แต่ก่อนตอนที่ยังเรียนชั้นประถม มัธยม ก็เหมือนโดนบังคับให้ต้องตื่นเช้าตลอด ซึ่งการได้ตื่นเช้ามันก็มีข้อดีอยู่ ก็คือ เราจะรู้ว่าท้องฟ้าและแดดยามเช้ามันเป็นแบบไหน สำหรับเรามันมีอยู่สองแบบ คือ 1. ท้องฟ้าปลอดโปร่งแดดเป็นปีสีส้มอบอุ่น(อบอุ่นเฉพาะช่วงหน้าหนาว กับ คืนที่ฝนตก เท่านั้นเล่ะนะ) ซึ่งเราชอบมาก ๆ ทั้งท้องฟ้าและแดดแบบนี้มันเหมาะกับการถ่ายรูปและการมองดูมาก ๆ เลย 2. ท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยเมฆหม่น ๆ อาจจะไม่มีแดดเลยมั้ง แต่รอบ ๆ มันก็จะกลายเป็นสีฟ้า เราก็ชอบเหมือนกันนะ แต่มันคงเหมาะกับการดูเฉย ๆ มั้ง เราก็อธิบายไม่ถูก มันคงอารมณ์แบบหนังหว่องเล่ะมั้ง แบบเงียบเหงาว่างเปล่าแต่สวยงามมั้งนะ
คือตั้งแต่ขึ้นมหาลัยมาก็ไม่ได้มีโอกาสตื่นมารับแสงยามเช้าสักเท่าไร วันนี้ได้มีโอกาสมารับแสงยามเช้าก็เพราะว่า เรายังไม่ได้นอนจากการที่ต้องนั่งปั่นงานส่งอาจารย์(และต้องดูหนังหว่องเลยพูดเรื่องหว่องขึ้นมา) เป็นงานที่ควรทำวันศุกร์ เสาร์ แต่กไม่ยอมทำ ยังไงก็ถือเป็นโชคดีไปแล้วกัน แล้วเปนโชคดีไปอีกเพราะเมื่อวานฝนตกหนักแต่วันท้องฟ้ายามเช้าปลอดโปร่งและแดดยามเช้าเป็นสีส้ม.
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in