เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
MY Chinese Novels Listparnbewtch
เล่านิยายวาย : 绝处逢生 เจวี๋ยชู่เฝิงเซิง (BL)

  •                   เดิมทีนิยายเรื่อง 绝处逢生 เจวี๋ยชู่เฝิงเซิง เราเคยอ่าน (แค่ฉบับจีน) และเล่ามานานแล้วแต่เล่าลงทวิต ทวีตเป็นเทรดซึ่งรกทีแอลมากประกอบกับลิมิตตัวอักษรทำให้ต้องย่อเรื่องจนดูน่าเกลียด พอมีโอกาสมาทดลองใช้เว็บไซต์นี้เลยอยากจะย้ายข้อมูลที่เคยเล่ามารีอัพใหม่เพิ่มคำเพิ่มข้อมูลให้เป็นชิ้นเป็นอันค่ะ เรื่องนี้มีทั้งหมด 98 ตอน + 2 ตอนพิเศษ 


    ปกแรกของเจวี๋ยชู่เฝิงเซิง สารภาพว่าปกฉบับนี้แยกไม่ออกแต่คิดว่าพระเอกผมสีน้ำตาลเหลือบทองค่ะ


    เรื่อง: 绝处逢生 เจวี๋ยชู่เฝิงเซิง 
    ผู้เขียน: 焦糖冬瓜 เจียวถังตงกวา
    สำนักพิมพ์ : 百花洲文艺出版社
    ตัวละครหลัก: ไฮน์ เบอร์ตัน / เซี่ยวเหยียน
    ตัวประกอบเด่น ๆ : เจน, รีฟ, มาร์ค, มายะ, เคซี่ย์ และซอมบี้ทั้งหลาย
              



    มาเริ่มเลยยย เป็นการเล่าคร่าว ๆ แต่เต็มไปด้วยสปอยล์ ฮ่า ๆ ในปีคริสต์ศักราช 2020 ไวรัสฮุ่ยซิง (彗星) หรือไวรัสดาวหางแพร่กระจายทั่วโลก ผู้คนส่วนใหญ่ติดเชื้อ แอนตี้บอดี้ถูกคิดค้นขึ้นมาแต่ป้องกันได้แค่ร้อยละ 10 ของประชากรที่ติดเชื้อและไม่ได้ผลกับพวกที่กลายเป็นซอมบี้ไปแล้ว รัฐบาลของทุกประเทศในโลกหันหน้าจับมือกันก่อตั้งเมืองใต้ดินขนาดใหญ่ชื่อ ไชร์ (夏尔 ขออนุญาตเปลี่ยนตามฉบับแปลไทย) เป็นเมืองที่มีระบบนิเวศน์แบบปิด ถือเป็นยุคใหม่ของมนุษยชาติ ในยุคนี้ตระหนักถึงการศึกษาเกี่ยวกับไอที,วิทยาศาสตร์สมองแล้วก็ วิทยาไวรัส เราจะอธิบายละเอียดเฉพาะช่วงเริ่มแรกนะคะเพราะมันเป็นจำเป็นต้องรู้

    note : ไชร์ก่อตั้งมาได้สองร้อยกว่าปีแล้วค่ะ

    นายเอก, เซี่ยวเหยียน เป็นนักศึกษาระดับ B ของสถาบันวิทยาศาสตร์กลาง (ควบกับนักวิจัยรุ่นใหม่ใช้คำไม่ถูกง่ะขอเรียกนักศึกษาละกัน) แต่ตอนที่กำลังจะไปฝึกงานเครื่องบินพุ่งชนอะไรซักอย่างจนเสียการควบคุมและตกพื้นนักบินผู้โดยสารอื่นถูกฝูงซอมบี้ด้านนอกกระชากกัดกิน โชคดีที่เซี่ยวเหยียนกับเพื่อนบางส่วนอยู่ในห้องนักบินแล้วประตูก็แข็งแรงพอจะกันไม่ให้ซอมบี้ที่อยู่ด้านนอกพังเข้ามา ทางรอดเดียวคือรอฐานวิจัยส่งกองทัพมาช่วยค่ะ เคราะห์ร้ายออกซิเจนในตัวห้องกำลังจะหมดอยู่ได้อีกประมาณ 3 ชั่วโมง (แต่ความจริงคือ1ชั่วโมง หัวหน้าทีมแค่โกหกให้มีหวังกำลังใจ ฉากนี้บรรยายน่ากลัวมากจนเราที่นอนอ่านช่วงดึกถึงกับสอดขาเข้าผ้าห่ม

