ในเรื่อง มีตัวเอก 2 ตัว มายะ และ อายูมิ
เด็กหญิง 2 คน ที่มีความมุ่งมาดเดียวกัน คือ การแสดงละครเวที

มายะ .. เด็กหญิงที่เกิดในครอบครัวยากจน อยู่กับแม่เพียงลำพัง มายะเป็นเด็กมัธยม ตัวเล็ก บอบบาง ร่าเริง โก๊ะนิดๆ หางานทำพิเศษ ช่วยเหลือครอบครัว

มายะชอบการแสดงละครเวทีมาก เมื่ออยู่บนเวที มายะ จะกลายเป็นตัวละครนั้นๆ เธอไม่ได้แสดง เธอทำให้เราเชื่อว่า เธอเป็นตัวละครนั้นๆ ไม่ว่าเด็กใบ้ คนตาบอด เจัาหญิง..

มายะมีพรสวรรค์ และมีความเพียรมุ่งมั่นมาก จะซ้อมหนัก และเค้นหา ค้นหาคุณลักษณะของตัวละครนั้นจากข้างในของเธอเอง แล้วถ่ายทอดออกมา.. แม้ว่าจะแสดงบนเวทีเล็กใหญ่ คนดูมากน้อย เธอ..ไม่คำนึงถึง ขอให้เธอมีเวทีให้เธอได้แสดง เธอจะไขว่คว้าโอกาสนั้นไว้

แล้วกาลเวลาก็ทำให้มีผู้ใหญ่ในวงการ (พระเอก..อายุแก่กว่ามายะ ~10 ปี) เห็นความสามารถของเธอ ให้การสนับสนุนอยู่ห่างๆ และมอบดอกกุหลาบสีม่วงให้กำลังใจมายะเสมอมา
.
.
อายูมิ..เด็กสาวอีกคนหนึ่ง เติบโตในครอบครัวร่ำรวย มีฐานะ คุณแม่เป็นนักแสดงหญิงรุ่นใหญ่ มีชื่อเสียง และสนับสนุนให้อายูมิ ฝึกฝน เรียนรู้ เรียนบัลเล่ต์ เล่นดนตรี เล่นละครเวที จนเป็นดาวรุ่ง โด่งดังมากเช่นกัน

อายูมิ มีความฝัน รักในงานแสดง ด้วยการฝึกฝน มุมานะ เช่นเดียวกับมายะ

แต่เมื่ออายุมิ มาดูละครที่มายะเล่น ..
อายุมิ ตกใจมาก สีหน้าหวาดหวั่น รำพึงกับตัวเองว่า ..
นี่เรายืนอยู่ตรงนี้..เวลาเราแสดงบนเวที จริงอยู่เราได้รับเสียงชื่นชมยินดีมากมาย

แต่มายะ เธอทำได้ไง ..เธอเป็นตัวละครตัวนั้นเลย.. เธอไม่ได้สนใจ เวลาผู้ชมปรบมือระหว่างการแสดง.. เธอเป็นตัวละครตัวนั้นตลอดเวลา
ชีวิตจริง เธอฐานะธรรมดา ..แต่เธอแสดงเป็นหญิงสูงศักดิ์ได้อย่างสง่างาม..
บางครั้ง แม้ว่าเธอรับบทเล็กนิดเดียว เป็นต้นไม้ในฉาก แต่เธอ คือ ต้นไม้จริงๆ ที่ไม่ไหวเอน
.
.
อายูมิ ติดตามข่าวของมายะ และก็เพียรฝึกฝนทุกอย่างของงานละครเวที อย่างลุ่มหลงในงาน และปรารถนารับบทนางฟ้าสีแดง ตัวละครเอกในบทประพันธ์ที่ดังและคลาสสิค เธออยากเป็นที่ยอมรับของทุกๆคน โดยเฉพาะแม่ของเธอ ซึ่งเป็นนักแสดงเอกที่โด่งดังเสมอมา..

ฝ่ายมายะ เธอรักการแสดง เพียรฝึกฝนเช่นกัน ด้วยความรัก และ ความเป็นหนี่งเดียวกับงานแสดง
" Obsession" นั่นเอง
.
.
แล้ววันหนึ่ง ทั้งมายะ และ อายูมิ ก็เป็น candidate ตัวแสดง ถูกคัดเลือกให้มาเล่นบทเดียวกัน คือ นางฟ้าสีแดง เทพเจ้าผู้ดูแลธรรมชาติ มีความอ่อนโยน และ มีพลังอำนาจต่างๆ มีผลต่อวิถีชีวิตของหมู่บ้านแห่งหนึ่ง

