บันทึกไว้ให้ตัวเองรู้ครับว่า เดิมทีที่เคยใฝ่ฝันอยาก party ทุกวัน สุดท้ายเมื่อฝันเป็นจริงมันเป็นยังไง คือปกติก็เป็นคนชอบสังสรรค์เจอเพื่อนๆอยู่แล้วครับ และนั่นคือสิ่งที่คาดหวังจากงาน party ทุกงานมากที่สุด หาใช่ เหล้าเบียร์หรือคาราโอเกะไม่ เพราะถ้าหวังแค่นั้นนั่งกินอยู่บ้านก็ได้ ( แต่มันก็เป็นส่วนประกอบหนึ่งเวลามีงาน )
งาน PARTY ที่พูดถึงก็ตั้งแต่ งาน after party หลังงานแต่ง ออกไป hangout หรือ งานเลี้ยงตามงานประชุม บลาๆ ซึ่งใน week ที่ผ่านมา ก็จัด after party ไป 3 งาน งานเลี้ยงบุญรอดพัทยาอีก 2 วัน สรุป 1 สัปดาห์ 7 วัน มี PARTY อยู่ 5 ไล่ตั้งแต่ จันทร์ที่สุรินทร์ เว้นอังคาร พุธ พฤหัสประชุมพัทยาออกทุกคืน กลับมาศุกร์ที่สุรินทร์งานแต่งเพื่อน เว้นเสาร์ ต่องานแต่งวันอาทิตย์ที่อุบล งานแรกตีสาม ไปบุญรอดคืนแรกตีสอง คืนต่อมาตีสาม กลับมาศุกตีสองครึ่ง ล่าสุดเมื่อวาน ตีสองอีกหน่อยๆ เพิ่งเคยมีตารางชีวิตแบบนี้ก็ครั้งแรก
สิ่งแรกก่อนเลยที่เห็นได้ชัดคือเสียง ด้วยความที่เป็นพวกติดเกะ ดนตรีมาก็ใส่เต็มทุกงาน ร้องไม่ได้ก็สู้เซิดเนื้อ(แต่อาจขาดคีย์กับทำนองไปบ้าง) ร้องเป็นนี่ก็ตะเบงแข่งดนตรี ซึ่ง ณ บัดนี้เสียงหลบทีก็หายเลย แหบบบสนิท และนี่คือผลข้างเคียงจากการแหกปาก ติดต่อกันหลายงาน ดีที่หายเป็นหวัดทัน ถัดมา งานแรกนี่จัดเลยเบียร์เน้นๆเช้ามา ไม่ครับไม่แฮงค์เบียร์เค้าดี เบียร์สิงห์ไง >< แต่รู้สึกแน่นๆท้องแก๊สเยอะ
มาต่อที่พัทยาเริ่มรู้สึกว่าแก๊สมันเยอะๆละนะน่าจะไม่ดีถ้าแบบนี้จะปวดท้องเอา เลยเริ่มลด แต่งานเลี้ยงบริษัทเบียร์จะมีอะไรให้เลือกมากนัก(จริงๆก็เยอะนะ นับไปสิ สิง ลีโอ สิงไลท์ ยู สโน โคเนเบอก อาซาฮี คาเบิก บอกเลยกินครบ ) แพลนจะลดเลยมลายหายไปสิ้น เบียร์หนักเลยทีนี้ มางานเพื่อนตั้งเป้าเลยไม่เอาละอัดลมทั้งหลาย ต้องบอกแบบนี้ครับไม่เคยเข้าใจพวกกินเหล้าผสมน้ำ รู้สึกว่าเห้ยแอลกอฮอมันต้องกินแบบเย็นๆซ่าๆ ตอนนี้เข้าใจละครับ คือรู้สึกแบกรับแอลกอฮอล์ไหว แต่แก๊สนี่ไม่ไหวละ เลยเปลี่ยนมาเหล้าน้ำโซดานิดๆ เป๊ปซี่หน่อยๆให้สีมันดูเข้มๆเอาเนียนก็รันมาดีจนมาเจอกรอกนี่เลยยาวเลย