    แต่จนแล้วจนรอดผ่านไป 1 ชั่วโมงก็ยังไม่มีใครมาช่วย ในขณะที่ทุกคนกำลังจะสิ้นหวังก็มีเสียงดังจากด้านนอก เป็นพวกเขา กองกำลังพิเศษที่ถูกขนานนามว่า มือสังหารเลือดเย็น” ลองนึกภาพพวกหน่วยรบในหนังแอคชั่นฝรั่งนะคะ ที่ส่วนมากจะสูงเป็นยักษ์ปักหลั่นบึกบึนกล้ามหน้าท้องเป็นลอนกล้ามแขนเป็นมัด ๆ ใส่ชุดหนัง เสื้อเกราะ วาจาชวนเอาเท้าทาบปาก ชอบพูดข่มให้กลัว 

    มาช่วยแบบเหมือนไม่เต็มใจอะค่ะ ท่าทางสมเป็นพวกทหารเก่ง ๆ หยิ่ง ๆ “เออ แหกปาก แหกปากเข้าไปให้พวกซากเน่าแม่งได้ยิน” ไม่ก็ “เฮ้ เฮ้ เร่งหน่อยสิวะ อย่าบอกนะว่ามีใครขาหัก ถ้าเดินไม่ได้คุณมึงก็อยู่นี่เป็นอาหารให้พวกผีดิบไปโว้ย!”  ทำนองนี้

    ในระหว่างที่ฝ่าดงซอมบี้ไปขึ้นเครื่องที่กองทัพส่งมา (คาดว่าเป็นเครื่องบินลำเลียงกำลังพลของทหารไม่ใช่เครื่องบินที่เราใช้เดินทางบ่อย ๆ) พระนายก็ได้เจอกันค่ะ แล้วน้องเซี่ยวเหยียน นายเอกของเราจ้องเขาไม่วางตาด้วยนะ เลยมีเพื่อนนักวิจัยคนหนึ่งคนสะกิดละกระซิบว่า จ้องแบบนั้น ไม่กลัวตายรึไง หมอนั่นมัน ไฮน์ เบอร์ตัน นะ ชื่อพระเอกแหละค่ะทู้กกกคน

    เซี่ยวเหยียนก็ตะลึงไปเลยเพราะภาพของไฮน์เบอร์ตันที่ตัวเองเคยร่างไว้ในจินตนาการกับตัวจริงสวนกัน แตกต่างราวกับคนละคน ใครเล่าจะคิดว่าวีรบุรุษของกองกำลังพิเศษจะหล่อเหลาเกลี้ยงเกลาปานเทพบุตรแบบนี้แต่นายเอกก็ยังเกรง ๆ นะไม่ได้แสดงออกนอกหน้าปลาบปลื้มผสมกับหวั่นเกรง

    แต่ในระหว่างที่กำลังจะกลับฐาน กองกำลังลับดันมีอีกภารกิจที่ต้องทำให้บรรลุเป้าหมายนั่นก็คือการไปเอาวัตถุนิวเคลียร์ที่เหลืออยู่ในโรงไฟฟ้านิวเคลียร์เก่า เป็นที่ที่ซอมบี้ค่อนข้างชุกชุม บังเอิญว่าอิช่างเทคนิคสองคนที่พกพามาด้วยพอเจอซอมบี้ก็ดั๊นกลัวขึ้นสมอง วิ่งพรวด ๆ หนีไปถูกซอมบี้กัดตายก่อนช่วยทัน ตอนแรกพวกทหารขออาสาแต่พวกที่รอดตายจากเครื่องบินตกส่วนมากมีแต่นักศึกษาของสถาบันวิทยาศาสตร์กลางที่จะถูกส่งไปฝึกงาน ไม่มีใครกล้าตายไงละมองลงไปด้านล่างก็เจอซอมบี้หน้าเหวอะอ้าปากเงยหน้าส่งเสียงอืออามองเสียงเครื่องบินเสริมให้พากันใจหาย