ทั้งสองคนต้องมาเก็บตัว ณ หุบเขาแห่งหนึ่ง และถ่ายทอด ความเป็น ดิน น้ำ ลม ไฟ ให้อาจารย์สึกิคาเงะ (ผู้เป็นเจ้าของบทประพันธ์ และนักแสดงเอกตัวนำของเรื่องนี้เมื่อสี่สิบปีก่อน) ดูความสามารถในการแสดง และแนะนำให้ทั้งสองคน ใช้ศักยภาพทุกอย่างที่มีอยู่ในตัว talent ..แสดงมันออกมาแล้วคัดเลือกอีกทีหนึ่ง
.
.
มายะนั้น ก็พบกับเรื่องราว..พระเอกที่ให้กำลังใจมอบดอกกุหลาบสีม่วง ตั้งแต่เธอชั้นมัธยม จนเธอเริ่มมีชื่อเสียงนั้น เป็นผู้บริหารของค่ายยักษ์ใหญ่ที่อยากได้บทประพันธ์ นางฟ้าสีแดงเช่นกัน มาจัดแสดง และมีความขัดแย้งบางประการกับอาจารย์หญิง..แต่ก็ช่วยเหลือยามอาจารย์หญิงเจ็บป่วยก็หลายครา..

ช่วงที่มายะไปเก็บตัวที่หุบเขา มีครั้งหนึ่งพระเอกตามมาดูการประชันการแสดง ..ตอนกลางคืนท่ามกลางหุบเขา ดวงดาวเต็มทัองฟ้า เค้าทั้งคู่นอนท่ามกลางพื้นหญ้า ดูดวงดาวด้วยกัน ..ต่างมีความรู้สึกว่า เค้าทั้งสองคือ ส่วนที่ขาดหายไปของกันและกัน ..เค้าเดินทางตามหากันมานาน เค้าได้เจอกันแล้ว มาเติมเต็มซึ่งกันและกัน ..แต่อุปสรรคตรงหน้า มากมายเหลือเกิน ..สำหรับมายะ เธอไม่คิดอะไรมาก เพราะ ชีวิตเธอ คือ การแสดงละครเวที เธอจะทำให้ดีที่สุด..

การที่มายะเริ่มมีความผูกพันกับพระเอก ทำให้เวลามายะถ่ายทอดความรักของนางฟ้าสีแดง (ที่เดิมเป็นหญิงส่าว ที่มีความรักต่อชายหนุ่มช่างปั้นพระพุทธรูป) ..มายะถ่ายทอดออกมาได้อย่างสวยงาม..และเวลาถ่ายทอดภาพของนางฟ้าสีแดง ซึ่งมีพลังธรรมชาติ ขับเคลื่อนสรรพชีวิต มายะก็ถ่ายทอดออกมาได้อย่างลึกซึ้ง อาจารย์หญิงสัมผัสได้..
.
.
ช่วงท้าย อายูมิฝึกหนักจนตาบอด แต่ก็ปิดเป็นความลับ เป็นความท้าทายของอายูมิ ที่ตาบอดแต่ต้องแสดงให้ได้เหมือนปกติ โดยมีคุณแม่เป็นกำลังใจให้ และอายูมิ ยังมีความหวัง เฝ้ารอที่จะได้แสดงบทนางฟ้าสีแดง..
.
.
พระเอกมีคู่หมั้นซึ่งไม่สบายใจ ตรอมใจ เมื่อรู้ว่าในความเป็นจริง พระเอกรักใครคนหนึ่ง เสมอมา..
แต่การหมั้นนั้น เพราะครอบครัวทั้งสองเกื้อกูลกันทางธุรกิจ..
.
.
เราอ่านเรื่องนี้ ตัวเอก 2 คน มายะ และ อายูมิ มีต้นทุนชีวิตที่ต่างกัน แต่หากเรามีความฝัน เป้าหมาย ความมุ่งมั่น ความเพียร ..ทุกคนก็ล้วนพาตัวเองไปถึงจุดนั้นได้เท่าๆกัน แม้ว่าระหว่างทาง จะออกแรงที่ต่างกันไปบ้างตามอุปสรรคต่างๆที่ต้องฟันฝ่า

และอดชอบพระเอกไม่ได้ โรแมนติกมากๆ
มอบกุหลาบสีม่วง ให้กำลังใจมายะมาตลอด..
.
.
เรายังรอคอยตอนต่อไปว่าเรื่องราวจะเป็นยังไง..
บางครั้ง ก็อยากเขียนตอนจบให้เองนะ..

ขอบคุณเจ้าของบทประพันธ์มากๆ ค่ะ
ความสุขของเราตั้งแต่วัยรุ่น จน สว..

?????