มาถึงวันอาทิตย์ทีนี้แค่ให้เครื่องดื่มดูมีสีนิดหน่อยๆพอเป็นพิธี จบ 5 วัน แอลกอฮอน่าจะเท่ากับเดือน สองเดือนที่ผ่านมา เคสนี้จะเหมือนตอนความใฝ่ฝันที่อยากเล่นสงกรานต์ที่ กทม ครับ พอได้ไปจริงๆวันแรกมันจะสนุก หลังๆจะเริ่มดรอปลง คือตอนนั้นทั้งชีวิตเคยแต่เล่นสงกรานต์ที่สุรินทร์ และสุรินทร์เราก็เล่นกันแค่วันเดียว พอดีปีสามฝึกงานไม่ได้กลับเลยเล่นที่ กทม จัดเต็มแม๊กเล่นไปสี่วัน หรือตอนไปเที่ยวญี่ปุ่น 10 วัน พอวันหลังๆนี่ชักแบบตื่น 11 โมง ทำตัวเหมือนอยู่บ้านวันหยุด แต่ครั้งนี้ถามว่าเป็นเหมือน สองเคสนั้นมั้ยก็ไม่ใช่ซะทีเดียวเพราะกลุ่มที่เจอแต่ละงานก็เปลี่ยนใหม่ สนุกมั้ยสนุกทุกงานเรียกได้ว่าไปงานแต่งไปงานประชุมนี่รอแต่งานเลี้ยงงาน after เลย แล้วก็ไม่รู้เป็นไปตามวัยหรือยังไงเหมือนเพิ่งมาปีสองปีนี้ที่เห็นแทบทุกงานมี after อ้อ อยู่ปิดงานทุกงานครับ กลัวหาว่าให้ความสำคัญไม่เท่ากัน
เขียนมาขนาดนี้หมายถึงจะเลิกไม่ไปหรืออยู่งานเลี้ยงอีกละเหรอ ก็บอกเลยครับด้วยวัยนี้ เปล่า อยู่แน่ๆ ยังคงอยู่อยู๋ยันเลิกด้วย แต่แค่ให้ตัวเองรู้ว่าอะไรมากไปมันก็ไม่ได้ดีอย่างที่คิดเสมอไป ดีที่เริ่มรู้จักเพลาๆ แต่ก่อนนี้ไม่ติดเบรคเลย รู้สึกว่าอืมนี่สินะที่คนเราต้องแข็งแรงและสุขภาพดี รักสุขภาพให้มากๆแล้วบทจะทำลายจะได้รู้สึกผิดน้อยลง พอถึงวัยๆหนึ่งก็คงจะลดลง เหมือนพวกที่มันชอบพูดเท่ๆว่าเที่ยวจนเบื่อแล้ว (แต่ก็ยังเห็นเมิมยังเที่ยวอยู่นะ เว้นพวกพ่อลูกอ่อนอันนี้หายจริง) หรือที่บอกว่าโอ่ยเดี๋ยวนี้ไม่ไหวเหมือนตอนหนุ่มๆ ....
ขอแสดงความยินดีกับงานทุกงานที่จัด และถ้าเป็นไปได้ต่อไปใครจะจัดช่วยจัดเอาแบบทุกเสาร์แทนจะได้สุดแบบไม่ต้องรีบตื่น >< อยากให้หมอดูกระจายฤกษ์งามยามดีให้กระจายๆกันด้วยแบบทุกๆเดือนงี้ บทจะไม่มีนี่ก็เงียบไม่ยอมแต่งยอมจัดกันเลย จริงๆงานดีๆมงคลแบบนี้จัดวนๆไปก็ได้ ฉลองครบ 1 ปี 2 ปี มีลูกคนแรกก็ว่าไป ( นี่เขียนเกือบ สองชั่วโมง คือน่าจะเร็วกว่านี้ถ้าไม่เปิดสลับไปดูยูทูป ปริศนาสายฟ้าแล็บ ที่ วงคุกกี้เสี่ยงทายมา เลยยาวเลยไปอีก 2 คลิป )
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in