    อิตาทหารกองกำลังพิเศษหน้าเนื้อใจเสือคนหนึ่งชื่อมาร์ค เลยบอก เออ ไม่มีใครไปงั้นกูขอสุ่มเลยละกัน ง่ายดี เริ่มจากเลือก กัปตันไวท์ (คนที่เหมือนเป็นครูแล้วก็หัวหน้าทีมนักเรียนกรุ๊ปนี้) ซึ่งอาวุโสที่สุดแล้วน่าจะชำนาญการ แล้วตากัปตันไวท์ก็เลือกเซี่ยวเหยียนไป ด้วยเหตุผลบางอย่างที่ทำให้นายเอกแค้นอยู่ในใจ 

    ข้ามตอนไปเอาวัตถุนิวเคลียร์ที่โรงไฟฟ้านิวเคลียร์เก่านะคะ บอกแค่ว่ามีจังหวะหนึ่งที่พระนายมีโมเม้นต์เซี่ยวเหยียนกับคุณไฮน์ เบอร์ตันเกิด accidentally kissed each other ค่ะ (กรี๊ดดดดดดดดด) หลังจากเสร็จภารกิจโรงไฟฟ้านิวเคลียร์เก่ากลับขึ้นเครื่องนายเอกก็มีโอกาสคุยกับทหารหญิงที่ชื่อชื่อ รีฟ ยัยหล่อนเนี่ยชอบแซวนายเอกเรื่องที่กล้าทำในสิ่งที่คนอื่นไม่กล้า นั่นคือการแอบมองพระเอกค่ะ นางเปิดเรื่องใส่ทันที รีฟพูดเรื่องบนเตียงค่ะ แล้วนายเอกก็บอกว่าฉันไม่ได้คิดอะไรกับเขาน่า รีฟเลยตอกกลับว่าจริงเร้อ เสียงยียวนมาก นายต้องคิดไม่ถึงแน่ ๆ ว่าคนเพอร์เฟกต์แบบบอส (พระเอก) ยังไม่เคยนอนกับใครเลยนะตั้งแต่เข้ากองทัพมา

    ภาพประกอบในเล่มค่ะ รีฟผู้หญิงซ้ายล่างสุดเลย ส่วนพี่มาร์คผู้ชายขวาล่างสุด เซี่ยวเหยียนตรงกลาง ไฮน์คนขวาบน เจน วอลลิสคนซ้ายบน ผมยาวมายะ เคซี่ย์ตรงข้ามมายะ

    ขออธิบายว่าพวกกองกำลังพิเศษส่วนมากจะฉีดไวรัสชนิดหนึ่งเข้าร่างกายค่ะ เป็นไวรัส X ซึ่งไวรัสตัวนี้จะช่วยให้มีพละกำลัง ความอึด บึกบึน ความเร็วเหนือมนุษย์ทั่วไป แต่มีข้อเสียนะ คล้าย ๆ อลิซกับคุณเวสเกอร์ ใน resident evil เลยค่ะ 

    ต่อที่รีฟ พูดนางบอกว่า เนี่ย ไวรัสตัวนี้ยังเสริมความต้องการทางเพศด้วยนะ ยิ่งกับพวกกองกำลังพิเศษถ้าเมื่อไหร่ที่เขากดนายลงบนเตียงแล้วล่ะก็ นายจะถูกบดขยี้ให้หลอมละลาย เลือดจะไหลออกมาจากส่วนนั้น(ก้น)ของนายด้วย ฯลฯ สรุปง่าย ๆ ว่าเป็นการมีเซ็กส์ที่รุนแรงทำให้อีกฝ่ายที่ไม่ได้ฉีดไวรัส X อาจจะเจ็บตัวหรือร้ายแรงสุดก็ถึงแก่ชีวิตได้

    เซี่ยวเหยียนเลยตอบว่าล้อเล่นใช่มั้ย? เสียงสั่นมากเลยลูก ฮ่าๆๆ รีฟที่แกล้งจนได้ใจเลยตอบกลับว่า แต่ก็ไม่น่าเป็นไรนะ ร่างกายของกองกำลังพิเศษจะมีบางอย่างพิเศษอีกคือน้ำลายหรือสัมผัสเมือกในลำไส้ จะช่วยฮีลได้ (ตรงเมือกในลำไส้เราจำไม่แม่นเท่าไหร่นะคะว่าต้องใช้การยังไง) ต่อให้นายจะบาดเจ็บเจียนตายแค่ไหนถ้าได้รับจูบแบบดูดดื่มจากบอสก็จะหายทันทีจากนั้นพวกนายก็เมคเลิฟกันต่อได้สบาย ๆ 

