ฆ่าหมาป่า เล่ม 3

ผู้เขียน Priest

ผู้แปล MW

สำนักพิมพ์ Sense T

เรื่องย่อ

---ขอยกไปความเดิม เล่ม 2 ค่ะ—

ก่อนจะขึ้นความเดิมกัน เนื้อหารีวิวเล่ม 3 นี้จะสปอยล์มาก ๆ เลยค่ะ

รีวิว ฆ่าหมาป่า เล่ม1

รีวิว ฆ่าหมาป่า เล่ม2

ความเดิมในฆ่าหมาป่า เล่ม 2

หลังปราบกบฏมังกรวารีลงได้ ทุกอย่างคล้ายจะสงบลง แต่ความจริงแล้วนี่เป็นเพียงจุดเริ่มต้นเท่านั้น กู้อวิ๋นกับฉางเกิงที่ผ่านสนามรบหลังจากห่างกันมาหนึ่งปี เหมือนจะสามารถปรับความเข้าใจกันได้ ทว่าสุดท้ายความต้องการกลับคลาดเคลื่อนกันอีกหน และทำให้เกิดสงครามเย็นระหว่างกันยาวนานเกือบห้าปี ช่วงเวลา 4 ปีระหว่างนั้น เกิดการเปลี่ยนแปลงทางอำนาจการเมืองอยู่ตลอด เมื่อความน่าเกรงขามของกองทัพสามค่ายเกราะทมิฬ เป็นทั้งความวางใจยามยากและหนามยอกใจยามสงบของฮ่องเต้ ทำให้เกิดการวางระบบใหม่ที่ลิดรอนอำนาจของแม่ทัพกู้ลง ฝ่ายกองทัพและอำนาจบางฝ่ายไม่เห็นด้วย เรื่องราวยื้อยุดกันมาจนเกือบสิ้นปีที่สี่ ท่ามกลางความคาราคาซังเหล่านั้น ฉางเกิงก็ได้วนมาพบกับกู้อวิ๋นอีกครั้งโดยบังเอิญ วัยเด็กยามก่อนจากจิตใจห้าวหาญไม่กังวลเรื่องตัดสัมพันธ์ขอเพียงรักษาสถานะ บุตรบุญธรรมกับพ่อบุญธรรมไว้ได้ แต่เมื่อเติบใหญ่ในวันนี้ ฉางเกิงยอมรับจากใจแล้วว่า เขาไม่สามารถหนีไกลห่างจากข้างกาย จื่อซี ของเขาไปตลอดจริง ๆ รอยต่อระหว่างความสัมพันธ์ที่ไม่อาจเปิดเผยกับความสัมพันธ์ที่ต้องรักษาให้คงอยู่ กู้อวิ๋นถูกบังคับให้ต้องพบกับปัญหาภายในที่พัวพันกับเรื่องราวในอดีตของตนจนถูกคุมขัง ฉางเกิงที่ไม่มีอำนาจใดในมือจำเป็นต้องหาหนทางช่วยเขาออกมา พร้อมกับรักษาเมืองจากข้าศึกภายนอกไปด้วย หมาป่าหลงทางตัวน้อยจากนอกด่าน บัดนี้จะนำพาผลลัพธ์แบบไหนมาสู่เมืองนี้

ความรู้สึกหลังอ่าน (สปอยล์มากค่ะ)

      สิ้นสุดการรอคอย ฆ่าหมาป่า เล่ม 3 ที่คุณนักแปลได้เขียนชี้แจงถึงปัญหาล่าช้าเอาไว้ในเล่มค่ะ เดินทางกันมาครึ่งทางแล้ว เล่ม 3 สมกับที่เป็นเล่มตรงกลางระหว่างช่วงต้น และช่วงปลายของเรื่องจริง ๆ ค่ะ อิ่มครบรสชาติ คุ้มค่ากับการรอคอยมายาวนาน บอกเลยว่าเล่มนี้เราไปได้ช้ามากกก เพราะมัวแต่หวีดรายทางอยู่เรื่อย ๆ เลยค่ะ แม่ทัพกู้เท่มาก ไม่รู้จะหาคำไหนมาบรรยายให้ฟังดี ส่วนฉางเกิงก็แบบบบบ เสมือนไข่มุกเสมือนหยกของแม่ทัพกู้จริง ๆ ค่ะ ประคองไว้สองมือ ไม่ยอมให้มีแม้แต่รอยขีดข่วนจริง ๆ (สนามรบแท้ ๆ นะคะคุณแม่ทัพพพ) มาค่ะ ใจแกร่งดุจเหล็กกล้าของแม่ทัพกู้ในเล่มนี้เป็นอย่างไรบ้างงง

