โต๊ะโตะจัง เด็กหญิงข้างหน้าต่าง พิมพ์ปี 2527
แต่งโดย คุโรยานางิ เท็ตสึโกะ
แปลโดย คุณผุสดี นาวาวิจิตร

เป็นหนังสือที่โด่งดังมากในยุคนั้น ยอดขายกว่า 6 ล้านเล่มในญี่ปุ่น มีการแปลหลายภาษาทั่วโลก

โต๊ะโตะจัง เป็นเด็กหญิง ราว 6 ขวบ มีจินตนาการมากมาย เข้าเรียนชั้นประถมหนึ่งที่โรงเรียนแห่งหนึ่ง ในห้องเรียน เด็กๆมีโต๊ะเรียนไม้แบบเปิดปิดได้ มีลิ้นชักอยู่ข้างใน เธอตื่นเต้นมาก เพราะที่บ้านไม่มีโต๊ะอย่างนี้ เวลาเขียนหนังสือ ก็จะเปิดฝาโต๊ะขึ้นมา หยิบดินสอ แล้วก็ปิด คราวต่อมา ก็เปิดเพื่อหยิบยางลบ คราวต่อมาก็เพื่อหยิบกระดาษ ทำอย่างนี้หลายสิบครั้งใน 1 ชั่วโมงเรียน รบกวนสมาธิเพื่อนๆ

บางครั้งเธอก็ถามขึ้นมาลอยๆ เจ้านกนางแอ่น ทำอะไรอยู่เหรอ..เธอพูดคุยกับนกข้างนอกห้องเรียนอย่างมีความสุข

บางคราเธอยืนริมหน้าต่าง มองเห็นกลุ่มคนเล่นดนตรี ที่เดินมาตามถนนทางเท้าข้างๆโรงเรียนเธอส่งเสียงดีใจ ทักทายคุณลุงเหล่านั้น เพื่อนๆก็ลุกขึ้นมายืนริมหน้าต่างตามเธอกัน ไม่เป็นอันเรียน แม้ว่าคุณลุงเดินผ่านไปแล้ว โต๊ะโตะจัง ก็ยังยืนอยู่ ไม่กลับไปนั่งที่โต๊ะเรียน เพราะเกรงว่าเดี๋ยวคุณลุงเดินกลับมาจะไม่เห็นเธอ อดทักทายกัน

คุณครูประจำชั้น ยังไม่เข้าใจจินตนาการของโต๊ะโตะจังเท่าไร ได้ขอร้องคุณแม่ให้ย้ายเธอไปเรียนที่อื่น คุณแม่เข้าใจคุณครู และไม่ได้บอกความจริงกับโต๊ะโตะจัง เพราะเธอยังเด็กนัก

เช้าวันใหม่ คุณแม่พาโต๊ะโตะจังมาพบครูใหญ่ ที่โรงเรียนแห่งใหม่ โดยขึ้นรถไฟมา โต๊ะโตะจังเห็นคุณลุงเก็บตั๋วรถไฟเต็มกำมือ ก็มีความฝัน โตขึ้นจะเป็นเจ้าหน้าที่สถานีรถไฟ จะได้มีตั๋วเยอะๆบ้าง แม่ก็ถาม อ้าว ไม่อยากเป็นสายลับแล้วหรือ โต๊ะโตะจังบอกก็เป็นเจ้าหน้าที่รถไฟ แต่อาชีพลับ เป็นสายลับด้วยไง

ต่อมาเมื่อเจอครูใหญ่ ร่างท้วม ผมน้อยใจดี ครูใหญ่ให้คุณแม่ออกไปก่อน โต๊ะโตะจังคุยกับครูใหญ่อย่างเป็นกันเอง เล่าเรื่องราวต่างๆที่เจอ พอจบ ครูใหญ่ดูนาฬิกา อ้าวใกล้เที่ยงพอดี สรุปเด็กน้อยพูดคุย เกือบ 4 ชั่วโมง เป็นช่วงเวลาที่เธอสนุกมาก ..ครูใหญ่ เป็นคนที่น่าคุยด้วยจริงๆ โต๊ะโตะจังรำพึงกับตัวเอง

ครูใหญ่พามาดูห้องเรียนซึ่งเป็นโบกี้รถไฟเก่า มีโต๊ะเรียน เก้าอี้ตั้งอยู่ ใครจะนั่งตรงไหนก็ได้ อิสระ การเรียนการสอน ก็แล้วแต่เด็กๆ อยากเรียนวิชาไหนก่อนก็ได้ ครูจะทำหน้าที่เสริม และอธิบายในสิ่งที่เด็กๆไม่เข้าใจ หรือตั้งคำถาม

พอช่วงเที่ยง เด็กๆจะทานอาหารเตรียมมาจากบ้าน ครูใหญ่มีกฎ 2 ข้อ ต้องมีอาหารทะเล คือทำจากปลา อาหารทะเลต่างๆ และอาหารภูเขา คือ พืชผัก เนื้อสัตว์ต่างๆ เป็นกุศโลบาย ให้เด็กทานอาหารครบหมู่ นั่นเอง ถ้าเด็กคนไหนเตรียมมาไม่ครบ เช่นขาดทะเล ครูใหญ่จะบอก "ทะเล" ภรรยาครูใหญ่ซึ่งมีหม้ออาหาร 2 หมัอ (ภูเขา และ ทะเล นั่นเอง) ก็จะตักลูกชิ้นปลา เพิ่มให้ ..ถ้าครูใหญ่บอก "ภูเขา" ภรรยาครูใหญ่ก็ตักผัก หรือ เต้าหู้เพิ่มให้

ช่วงบ่าย ครูใหญ่จะจูงเด็กๆไปเดินเล่น บริเวณใกล้ๆโรงเรียน แลัวอธิบายเรื่องราวสิ่งรอบตัว ภูเขา แม่น้ำ ต้นไม้ มีความสัมพันธ์อย่างไร

โต๊ะโตะจัง โชคดี ได้มาเรียนโรงเรียนแห่งนี้ ที่ครูใหญ่และคุณครูเข้าใจเธอ ให้เธอได้เรียนรู้สรรพสิ่งมากมาย และสร้างจินตนาการต่างๆอย่างมีความสุข ต่อมาเธอเติบโตเป็นนักข่าว ที่สร้างสรรค์ผลงานไว้มากมาย

............
การอ่านหนังสือ อ่านนิทานให้เด็กเล็ก จะช่วยเสริมสร้างจินตนาการให้เค้าอย่างมากมาย บางครั้งลองให้เค้าเล่ากลับ ก็จะมีเรื่องราวที่สนุกสนานตามจินตนาการของเค้า และเค้าสามารถเล่าได้ แม้ว่ายังอ่านและเขียนหนังสือไม่ได้ก็ตาม so amasing ..?