เราเดินไปที่คาเฟ่ที่อยู่อีกด้านของพลาซา เริ่มมื้อเช้าของเรามื้อแรกของวัน ลาเพสั่งชูโรส ขนมปังทอดแท่งยาว จิ้มกับช็อกโกแลต และน้ำส้มคั้น ส่วนผมสั่งกาแฟมัคคิอาโต้แก้วเดียว
ลาเพหัวเราะ เธอหัวเราะแค่นๆ ผมรู้สึกเหมือนเธออยากจะร้องไห้มากกว่า

หลังจากออกจากคาเฟ่ เราเดินไปที่พลาซาคาตาลุนยาอีกครั้ง ลาเพเดินไปที่มุมพลาซาด้านที่ใกล้ถนนลา รัมบลา หยิบกล้องถ่ายรูปออกมาจากกระเป๋าถือ เป็นกล้องมิลเลอร์เลส บอดี้สีขาว เธอถ่ายรูปอนุสาวรีย์ฟรานเซส มาเซีย ขั้นบันไดขนาดใหญ่วางบนด้านเอียงลาดของสามเหลี่ยมมุมฉาก ลาเพถ่ายวิวรอบพลาซา เธอไม่ถ่ายรูปตัวเองเลยแม้แต่รูปเดียว


กำลังรอดูว่าลาเพจะต่อว่าผมไหม วันแรกเธอยังว่าผมเรื่องพูดจาไม่มีหางเสียงอยู่เลย