หากยุคสมัยรุ่งโรจน์ถึงคราวต้องดับสูญ

       สงครามต่อเนื่องจากเล่ม 2 ส่งต่อมาจนถึงเล่มนี้ เรียกได้ว่าทวีความเข้มข้นไม่มีพัก กลยุทธ์ใด ๆ ต้องค่อย ๆ ละเลียดอ่าน โมเมนต์ใด ๆ ก็ห้ามพลาด เพราะอยู่ระหว่างบรรทัดเหล่านั่นแหละค่ะ แม้กู้อวิ๋นจะเป็นแม่ทัพที่เก่งกาจ สามารถพลิกแพลงเล่ห์กลถ่วงหรือยื้อเวลาจนได้รับชัยชนะเป็นพัก ๆ พร้อมกับมีฉางเกิงคอยวิเคราะห์สถานการณ์ของศัตรูให้ แต่น้ำน้อยไม่สามารถดับไฟได้ สุดท้ายพวกเขาก็ต้องถอยกลับเข้ากำแพงเมือง รอความหวังจากกองทัพหนุนมาช่วย ช่วงเวลาคับขันเช่นนี้ ฮ่องเต้ไม่คิดทิ้งถอยหนี และฝากความหวังไว้ที่ฉางเกิง หวังให้เข้าได้เป็นฮ่องเต้คนใหม่ ทว่าฉางเกิงไม่สนใจ ชีวิตและจิตใจของเขายึดโยงเพียงแค่กู้อวิ๋นเพียงคนเดียวเท่านั้น นาทีเป็นนาทีตายบนกำแพงเมืองที่ต้องจากลา เมื่ออีกฝ่ายเลือกไปแนวหน้า ซึ่งแทบมองไม่เห็นหนทางรอดชีวิต ฉางเกิงยังจะมีเหตุผลอะไรให้อยู่ต่อไปอีก ? เมื่อเขากำจัดไส้ศึกได้เสร็จสิ้น ก็เหลือเพียงยืนอยู่ปกป้องกำแพงเมืองหวังเพียงตายตกตามอีกฝ่ายไป ไม่ขอทุกข์ใจอยู่บนโลกไร้จื่อซีเพียงลำพัง

ห้วงเหวลึกปรากฏอยู่เบื้องหน้า ข้าพร้อมกระโจนใส่อย่างไม่กลัวตาย

      ยามทำใจจบสิ้นชีวิต จนอะไรที่อยู่ในใจก็เปิดเผยออกไปจนหมดเปลือก แต่สุดท้ายยังมีชีวิตรอดกลับมา ทำให้ความคลุมเครือไม่ชัดเจนที่ถูกมองผ่านในยามคับขัน เปลี่ยนมาคับอกแม่ทัพกู้แทน ภายใต้เรื่องส่วนตัวที่เดี๋ยวเราจะไปหวีดกันด้านล่าง เรื่องส่วนรวมเริ่มมีการเปลี่ยนแปลงเกิดขึ้น ฉางเกิงที่เก็บงำฝีมือเอาไว้ คิดว่าคงไม่มีวันได้ใช้ บัตินี้ได้ประจักษ์ต่อสายตาฮ่องเต้ เหล่าทหารหาญและขุนนางจำนวนไม่น้อย ลูกชายเรา แค่ก ฉางเกิงของแม่ทัพกู้ถูกแต่งตั้งเป็นหัวหน้าสภาองคมนตรี พลิกฟื้นบ้านเมืองที่กำลังคลอนแคลน ส่วนกู้อวิ๋นได้อำนาจทางทหารกลับมาในมือ ร่างกายไม่ทันหายดี ก็แบกภาระบ้านเมืองออกรบอีกครั้ง แนวหลังมีฉางเกิงคอยสนับสนุนไม่ให้แนวหน้าต้องพะวง ชัยชนะแรกจึงบังเกิดขึ้นในวันปีใหม่หลังเมืองแตกนั่นเอง ทว่าภายใต้การเฉลิมฉลองยินดี ร่างกายของแม่ทัพที่ตรำศึกมานานกลับเริ่มออกล้า ขณะที่ประกายแสงความสามารถของฉางเกิงเจิดจ้าเกินไป ภัยร้ายจากขั้วอำนาจในราชสำนักจึงกำลังคืบคลานเข้ามา ลูกชายเราจะเป็นอย่างไรต่อปายยยย

ความอ่อนโยนคือสุสานของบุรุษ...จากนี้ไป เขาเป็นคนของข้าแล้ว

อะแฮ่ม ๆ ...

