เรื่องนี้เป็นคราวซวยของนายเอกชุนจิ่นหราน กับพระเอกเผยเซียวยีจริง ๆ ค่ะ ถึงจะไม่รู้ว่าใครพาใครซวยกันแน่ก็ตาม ทุกอย่างเริ่มจากคุณชายชุนโดนสหายผิดนัดและบังเอิญเจอพระเอกที่รูปงามชนิดที่บรรยายว่าล่มเมืองได้ นายเอกเลยเลือกเข้าไปจีบ...ไม่สิ เข้าไปทักทายเพื่อจิบชาสนทนากันในห้อง แต่โดนพระเอกเข้าใจผิดเลยลงมือต่อสู้กันจนเป็นเหตุให้พบศพหญิงสาวหล่นลงมาจากหน้าต่าง ซึ่งหญิงสาวคนนั้นก็เป็นลูกของคนใหญ่คนโตในยุทธภพทำให้ทั้งสองโดนตามล่า สิ่งที่ปูมาในคดีแรกคือนิสัยของนายเอกและพระเอก เราจะเห็นว่าทั้งคู่ต่างกันมาก จิ่นหรานจะค่อนข้างมองโลกในแง่บวกบนพื้นฐานความเป็นมนุษย์ แต่พระเอกจะมองมุมลบสุด ๆ คิดว่าบนโลกนี้ทุกคนล้วนทำเพื่อผลประโยชน์ และเมื่อมาอยู่ด้วยกันก็กลายเป็นสังเกตข้อดีข้อเสียของกันโดยไม่รู้ตัว นอกจากนี้ในบทนี้ยังปูตัวละครที่ประสบชะตากรรมร่วมกันไว้อีกสองคนซึ่งพอมารวมแก๊งกันแล้วรู้สึกเข้าขากันแปลก ๆ (ตบมุกกันสุด ๆ 555) คาดว่าอาจจะมีบทบาทต่อไปค่ะ

               หลังแยกย้ายด้วยใจเหงา ๆ (?) นายเอกก็ต้องออกผจญยุทธภพอีกครั้ง เพราะเพื่อนสนิทของเขาต้องเดินทางไปสู่จงเพื่อรักษาลูกชายคนเล็กของเจ้าสำนักชิงเหมิน ไม่รู้พรมลิขิตหรืออะไรที่นั่นพระเอกของพวกเราก็อยู่ด้วย แน่นอนว่าสองคนนี้ไม่พลาดที่จะปะทะฝีปากกันอีกรอบ คดีรอบนี้ได้เปิดทักษะของนายเอกแบบเต็มร้อย เราจะได้เห็นนายเอกเริ่มสืบคดีตั้งแต่การสังเกตคน การจดจำสภาพแวดล้อม การสันนิฐานต่าง ๆ รวมไปถึงความจำที่แม่นยำจนเก็บรายละเอียดของสิ่งต่าง ๆ ได้อย่างน่าตกใจ ในตอนนี้พระเอกเริ่มมีการดักทางนายเอกเรื่องตามบุรุษรูปงาม และเริ่มเตือนนายเอกที่ดูอ่อนต่อโลกของยุทธภพว่าให้ระวังตัวดี ๆ อย่างแสดงว่าสามารถมากเกินไปจะโดนสั่งเก็บได้

           ตั้งแต่พระเอกนายเอกเริ่มต้นความสัมพันธ์แบบเพื่อนก็ไม่ใช่ ศัตรูก็ไม่ใช่ พวกเขาก็มีเหตุให้ต้องทำข้อตกลงกัน เรียกว่าบทนี้เป็นบทนำร่องสู่ปมเรื่องของพระเอกเลยค่ะ คาดว่าเล่มหน้าคงจะดำเนินเรื่องราวของพระเอกแบบเต็ม ๆ ซึ่งตอนนี้ความรู้สึกของนายเอกต่อพระเอก เป็นความรู้สึกที่อยากรู้เรื่องของเขาไปเสียหมดและมักจะดูแลเป็นพิเศษ ส่วนทางพระเอกจะไปในทางสนใจเพราะนายเอกเป็นคนที่ดูสดใสเจิดจ้ามาก พระเอกบอกว่าตนไม่สามารถเมินเฉยต่อนายเอกได้จริง ๆ ( ฮั่นแน่ ) และเพราะไม่เมินเฉย เลยฟาดแซ้ใส่เป็นว่าเล่นเป็นการหยุดความกวนประสาทของนายเอก ( และหยุดบทสนทนาที่ตัวเองเถียงนายเอกไม่ชนะ ) ต้องมาลุ้นกันเล่มต่อไปแล้วล่ะค่ะ ว่านายเอกจะกะเทาะเปลือกมองคนแง่ร้ายของพระเอกออกได้ยังไง

           สำหรับเราความค้างเล่มแรกไม่ถึงกับดิ้น แล้วก็ค่อนข้างชอบโมเม้นบอกลากันและกันของทั้งสองคน มันดูให้ความรู้สึกว่าสองคนนี้เริ่มมีอะไรในใจต่อกันระดับหนึ่งแล้วนะ ถึงจะยังไม่ยอมมีใครพูดตรง ๆ แต่บริบทความห่วงใยต่าง ๆ มันคือแทรกอยู่ในการสนทนานี้ และเหนือทุกอย่างพระเอกเริ่มรับรู้แล้วว เลยรู้สึกไม่ได้ค้างมาก สามารถอ่านแล้วรอเล่มต่อได้ 

         สรุปแล้วบันทึกรักจิ่นหรานออกไปทางนิยายสืบสวน (ยุทธภพ) แต่ละคดีมีความซับซ้อนในความสัมพันธ์ของคนเลยต้องตั้งสติตอนอ่านดี ๆ เลยค่ะ เพราะเห็นคดีแยกโดด ๆ ความจริงน่าจะมีเบื้องหลังโยงกันหมด (อันนี้เดาเอง) แต่ไม่ถึงกับเครียดเกินไป อ่านรวม ๆ เนื้อหาใช้ได้โดดเด่นที่บุคลิกตัวละครโดยเฉพาะนายเอกเราค่อนข้างรู้สึกว่าน่าสนใจ และโดยส่วนตัวเราอยากรู้เรื่องนายเอกมากกว่านี้ เรารู้สึกว่านายเอกเองก็มีเรื่องราวบางอย่างแน่ ๆ คิดว่าเล่มสองอาจจะเริ่มมีคดีเกี่ยวกับตัวนายเอกต่อจากของพระเอกก็ได้ ส่วนการแปลมีส่วนมึน ๆ อยู่บ้างเหมือนกันค่ะ

       ถ้าใครชอบการสืบสวนในธีมยุทธภพ พระเอกเย็นชามีปมในใจ นายเอกภายนอกดูสดใสซื่อ ๆ แต่ความจริงฉลาดเรื่องการมองคนมาก สามารถลองหาอ่านทดลองอ่านดูก่อนได้ค่ะ เรื่องนี้อาจจะเป็นแนวที่ใช่ก็ได้

ภาพจาก Samsenbook

By Chadang