๒๕๕๙/2016                                                                     นับได้ว่าเป็นปีที่สำคัญ

ถ้ามีคนถามว่าชอบและสนใจอะไร เราคงตอบไปว่า
ชอบบทสนทนา ที่ดีพ มีความหมาย ชอบฟังเรื่องราวความคิดของคน ชอบเที่ยว สถานที่ที่มีทิวทัศน์แปลกๆ ดูหนัง อ่านหนังสือ ทำอาหาร และเล่นเกม

ตลอดหนึ่งปีที่ผ่านมา เราไม่ได้มีการคุยกับใครที่มีความหมายมากนัก เราชอบคำแนะนำของพรเวลาเรามีปัญหา ชอบการคุยกันกับปอมตอนไป business trip ที่เชียงราย ชอบฟังและช่วยคิด riddle คนไข้ของป้าเกรซ และชอบการคุยเรื่อง ซีรี่การ์ตูนสัพเพเหระกับพี่ฝน

เราชอบความคิดของ พี่ป๋องแป๋ง อาจวรงค์ กับ คุณ คิม รันโด รู้สึกว่าเขาสองคน มีความชัดเจน และเคร่งครัดในแนวคิดของตัวเองดีมาก ยิ่งเป็นเรื่องการเรียนมหาลัย/ความสามารถและความฝัน เรายิ่งอินเป็นพิเศษ (ขอบคุณน้องเบนที่ให้ยืมหนังสือด้วยครับ)

ปีนี้ได้ไปเที่ยว สิงคโปร์ครั้งที่หก กับ เวียดนามครั้งแรก ยังชอบการเที่ยวตปท. เหมือนเดิม ส่วน ตจว. ก็ไม่ชอบเหมือนเดิม (ฮา) ไปเฉพาะมีกิจ/มีค่ายเท่านั้น

ส่วนในกทม.ก็เที่ยวร้านกาแฟ และหอศิลป์มิวเซียม อย่างนับไม่ถ้วน 555 เราประทับใจ Bake a Wish ที่ออมพาไปกินมาก ทุกวันนี้มีโอกาสก็จะนึกถึงตลอด ส่วนหอศิลป์ เรายังยกให้ MOCA นะ มันสวยมากๆ เอ้อ ยังได้เห็นความจริงที่ว่า ผู้บรรยายคือนิยามสำคัญของพิพิธภัณฑ์ ยกตัวอย่างจากปาร์คนายเลิศ พิพิธบางลำภู หรือ Natural History Museum ที่วิดยาจุฬาฯ ทำเราประทับใจทั้งหมดเพราะการบรรยายเลย

ได้ลองเป็นนักกีฬาโลดโผนอย่างปีนเขา และ เล่นเรือใบ (ขอบคุณกี๋ที่ชวน) และยิงเลเซอร์ ล่าสุดนี่ได้ที่ 2 แล้วนะ

ได้ลองเป็นช่างภาพถ่ายรูปรับปริญญาให้น้องฟ้า และได้รู้ว่า สนามม้านางเลิ้งคือสวยงามเซอเรียลแท้จริง กราบขอบคุณพี่เต๋อ นวพล มา ณ ที่นี้ เออ ลืมบอกว่าพี่เต๋อเป็นอีกคนที่เราชอบความคิดความอ่านมาก

ได้ดูหนังมากมาย 3 อันดับในใจปีนี้ คือ Money Monster / Sing street / Nocturnal Animals /ขอแถม Kubo and the Two Strings

ได้อ่านหนังสือบ้าง 3 อันดับในใจคือ โมโม่ ของ มิชาเอล เอ็นเด้ / เรื่องรักน้อย-นิดมหาศาล ของปราบดา หยุ่น / ชายไร้สีกับปีแสวงบุญ ของ ฮารุกิ มุราคามิ

มีทำอาหารบ้างก๊อกแก๊กๆ มีซีเรียสหน่อยตอนไปเรียนทำขนมปังที่ ABC สนุกมาก สัญญาว่าปีหน้าจะพัฒนาสกิลทำอาหาร