    ตัดมาที่ตอนกำลังกลับฐาน เครื่องบินของกองทัพที่นายเอกอยู่ก็ถูก จรวดนำวิถี (飞弹) จี้ตาม ปัญหาใหญ่มาก ๆ ขออธิบายเพิ่มว่ามันเป็นจรวดที่ถูกยิงออกมาก่อน ไม่จำเป็นต้องล็อกเป้า ตัวจรวดจะค้นหาแล้วพุ่งเข้าหาเป้าหมายเองไม่ว่าจะอยู่หน้า ข้าง หรือหลังเครื่อง แบบในหนังเลยค่ะ ซึ่งจรวดแบบนี้ต้องมีคนยิง

    สปอยล์ เป็นองค์กร ที่ชื่อว่า 潮涌组织 / เฉาหย่ง

    คนที่ขับเครื่องบินคือไฮน์และมาร์ค ทุกคนกลัวมาก รีฟเห็นเซี่ยวเหยียนนั่งนิ่งเลยบอกว่าจะหลับตาก็ได้นะแต่น้องเซี่ยวเหยียนตอบว่าตัวเองอยากรู้ว่าไฮน์ เบอร์ตันจะทำยังไงเลยกลายเป็นว่ามองพี่เขาขับเครื่องบินตลอด พันเอกไฮน์กับมาร์คขับเก่งมากกกกก คุมเครื่องเข้าไปใกล้ยอดเขาให้เฉียด ๆ แล้วเปลี่ยนทิศอย่างรวดเร็ดเพื่อล่อจรวดนำวิถีให้ไปชนกับยอดเขาแทน 

    แต่การทำแบบนี้ทำให้เครื่องได้รับความเสียหายจนต้องลงจอดฉุกเฉินค่ะ ต้องสละเครื่องแล้วเดินไปฐาน 14 ซึ่งอยู่ไกลออกไปใช้เวลา 12 ชั่วโมงในการเดินทาง พวกนักเรียนเลยโวยวายว่า 12 ชั่วโมงเลยไม่ใช่ 12 นาทีนะโว้ยอีกนิดก็ค่ำแล้วในป่ามีแต่ซอมบี้ด้วย พระเอกไม่สนอะแบกวัตถุนิวเคลียร์ที่ได้มาเดินลิ่วนำหน้าเลย มาร์คก็เตือนเป็นรอบสุดท้ายว่าจะไปกับเราหรืออยู่ให้พวกองค์กรเฉาหย่งมาก็ตามใจ พวกเขาคงจะเสิร์ฟน้ำชายามบ่ายให้ดื่มหรอกนะ ประชดประชันมาก 

    รีฟเองก็ชวนนายเอกให้ไปด้วยซึ่งเซี่ยวเหยียนก็ตกลงทันทีเพราะเชื่อมั่นในกองกำลังแล้วก็ฝีมือไฮน์ แต่พวกรุ่นพี่ดันรั้งไว้ดึงมือนายเอกบอกว่าอย่าไป พวกเขาจะไม่ช่วยนาย รอความช่วยเหลือกับพวกเราที่นี่ดีกว่าแต่นายเอกก็ไปค่ะ หลัก ๆ คนที่ไปมีพระเอก นายเอก รีฟ มาร์คแล้วก็กัปตันไวท์ นี่แอบกรี๊ดช่วงระว่างทางกลับคเหมือนจะมีเฮลิคอปเตอร์สำรวจขององค์กรเฉาหย่งมา เซียวเหยียนเลยถูกไฮน์ดึงมือไปหลบในพุ่มไม้กระชากแรงงี้เลยกลายเป็นว่านอนทาบอยู่บนร่างของบอส >_______________________<