555555555555

เรายังต้องเล่าอะไรในหัวข้อนี้รึเปล่า ไม่ต้องเนอะ เปิดหัวครอบคลุม บ่งบอกเลยว่าความรักไปขั้นไหนแล้ว >///<

       ไม่รู้ว่าส่วนใหญ่รู้โพกันอยู่แล้วหรือยัง แต่ส่วนตัวคู่นี้สลับได้ด้วยซ้ำค่ะ แต่ด้วยความที่รู้โพอยู่แล้ว เราคิดมาตั้งแต่เล่มแรกเลยว่า จากบริบทต่าง ๆ แม่ทัพท่านนี้เท่มาก แถมช่วงหลังที่รู้ใจตัวเองแล้วก็หวังพลิกกินหมาป่าตัวน้อยอยู่ตลอด แล้วอะไรทำให้เขากลายเป็นโดนพลิกแทน นี่เดาไว้เยอะมาก ว่าบางทีเขาน่าจะยอมลูกชายของเราเอง แต่ก็แค่เดาค่ะ อ่านจริงลุ้นจนนาทีสุดท้าย 55555555 มันพลิกไปได้เพียงแค่ชั่วพริบตาจริง ๆ ยอมใจมากค่ะ 5555555 เฮ้อออ แต่แม่ทัพกู้เขาเท่มากจริง ๆ นะคะ เขาเป็นคนที่มีนิสัยปกป้องคนสำคัญด้วยชีวิตมาก ๆ จะตอนขี้ม้าไปรับฉางเกิงที่ร่วงจากฟ้า จะตอนโอบประคองปกป้องตรงกำแพงเมือง หรือสางผมยามฉางเกิงฝันร้าย คนอะไรเบามือเบาเท้าถนอมได้ขนาดเน้!

      เรื่องนี้มีเนื้อหาการรบและการเมืองค่อนข้างจริงจัง แม้สองคนรักกันแล้วยังมีปมเรื่องอีกเยอะ ที่ทำให้ต้องติดตาม ความรักของทั้งคู่ หรืออาจจะบอกว่าทุกเรื่องของคุณพีต้าที่เราอ่าน รักกันแล้วก็ต้องลุ้นกันต่อจนนาทีสุดท้ายค่ะ ไม่มีคำว่าหวานจนเลี่ยน มีแต่หวานปนขมปลาย ต้องอมไว้ก่อนนาน ๆ ถึงจะละลายหวานในปากอย่างแท้จริงค่ะ (ก็คือต้องตามจนจบถึงจะวางใจค่ะ 5555555) รอเล่ม 4 ค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะ ในฐานะคนอ่านที่ติดหนึบ ก็หวังว่าจะได้จับเล่มอีกครั้งทันปลายปีค่ะ

เพ้อเจ้อตัวละคร

ถานหงเฟย ...ท่านกัปตันเรือที่เคารพ แม้ว่าเรือกู้ฉางของท่านจะไม่ถึงฝั่ง แต่พวกเขาก็ลงเอยกันแล้วค่ะ เราพายไปถึงแล้วค่ะกัปตัน

เฉาเหนียนจื่อ...หายไปไหนอะลูก คิดถึงงงง

แม่ทัพกู้...เขินมากมาย พี่ท่านติดเล่นผมฉางเกิงอะไรขนาดนั้น มืออะค่ะมือออ 

นักอ่าน...>> ช็อตที่ชอบในเล่ม<<

"ถ้าไม่พูดถึงอารมณ์ความรัก...ความเปราะบาง คงเป็นสิ่งที่ทำให้เขาเกิดรู้สึกหวั่นไหวได้มากที่สุด" << คนช่างปกป้องงง

"สายตากู้อวิ๋นจึงอ่อนแสงลง ยกมือขึ้นกางนิ้วหวีสางผลยุ่งเหยิงของฉางเกิงด้วยความอ่อนโยน" << อ๊ะย๊ะ

อนึ่ง อยากจะเมาท์ เล็ก ๆ ว่า ตัวละครทุกตัวที่รู้เรื่องความสัมพันธ์ของทั้งคู่น่ะค่ะ มีแต่คนลงเรือกู้ฉาง 5555555 ใครเดาผิด ไม่ต้องเสียใจค่ะ ตัวละครในเรื่องยังผิดโพกันอยู่เลย

#เซฟแม่ทัพกู้จื่อซีจากคำว่ารังแกเยี่ยนชินอ๋อง

>>>ชวน Talk ปมเล่มสามและความรักของทั้งคู่แบบสปอยล์มากกกกกกกก

By Chadang