Day 28MarkBam สำหรับมาร์คคงไม่มีอะไรเหมาะกับช็อคโกแล็ตร้อนได้เท่ากับวันหิมะตกอีกแล้ว มาร์คชอบดื่มของร้อนทุกประเภท ไม่ว่าจะชา กาแฟ นมสดหรือช็อคโกแล็ตร้อน เขาก็ชอบทั้งนั้น หากได้ดื่มมันในร้านของคุณแบมแบมนะ คุณแบมแบมเป็นเจ้าของคาเฟ่ Little B ตรงหัวมุมตึกสีแดงที่มีไฟสูงสีส้ม เสาของเจ้าไฟมันเป็นส...

จูบของคุณเหมือนเดิมมากแม้ว่าภาพลักษณ์ของคุณจะตะโกนออกมาว่าอนุรักษ์นิยมแต่ในเรื่องนี้แล้วคุณร้อนแรงเสมอ คุณเหมือนไฟกองหนึ่งที่เผาไหม้ตลอดเวลา จูบนี้ก็เช่นกันมันแผดเผาตัวตนของผมจนกลายเป็นเถ้าถ่าน ผมใช้เวลาตั้งสติเพียงครู่เดียวเท่านั้นก่อนจะจูบตอบไฟกองนั้นด้วยไฟทั้งหมดที่มีในตัว คุณถอนริมฝีปากออกมานัย...

เสียงกระทบกันของสแตนเลสดังกังวานไปทั่วห้องกว้าง ปลอกคอและสายจูงสีแดงสดบนคอของชเวซึงชอลเป็นต้นเหตุของเสียงนั้น เพราะซึงชอลกำลังคลานเข้าไปหาเจ้านายคนดี ผู้ที่เป็นเจ้าของปลอกคอนี้ บูซึงกวาน ซึงชอลหยุดนิ่งพลางจ้องมองใบหน้าอีกคนอย่างโหยหา หลังตนคร่อมอยู่บนขาของเจ้านายด้วยแขนและขาทั้งสอง...

“ทำไมวันนี้ใส่กางเกงยีนส์มาล่ะ?” “....” “ไม่รู้รึไงว่ามันถอดยากน่ะ หืม?” ชเวซึงชอลเอ่ยถามพร้อมกระตุกสายจูงซึ่งเชื่อมกับปลอกคอสีเข้มที่อีกคนใส่ให้เข้ามาใกล้ “ก็มันไม่มีอะไรจะใส่-----” “Shh...” “....” “หมาเค้าพูดไม่ได้ไม่ใช่เหรอครับซึงกวาน” คนพี่พูดขัดพลางเคลื่อนเข้าใกล้ริม...

“อึก เบาหน่อยฮยอง...” เสียงดังเอี๊ยดอ๊าดจากสปริงใต้เตียงสะกิดให้ฮวางจื่อเทาปรามอีกคนเสียงแผ่ว พอได้ยินอย่างนั้น ปาร์คชานยอลที่กำลังคุมเกมอยู่ ก็นึกเคืองเพื่อนข้างห้องขึ้นมาตงิด ๆ หากวันก่อนไม่มีโน้ตบนประตูว่าให้เบาเสียงเวลาทำกิจกรรมอย่างว่า เขาก็คงใส่ไม่ยั้งได้แล้วล่ะ สงสัยต้องซื้...

จอสี่เหลี่ยมตรงหน้าชเวซึงชอลกำลังฉายบางอย่างที่น่าสนใจอยู่ 'อืออ... อึก' อาห์... บูซึงกวานคนดีของเขา คนที่ไม่ว่าจะทำอะไรก็น่ารักไปหมด นอน อ่านหนังสือ แต่งตัว อาบน้ำ ไม่เว้นแม้แต่ตอนที่เก็บกวาดห้องตัวเอง ซึงชอลแอบชอบซึงกวานตั้งแต่วันแรกที่อีกฝ่ายย้ายมาอยู่ห้องข้า...