    ข้ามรายละเอียดช่วงนี้ ตอนกลับไปถึงฐาน 14 เซี่ยวเหยียนเจ็บหนักมาก ละ..แล้วคนที่แบกน้องนางใส่บ่ากลับคือพระเอกค่ะพ่อคุณแบกน้องกลับมาเองเลยนะเว้ย! ซ้ำกลับมายังไม่หายดีก็ต้องมานั่งตอบและแก้ต่างให้พระเอกที่ถูกกล่าวหาว่าละเลยหน้าที่การปฏิบัติงาน เพราะกัปตันไวท์ที่มาด้วยตายระหว่างทาง ซึ่งก่อนหน้ามีข่าวลือว่ากัปตันไวท์เป็นญาติของวิล ทหารคนสนิทของผู้พันเรเว่น ส่วนทุกคนที่รอความช่วยเหลืออยู่บนเครื่องตายหมด

    ความจริงถึงอยู่ระดับ B แต่นายเอกเก่งนะคะ เหมือนเป็นพวกขี้เกียจ เอื่อย ๆ เรื่อย ๆ เซี่ยวเหยียนเลยจะแก้ต่างให้พระเอกและกองกำลังพิเศษโดยการใช้ระบบจำลองการบิน ซึ่งก็เป็นที่ประจักษ์แก่ทุกผู้ที่ว่าร้ายพระเอกคำครหานี้เลยหมดไป ตอนที่เซี่ยวเหยียนออกจากห้องจำลองการบินมา ก็ซวนเซเพราะเออตัวเองยังไม่หายจากอาการบาดเจ็บยังต้องมารับแรงกดดันจากหลาย ๆ อย่างอีก เกือบจะวูบแล้วแต่คุณพระเอกมารั้งแขนดึงขึ้นมาประคองไว้ก่อน 

    ตอนนั้นนายเอกไปกินข้าวที่ศูนย์อาหาร อยู่ ๆ ก็มีผู้หญิงหน้าตาสะสวยสวมชุดนอกเครื่องแบบเซี่ยวเหยียนบรรยายประมาณว่าอีกฝ่ายเหมือนเทพธิดานางฟ้ามาขอนั่งด้วย แล้วแม่สาวสวยคนนั้นพอได้รับอนุญาตให้นั่งเลยแนะนำตัวเองว่าชื่อ มายะ อินางนี่ก็เริ่มค่ะ ถามนายเอกว่าหลังจากนี้ว่างหรือเปล่า ขอไปหาที่ห้องได้มั้ย นายเอกก็อึ้ง แล้วตอบรับแบบงง ๆ เบลอ ๆ น้องเป็นเด็กเรียนไงคะพอถูกรุกเข้าก็จนมุม

    กำลังจะโดนสาวอ้อยรีฟก็เข้ามาขวางค่ะ เจ้าหน้าที่มายะนายทำแบบนี้อีกแล้วนะ!  มายะก็ตอบว่า ฉันจะทำอะไรต้องขออนุญาตเธอด้วยรึไงเจ้าหน้าที่รีฟ แล้วนายเอกเราก็สะดุ้งอีกรอบเสียงเทพธิดาเปลี่ยนเป็นเสียงทุ้มแถมยังโคตรรรรรรรแมน รีฟว่าต่อ ฉันอยากเตือนนายว่า "ผู้ชาย" ตรงหน้าคือเจ้าหน้าที่มายะ (ติดยศร้อยโท) เพื่อนร่วมทีมของฉันเขาอาจจะเป็นคนดีแต่วีกรรมโคตรฉาว ฮือออเราเขินมายะเต๊าะนายเอกบ่อยมาก เฮ้ที่รัก มากับฉันเถอะ ฉันจะดูแลนายอย่างดี ทำนองนี้.. แพ้ผู้ชายขี้อ้อนค่ะ จะเป็นลม 

    แล้วพระเอกก็ผ่านมา นังมายะจากที่กำลังขนอ้อยถมน้องเซี่ยวเหยียนก็เปลี่ยนเป็นเคร่งขรึมทันที salute คนที่ยศสูงกว่าเปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือมาก อยู่ ๆ คุณพระเอกก็ไล่มายะไปเขียนรายงานหลังปฏิบัติภารกิจส่งใหม่ด้วยโทนเสียงเข้ม ๆ เย็นชาที่คุณเธอชอบใช้ รีฟบอก นายเอกโชคดีมากเพราะใครก็ถามที่ถูกมายะเต๊าะจะถูกลากขึ้นเตียงภายในวันนั้น ฮ่า ๆ (นี่กาวว่าไฮน์น่าจะรู้สันดานรู้วีรกรรมโฉด ๆ ของมายะเลยเข้ามาดักคอ แหม่ แอบหึงแน่ๆค่ะคุณ) 