ปีนี้ผันตัวมาเล่นบอร์ดเกมเต็มตัว เล่นจนบัตรเมมเบอร์อัพระดับต่อไม่ได้แล้ว ขอบคุณน้องเอฟที่พาเรากับพี่ฝนเล่นเกมบ่อยๆ ด้วยนะ

พล่ามมายาว ยังไม่เข้าเรื่องใหญ่สุด 2 เรื่องที่ทำให้ปีนี้สำคัญเลย

เรื่องแรก คือการเป็นหมอฟันเต็มตัว รักษาให้มนุษย์ตัวเป็นๆ ร่วมๆ ร้อยคน ได้อุดฟันเพื่อน (ต้า) ทำสปลิ้นให้น้อง (ก๊อต) แล้วก็ทำครอบกับฟันปลอมให้พ่อ (ติ๋ง เดี๋ยว บอกชื่อพ่อทำไม) เราภูมิใจมาก ไม่คิดว่าจะมีจุดนี้ได้

และเรื่องสุดท้ายที่อยากมาร์กมันไว้ในปีนี้ คือการเริ่มต้นการเขียนอย่างเป็นชิ้นเป็นอัน

วันที่ 16 มกราคม 2016

เราได้รับเลือกไปร่วม session ของ Minimore เวปไซต์เขียนเรื่องคล้าย exteen ตั้งแต่วันนั้น เราตั้งใจว่าจะเขียนอย่างสม่ำเสมอและสุดความสามารถ ด้วยความหวังที่ว่า จะมีแมวมองตาดี มาเลือกเราไปเป็นนักเขียนหน้าใหม่ ออกหนังสือกับ สนพ.ในเครือ

หลายเดือนผ่านไป มีหลายสัญญาณบอกว่า เราอาจจะเข้าใจผิด (ฮา) ความหวังเริ่มริบหรี่ แต่ก็ตั้งไว้ว่า ขอพยายามจนสุดปีนี้แล้วค่อยว่ากัน

ตลอดปีที่ผ่านมา 
เราเขียนเรื่องไปทั้งหมด 82 เรื่อง
มียอดวิว 38,200 วิว (เราคลิกเองอาจจะ 8,000)
ได้แนะนำโดยเวปไซต์ทั้งหมด 16 ครั้ง + ติดต่อให้เขียนแนะนำหนังสือ 1 ครั้ง

ซึ่งลืมคิดเกณฑ์การประเมินไงประเด็น ไม่รู้ว่าสถิตินี้ บอกว่าเราเข้าใกล้เป้าหมายรึยัง ที่แน่ๆคือยังไม่เข้าใกล้ใดๆ กับสำนักพิมพ์ที่หวังเลย ซึ่งเอาจริงก็ไม่แน่ใจว่าเค้ายังหานักเขียนอยู่ไม๊

แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น เห็นตัวเลขแล้วก็ต้องตบบ่าให้ตัวเองนะ ไม่คิดว่าจะทำมาได้ถึงจุดนี้

สำหรับ New year resolution
ปกติตั้งง่ายๆ แม่งก็ไม่เคยทำได้ ตั้งแอบสแตร็กก็ดูไม่นำพา ครั้งนี้ขอตั้งยากๆ ไปเลย

1)ได้มีหนังสือเป็นของตัวเอง
2) มีครัว และทำอาหารกินบ่อยๆ
3) รื้อฟื้นภาษาอังกฤษ สอบ TOEFL/ IELTS ให้เรียบร้อย
4) ไปเที่ยวเบลเยี่ยม

เราไม่ได้ชอบปีนี้อย่างที่คิดไว้
และหวังว่าปีหน้าจะชอบมันมากกว่าที่คิด

ขอให้ทุกคนโชคดี : )
31 ธันวาคม 2016, เอเชียบุ๊คส์ เซนทรัลเวิรลด์