หอบหิ้วของติดตัวไปไม่กี่ชิ้น (สมุดหนี้ของอาจารย์ พิณของอาจารย์ บ๊วยของอาจารย์ ส่วนหนังสือภาพวังวสันต์นางเอาไปเผา) ตั้งแต่ลงเขาก็มีคนมาทวงหนี้ของอาจารย์นางมากมาย จนนางคิดว่าเอาล่ะต้องเป็นคนชั่วเสียแล้ว นางหิวก็เลยคิดว่าการเป็นคนชั่วย่อมเริ่มต้นจากการเป็นโจร เสียวเสี่ยวเลยตรงไปปล้นขบวนการเดินทางที่ผ่านทางมาแต่ทั้งที่ตั้งใจจะเป็นคนชั่วกลับถูกมองว่าเป็นคนดีเสียอย่างนั้น หลังจากนั้นเพราะไปพัวพันกับขบวนนักเดินทางนี้เข้าและได้รู้ตัวจริงของพวกเขาแล้วทำให้นางปลีกตัวหนีไม่ได้ คราวนี้ก็เริ่มเข้าสู่พล็อตหลักค่ะ

          เสียวเสี่ยวถูกดึงตัวเข้าไปพัวพันกับเรื่องในยุทธภพและเรื่องปริศนามากมายทั้งฝ่ายธรรมะและฝ่ายอธรรม และนางก็พยาย๊ามพยายามทำตัวเป็นคนชั่วแต่ก็นั่นแหละ นางเอกโชคดีมากที่ทำชั่วไม่ขึ้น ถูกมองว่าเป็นคนดีตลอด ตรงนี้แหละที่ขำมาก เพราะนางไม่เป็นวรยุทธ ทำอะไรก็ทำไปแบบงูๆ ปลาๆ แต่ดันมีเรื่องยุ่งๆ เกิดขึ้นกับนางเสียได้

          ส่วนพระเอก (คิดว่าเป็นพระเอกนะคะ เพราะบทในเรื่องนี้ค่อนข้างน้อยอยู่) คือ เหลียนเจา แห่งสกุลเหลียน โดยสกุลเลียนถูกเรียกว่าเป็นเทพธนูสกุลเหลียนเพราะมีฝีมือด้านการยิงธนู (เท่มากกกกก เราเป็นคนชอบหนุ่มยิงธนู ฮ่าๆๆ) แต่ชาวยุทธ์ไม่ใคร่จะสนใจเพราะพวกเขาเป็นคนของพวกเจ้าขุนมูลนายอะไรทำนองนั้น เหลียนเจาเองก็บังเอิญเข้าร่วมกับเรื่องนี้ด้วยเหมือนกันค่ะ และฮีซื่อมากแบบซื๊อซื่อเป็นคนดีสุดๆ เห็นแล้วเอ็นดู แต่ด้วยความที่พี่อ่านมาเยอะเขียนมาเยอะ คิดว่าเหลียนเจาอาจจะเป็นพวกเก่งซ่อนคมก็ได้ค่ะ ไม่แน่ตอนหลังอาจเริ่มแสดงอภินิหารอะไรสักอย่างออกมา (อย่าทำให้เสียหน้าเชียวนะอาเจา ฮ่าๆๆ)

          เล่มนี้พล็อตหลักจบในเล่มค่ะ แต่ทอดไปถึงพล็อตของเล่มสองด้วย นี่กลายเป็นว่ารอติดตามยังไงไม่รู้ ปกติเราไม่ชอบนิยายแนวยุทธภพกับเทพเซียน แต่ว่าเรื่องนี้ให้ผ่านสามผ่านเลย บรรยายสนุก ตัวละครมีมิติ (แม้นางเอกจะแบนๆ ชวนให้ตลกทุกครั้งก็เหอะ) ก็เลยชอบเป็นพิเศษค่ะ ให้ 8.9/10 อยากอ่านต่อมากๆ


Best Quote 1 : จริงดังที่อาจารย์ว่าไว้ คุณธรรมหลักการนับเป็นสิ่งใด ไม่ว่าเมื่อไรทุกคนก็คิดแต่จะปกป้องผลประโยชน์ของตนเท่านั้น

Best Quote 2 : ตอนนั้นนางอายุน้อยยังไม่เข้าใจ อาจารย์เอ่ยพร้อมรอยยิ้ม ‘รู้หรือไม่เสียวเสี่ยว เพราะไฟดูร้อนแรง ผู้คนบังเกิดความกลัวเกรงจึงมีน้อยคนนักที่จะตายด้วยไฟ ในขณะที่น้ำดูอ่อนโยน ผู้คนเล่นกับน้ำโดยไม่ระมัดระวังจึงสังเวยชีวิตไปมากมาย ยุทธภพก็เฉกเช่นเดียวกัน หากเจ้าแสดงความอ่อนแอ อีกฝ่ายก็จะดูแคลนเจ้า เมื่อดูแคลนเจ้าก็จะมองข้าม ระหว่างประมือก็จะไม่ทุ่มเทสุดกำลัง ตอนนี้นี่เองจะเอาชัยได้ง่ายที่สุด’