ผมนอนหลับและปราศจากความฝันเช่นเคยผมมักไม่ฝัน ต่างกับคุณ คุณมักจะฝันเสมอ แต่ระยะหลังมานี่ผมหวังว่าจะฝันบ้าง มันคงจะดีถ้าหากฝันถึงคุณ และผมก็อยากรู้ว่าคุณฝันถึงผมบ้างไหม ท่ามกลางเสียงฉึกฉักของรถไฟนั้นผมได้ยินเสียงคล้ายอะไรบางอย่างตก ผมลืมตาขึ้นทันที กังวลว่าบางทีคุณอาจจะพลิกตัวแล้วตกลงมาก็ได้ กรณีแบบ...

Ordinary Man & The Killer Fictober Day 24: Blind เขาว่ากันว่าความรักทำให้คนตาบอด แต่จะมีสักกี่คนที่อยากตกอยู่ในสภาพนั้น คำพูดพวกนี้มันไม่ใช่คำชม ติดจะออกเย้ยหยันอยู่ในทีด้วยซ้ำ ไม่ต่างอะไรกับการที่บอกว่ารักของคุณเป็นเรื่องลวงหลอก แล้วคุณก็เป็นคนโง่เง่าที่ถูกวิญญาณร้ายครอบงำ วิญญาณร้ายที่ถือค...

“เอาหมอนรองสะโพกไว้สิครับจะได้ไม่ปวดหลัง” ผมยื่นหมอนให้คุณ คุณดูงุนงงเล็กน้อยแต่ก็รับไปแต่โดยดี นั่นเพราะคุณยังเมาค้างและง่วงมาก คุณหลับไปอีกครั้งคุณอยู่ในท่าโปรดของคุณ ไม่ว่านอนบนเตียงหรือที่ไหน คุณมักจะขดตัวหลับแบบนี้เสมอ ผมเอนศีรษะพิงกับพนักด้านหลังรู้สึกเหนื่อยอย่างประหลาดความอบอุ่นในใจที่ปะป...

"อึก... ฟัน" ซึงกวานอุทานขึ้นเสียงเบาเพราะเขี้ยวของเจ้าของผมสีเข้ม ที่ขยับเป็นจังหวะอยู่บริเวณระหว่างขาของตน ร่างนุ่มนิ่มถูกปรนเปรออย่างดีด้วยลิ้นและโพรงปากอุ่นของชเวซึงชอล แล้วไหนจะลมหายใจร้อนที่เป่าระเขาอีก มือเรียวของคนน้องขยุ้มเส้นผมอีกฝ่ายไว้เพื่อระบายความวาบหวาม ซึงกวานกำ...

เสพติดยิ่งกว่าน้ำตาลคือความคิดถึง ผมนั่งจิ้มแพนเค้กอยู่ที่บูธหลังไดเนอร์ แป้ง buttermilk ชิ้นนุ่มขนาดบานเท่าจานชุ่มด้วยน้ำเชื่อมหวาน เม็ดช็อกโกแล็ตชิปที่สั่งเพิ่มในแพนเค้กแตกละลายในปาก รสหวานค่อยๆแทรกซึมตามประสาทลิ้น ก่อนจะหายไปรวดเร็วพอๆกับเมื่อเริ่มลิ้มรส พี่นายติดธุระอีกแล้ว เป...

'คุณสัญญาว่าจะซื่อสัตย์ต่อเขา ทั้งในยามสุขและยามยาก ในยามไข้และสบายดี จะรักเขาและให้เกียรติเขาชั่วชีวิตของคุณหรือไม่' 'รับครับ' คำตอบรับพร้อมรอยยิ้มของฮวางจื่อเทาในวันนั้นยังคงตราตรึงอยู่ในหัวใจของโอเซฮุน กระทั่ง... 'เราเลิกกันเถอะ' '....' ราวกับโลกหยุดหมุน ซึ่งตรงข้ามกับหัว...