    อธิบายเพิ่ม ไวรัส x เพิ่มประสิทธิภาพทั้งทางกายภาพและประสาทสัมผัส ในขณะเดียวกันจะช่วยเพิ่มการหลั่งฮอร์โมนภายในร่างกายรวมทั้งฮอร์โมนเพศ ทำให้ทหารกองกำลังพิเศษที่ฉีดไวรัสนี้เข้าไปจะมีความต้องการทางเพศมากกว่าคนทั่วไป โอ้ยยยแก๊ทำไมพล็อตเรื่องมันพาคิดไม่ดีขนาดนี้อ่ะชอบบบบบขออ่านต่อค่ะ!! เป็นคนอุดมการณ์ชัดเจน..

    ตัดมาอีกฉากนายเอกนั่งอยู่คนเดียวที่ศูนย์อาหารอยู่ ๆ ก็มีมือมาปิดตาจากด้านหลังละให้ทายว่าใคร นายเอกก็ตอบรีฟ? แต่ความจริงคือมายะ มายะก็ยังเป็นมายะทำหน้าแป้นแล้นพูดกับเซี่ยวเหยียนว่า นายดูเบื่อ ๆ นะ ไปเดทกับฉันไหม?— มายะถึงเนื้อถึงตัวนายเอกมากกกกกกกคนเลวระวังถูกพ่อพระเอกเขาสั่งไปเขียนรายงานหลังจบภารกิจอีกนะจ้ะ

    บ่นไม่ทันขาดคำแล้วคุณพระเอกก็มาเจอถูกจังหวะอีกรอบ (ไม่รู้บังเอิญหรือแอบตามน้องเซี่ยวบ่อย ๆ กันแน่หนอ) พร้อมกับบอกว่ามีภารกิจใหม่ให้ทำพอมายะไป ไฮน์ก็เรียกเซี่ยวเหยียนไปที่ห้อง ๆ หนึ่งค่ะ อ่านมานานมากแล้วนี่มารีใหม่มีหลง ๆ ลืม ๆ บ้างรู้สึกจะให้น้องไปพัฒนาอาวุธ

    ตัดฉับค่ะจริงๆปูเรื่องค่อนข้างยาวมาก ลัดมาตอนนายเอกน้ำตาซึมพระเอกโผล่มาด้านหลังแล้วเขาก็จูบกันค่ะ ริมฝีปากแตะกันจูบแบบลิ้นแลกลิ้นนายเอกพยายามขัดขืน (แบบแอบเต็มใจ) แต่ยิ่งขัดขืนจูบก็ยิ่งล้ำลึกกว่าเดิม ผ่านไปบอสแกก็ถอนริมฝีปากออกแต่ยังประคองนายเอกให้อยู่ในอ้อมกอดอยู่ หลังจากที่พระเอกเดินหายไป 





    นายเอกก็ตื่นค่ะ ย้ำว่าตื่น อีผี ขอหยาบนิดนึง แหม่ลูกชายฝันจ้ะ เหงื่อซกเลยลูก แล้วมีบ่น ๆ กับตัวเองว่ามันดูเหมือนจริงมากกกก นายเอกคิดว่าถ้าพระเอกรู้ว่าตัวเองฝันแบบนี้ต้องโดนหักคอแน่ ๆ เลยลุกจากเตียงมาอาบน้ำปลง ตั้งใจว่าช่วงวันหยุดนี้จะนอนทั้งวัน ไม่ก็อยากไปไหนก็ได้ที่ไม่มีซอมบี้และไฮน์ เบอร์ตัน อ้อขอบอกว่านายเอกฝันถึงบอสบ่อยมาก แต่ฝันนี้มีที่มาที่ไปนะคะ ขอรูดซิปไว้ก่อนไม่สปอยล์ แบร่

