1 คอนโดของฉัน สีเขียวขี้ม้าของวอลเปเปอร์ที่ฉันสั่งให้เค้าเปลี่ยนทำให้ห้องดูหมองหม่นลงไปทันตา อีกทั้งนิสัยไม่ชอบเปิดไฟในห้องเพราะมันสว่างเกินไป ฉันจึงซื้อโคมไฟตั้งพื้นไฟสีเหลืองนวลมาจาก Ikea ส่องแสงนวลตา ฉันนั่งบนโซฟารูปตัวแอลสีเทา กำลังใช้มีดกรีดแขนตัวเอง นี่สิความสุขที่สุดของฉัน

2 ชั้นพักบันไดหนีไฟของคอนโด ที่คอนโดของฉันสามารถเปิดประตูไปที่บรรไดหนีไฟได้ และสามารถมองลงไปได้ทุกชั้น ถ้านึกภาพไม่ออกลองนึกภาพของหนังสยองขวัญที่นางเอกกำลังวิ่งหนีตัวร้ายลงไปจากอาคารที่มืดสนิท ปกติฉันจะไปนั่งที่บันไดขั้นที่สอง ลมพัดเย็นสบายจนผมพัดพริ้วไหวๆ บางครั้งฉันก็เอางานไปทำที่นั่น แต่ส่วนใหญ่ฉันจะไปทรมานตัวเองเสียมากกว่า มันเป็นสถานที่ต้องห้ามที่หมอไม่ให้มา เนื่องจากฉันมีโอกาสมากที่จะกระโดดลงไปข้างล่าง

3 ห้องนอนของฉันที่บ้าน ถึงแม้ฉันจะไม่มีห้องนอนของตัวเองเป็นหลักเป็นแปล่ง (แม่นอนกับฉันด้วย) แต่ฉันก็ยังชอบห้องนอนของตัวเองในตอนที่แม่ไม่อยู่ๆดี แอร์เครื่องใหม่เย็นฉ่ำพัดลงมาตกที่หัวพอดี ห้องกว้างและว่างจนเรียกได้ว่าเอาไว้นอนอย่างเดียวจริงๆ โต๊ะไม้อันเก่าสีส้มเต็มไปด้วยเครื่องชะลอวัยของแม่ มีกระจกบานเล็กๆพอให้มองเห็นหน้าได้ และชั้นใส่เสื้อผ้าของฉันที่ทิ้งร่องรอยแห่งความเยาว์วัยเอาไว้ ฉันเคยเอาสีเทียนไปเขียนบนลิ้นชัก และไม่มีใครไปลบมันออกมาจนบีดนี้

4 จุดชมวิวที่แหลมหงอนนาค มีครั้งหนึ่งที่ฉันและครอบครัวเดินขึ้นไปที่แหลมหงอนนาค จ.กระบี่ เราเดินกันไปหอบกันไป หยุดพักกินน้ำและถ่ายรูปบ้างตามแต่พื้นที่จะสะดวก ส่วนใหญ่จะไม่สะดวกหรอกเพราะเต็มไปด้วยพืชพรรณนานาชนิด ทั้งใหญ่เล็กและรากไม้ที่ทิ่มออกมาจากพื้นดินจนฉันหกล้มหลายต่อหลายครั้ง แต่เมื่อขึ้นไปถึงยอดของจุดชมวิวแล้ว ความเหนื่อยล้าที่ได้ประสบมามันหายไปหมด มองไปเบื้องหน้าเห็นทะเลสีฟ้าสวย เรือประมง 2-3 ลำ