บ่อยครั้งที่ฉันถามตัวเองว่า ความรักมันหน้าตาเป็นแบบไหนกัน? คำถามแบบนั้นน่ะไร้สาระสิ้นดี 

ความรัก น่าจะหมายถึงความรู้สึกพิศวง ระหว่างคนสองคนหรือมากกว่านั้นต่างหาก

ฉันตั้งคำถามทุกครั้งที่เห็นคู่รักเดินจูงมือกัน จูบกัน สบตากัน มันมีประกายบางอย่างที่ฉันอธิบายไม่ได้ระหว่างพวกเขา แล้วคุณก็โผล่มาในความคิดของฉันทุกครั้งไปว่า ถ้าเป็นฉันกับคุณประกายวิบวับพวกนั้นจะทำให้ใครบางคนอิจฉาบ้างหรือเปล่า

หลายวันมานี้ฉันไม่ค่อยดีขึ้นเลย ฉันหวังมาตลอดว่าคุณอาจจะเป็นหนึ่งที่คอยปลอบประโลมช่วงเวลาที่ยากลำบากของฉัน แต่ดูเหมือนเรายังหากันไม่เจอ คุณยังคงหลงทางอยู่ที่ไหนสักแห่งบนโลกใบนี้ ฉันขอให้คุณปลอดภัยและขอให้เราเจอกันในที่สุด

คุณจะเป็นดอกไม้ที่สวยที่สุดในชีวิตของฉัน เป็นรอยยิ้มของฉันในวันพรุ่งนี้ มันอาจจะฟังดูเชยไปสักหน่อยแต่ฉันรอคุณอยู่เสมอ หรือบางที่เราอาจจะเดินสวนทางกันไปแล้วครั้งหนึ่งก็ได้เพียงแต่ช่วงเวลาของเรายังไม่ตรงกันแค่นั้นเอง

ฉันยังอยากให้บันทึกของฉันมีแต่ชื่อคุณ มีแต่เรื่องราวของเรา มีแต่ประกายวิบวับของความรัก

หวังว่าเราจะพบกัน อีกไม่นาน