    แต่แพลนนอนทั้งวันของน้องก็ถูกยกเลิกเพราะจู่ ๆ ตามาร์คเดินเข้ามาบอกว่ามีภารกิจ (ทำลายองค์กรแล้วก็ช่วยตัวประกันออกมา) นายเอกก็งงตัวเองเป็นแค่นักศึกษาวิจัยฝึกงานระดับ B เองนะว้อยจะไปทำภารกิจเสี่ยงตายใช้กำลังแบบนั้นได้ยังไง สงสารน้องมากอ่ะแต่ก็ขำที่เซี่ยวเหยียนแทบลมจับตอนเห็น ความเสี่ยงภารกิจจัดอยู่ระดับ A : อันตรายถึงขั้นสามารถเสียชีวิตในระหว่างปฏิบัติหน้าที่ (ตามปกติแล้วแต่ละภารกิจจะมีการเซ็นต์ชื่อไงคะ การที่เซ็นต์ชื่อรับมอบภารกิจก็หมายความว่ารับรู้แล้วว่าอันตราย ถ้าตายก็คือตาย) จบกันวันหยุดตู เจอทั้งซอมบี้ทั้งพี่ไฮน์ ฮ่า ๆ

    ตอนออกภารกิจความจริงตามลำดับยศมายะต้องยืนอยู่ข้างหลังไฮน์แต่นางแจ๋นแหล๋นมาอยู่ข้าง ๆ นายเอกพร้อมกับเอาแขนมาเกี่ยวเอวแล้วพูด ที่รัก ฉันจะพานายเดินไปเอง นายเอกถอยหนีแต่นางก็เขยิบตาม ติดเป็นตังเมมาก มันเขี้ยว พระเอกที่อยู่ด้านหน้าเปรย ๆ กับมาร์คว่า เขาช้า ไม่ได้บอกว่าใครแต่มาร์คก็เข้าใจความหมายเลยวิ่งไปยกนายเอกขึ้นพาดบ่าหนีมายะที่ตามก่นด่าไล่หลัง (ต้องอ่านเองอ่ะฉากนี้มันขำมาก ๆ)

    รีฟบอกภารกิจนี้น่าสนุกแต่สำหรับนายเอกมันคือพาตูมาตายชัด ๆ ขำนานมาก เพราะว่านายเอกรอดคนเดียวผู้พันเรเว่นเลยให้นางมาค่ะและอีกหลายเหตุผลสนับสนุน ถึงแม้ว่านายเอกจะเป็นแค่ทหารกองหนุน (และนักเรียนการวิจัยก็ตาม) มีช่วงหนึ่งน้องเซี่ยวเถียงกันกับมาร์คแล้วพูดว่าถ้าเก่งกันอยู่แล้วจะเอาตัวเองมาด้วยทำไม รีฟก็อธิบายไปเรื่องที่นายเอกช่วยเอาวัตถุนิวเคลียร์ออกมาตอนโรงงานไฟฟ้าทำให้พันเอกเห็นว่านางมีความเชี่ยวชาญมากกว่าทหารเทคนิคในบางเรื่องและเหมาะกับภารกิจนี้

    น้องเลยตอบหา พันเอกไหน? รีฟกับมาร์คเลยหันไปที่ห้องนักขับพร้อมกันเป็นคำตอบแทน ที่แท้ก็พันเอกไฮน์ เบอร์ตันนี่เองง พระเอกน่ารักนะคะ รีฟบอกประมาณว่านี่เป็นครั้งแรกที่น้องได้ออกมาจากไชร์ไกลขนาดนี้ (พ่อนายเอกเป็นนักสมุทรศาสตร์ แต่เพราะว่าไชร์เป็นเมืองใต้ดินทำให้ศาสตร์ประเภทนี้ถูกลดความสำคัญและค่อย ๆ หายไป) ไฮน์เลยอนุญาตให้รีฟเปิดประตูห้องโดยสารรับเอาลมทะเลเข้ามาแล้วขยับปากว่าเห็นไหม เขาไม่ได้เลวร้ายเหมือนที่นายคิดหรอกนะ

    ซ้ำพระเอกยังร่อนเครื่องลงใกล้ผิวน้ำให้มากที่สุดแล้วลูกทีมช่วยกันต่อแขนให้น้องแตะน้ำทะเลซักครั้งในชีวิตค่ะ (เซี่ยวเหยียนเคยบอกว่าอยากเป็นแบบพ่อ นายเอกโตที่ไชร์เคยฟังเรื่องทะเล มหาสมุทรอย่างเดียว) พระเอกให้เวลาแค่ 30 วิ เซ็ตติ้งของนิยายช่วงนี้เป็นแมนฮัตตันค่ะส่วนมากจะมีแต่ฉากบู๊ แต่ก็ยังคงรักษาความฟินสม่ำเสมอเช่นเวลากระโดดแล้วล้มทับกันงี้ (◐∇◐*)

