บทประพันธ์ : มาร์คัส ฟิสเตอร์
แปลโดย ป่านแก้ว
ในทัองทะเลลึกแห่งหนึ่ง ปลาสายรุ้ง เป็นปลาที่สวยงามมาก มึเกล็ดสดใสไปทั้งตัว สีม่วง เขียว ฟ้า และยังมีเกล็ดสีเงินสะท้อนเป็นประกายวาววับ
ปลาตัวอื่นๆ ชื่นชมในความงามของปลาสายรุ้ง และชวนกันว่ายน้ำเล่นกัน แต่ปลาสายรุ้งผู้เย่อหยิ่ง ว่ายน้ำหนี ไม่สนใจใคร
.
.
วันหนึ่ง ลูกปลาสีฟ้าตัวน้อย ว่ายตามปลาสายรุ้ง และสนทนาด้วย
ลูกปลา : ปลาสายรุ้งจ๋า ขอแบ่งเกล็ดเงินให้ฉันสักเกล็ดได้ไหม เธอเองก็มีอยู่มากมาย
ปลาสายรุ้ง : เธอเป็นใคร ถึงกล้ามาขอเกล็ดแสนสวยจากฉัน..ไปให้พ้นนะ ?
ลูกปลาสีฟ้าตกใจ ว่ายน้ำหนี เล่าเรื่องให้เพื่อนปลาทั้งหลายฟัง จากนั้นปลาสายรุ้งก็ไม่มีเพื่อนปลาเข้าใกล้อีกเลย ทุกตัวว่ายหนีหมด
.
.
แม้มีเกล็ดเงาสวยงามสักเพียงใด ไม่มีใครชื่นชม
ก็ไม่มีประโยชน์.. ปลาสายรุ้งจึงเหงามาก และไปปรึกษาปลาดาว ปลาดาวแนะนำให้ไปปรึกษาปลาหมึกยักษ์ ที่ถ้ำลึกใต้ปะการังแห่งหนึ่ง..
ปลาสายรุ้งว่ายมาไกลจนเจอปลาหมึกยักษ์
ปลาหมึกยักษ์แนะนำว่า "เธอลองแจกเกล็ดเงินของเธอแก่ปลาตัวอื่นๆ ตัวละเกล็ด แม้ว่าเธอจะไม่ใช่ปลาที่สวยที่สุดในทะเล แต่เธอจะเป็นปลาที่มีความสุขที่สุด"
ปลาสายรุ้ง คิดในใจว่า ฉันจะแจกสิ่งที่ฉันรัก ฉันหวงได้อย่างไร ?
.
.
ทันใดนั้น ลูกปลาสีฟ้า ก็ว่ายมาใกล้ๆ และบอกปลาสายรุ้งว่า "อย่าโกรธฉันเลยนะ ฉันเพียงอยากได้เกล็ดสวยงามนั้น เกล็ดเดียวเองจ้า"
ปลาสายรุ้งลังเล ..เอาเถอะ แค่เกล็ดเดียวเอง คงไม่เป็นไรหรอก..
ลูกปลาสีฟ้า ได้เกล็ดแวววับติดตัว ว่ายน้ำ พ่นฟองอย่างร่าเริง ต่อมาปลาตัวอื่นๆ ก็มารุมล้อมและขอปลาสายรุ้งบ้าง..
ปลาสายรุ้งแบ่งเกล็ดให้ปลาทางซ้ายบ้าง ทางขวาบ้าง ยิ่งแบ่งเกล็ดเงินไปมากเท่าใด มันก็เริ่มรู้สึกปิติยินดี สายน้ำรอบตัว วาววับไปด้วยเกล็ดสีเงิน มันก็รู้สึกสบายใจเป็นที่สุด
ในที่สุด ปลาสายรุ้ง ก็เหลือเพียงเกล็ดสีเงินเพียงเกล็ดเดียว แม้ว่ามันได้แจกจ่ายสิ่งที่มีค่า และน่าหวงแหนที่สุดไปจนเกือบหมด แต่มันกลับมีความสุขมากจริงๆ
"ปลาสายรุ้งจ๋า ..มาว่ายเล่นกันเถอะ" ปลาทุกตัวเรียกปลาสายรุ้ง ..มันตอบรับ และมีความสุขเหลือเกิน ที่ออกไปร่วมสนุกกับเพื่อนๆ
.
.
สมุดภาพนิทานเล่มนี้ ของ สำนักพิมพ์แพรว เพื่อนเด็ก ภาพสีสวยงามมาก
เราเล่าให้ลูกฟังตอนช่วงก่อนนอน ตอนลูกเล็กๆ 1-3 ขวบ ..ค่อยๆปลูกฝัง ความรักเพื่อนๆ การแบ่งปัน และใช้เวลาคุณภาพกับลูก ก็เป็นความสุขใจกันนะ
?????
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in