    ตัดฉับมาที่ฉากกองกำลังพิเศษถูกขังในห้องปิดตายค่ะ นายเอกเปิดระบบประตูไม่ได้ ไม่ได้ถูกขังเฉย ๆ นะ น้ำเริ่มซึมเข้ามาเรื่อย ๆ แล้วอิตามายะก็อุทานว่าแม่ม ถ้ารู้ว่าวันนี้เป็นวันสุดท้ายของฉัน ฉันน่าจะโยนรายงานบ้า ๆ นั่นทิ้งแล้วลากเซี่ยวเหยียนขึ้นเตียง มีเซ็กส์กับฉันจนตาย พูดยังไม่ทันจบเลือดก็กบปากกบจมูก สมน้ำหน้าาาาา นางโดนพระเอกต่อยค่ะพอมายะถามว่าบอส ทำบ้าอะไรวะ พระเอกก็ตอบกลับแค่ นายพูดมากเกินไป โธ่บอส หึงก็ไม่ยอมพูด

    แล้วทีนี้พอออกมาได้ก็เจอรวดนำวิถีสามลำล้อมค่ะ (จริง ๆ รายละเอียดเยอะกว่านั้นขอย่อ) ทำให้ต้องแยกกันไปคนละทิศและคนที่เจอนายเอกคือพระเอก นายเอกกระดูกหักมั้งถ้าจำไม่ผิดแล้วน้องกลัวไฮน์ทิ้งอะเพราะคิดเองว่าถ้าคนแบบพระเอกรู้เรื่องอาการบาดเจ็บจะถูกจัดอยู่ในกลุ่มภาระทันทีเลยกัดฟันวิ่งตามทำเหมือนไม่เป็นอะไร 

    จนแล้วจนรอดเซี่ยวเหยียนก็นอนกองกับพื้นเพราะไม่ไหวแล้ว ไฮน์ที่เห็นแบบนั้นคุกเข่าลงข้างหนึ่งถามว่าจะนอนอีกนานมั้ย น้องก็ตอบว่าลุกไม่ไหว ทำไมพันเอกไม่หนีไปแล้วทิ้งตัวเองไว้ที่นี่ ตัดพ้อมากค่ะลูก บอสเราเลยเด็ดใบไม้มาอมให้ชุ่มน้ำลายจากนั้นก็บีบแก้มนายเอกยัดใบไม้เข้าไปค่ะเหมือนจูบผ่านใบไม้อะแต่จินตนาการเราคิดบัดสีมาก ไม่ควรเอาแบบอย่างนะจ้ะ ตั้งแต่อ่านเรื่องนี้มาพอเห็นใบไม้ก็คิดดีไม่ได้เลย (น้ำลายหรือเมือกของคนที่มีไวรัส x สามารถฮีลบาดแผลได้) ตอนนั้นนายเอกวิ่งช้าพระเอกก็จัดการแบกขึ้นบ่า พอนายเอกจะปฏิเสธ บอสก็ตอบกลับว่าหุบปาก เกรี้ยวกราดค่ะพ่อ ฮ่า ๆ

    เรื่องนี้นายเอกชอบวิ่งไม่ทันชาวบ้านเลยโดนพระเอกสั่งให้มาร์คแบกใส่บ่า เออ สปีดของกองกำลังฯกับนักวิจัยมันต้องต่างกันอยู่แล้วหรือเปล่าโห่ อิตามายะก็ชอบปล่อยอ้อยบอกว่าให้ฉันแบกแทนมาร์คมั้ยล่ะตลอด จะมีช่วงนึงที่มายะอยู่กับนายเอกแล้วบอกว่าจะปกป้องนายเอง เกือบซึ้งแล้วถ้าไม่ได้ยินคำว่า ถ้าเสร็จจากที่นี่แล้วกลับไชร์เมื่อไหร่นายจะนอน(มีอะไร)กับฉันไหม? เป็นข้อต่อรองที่ชวนเอาหน้าวัดรองเท้ามาก

    ช่วงแรกมายะจะคะแนนนำโด่งมากค่ะ เกลียดจังผู้ชายขายอ้อยเขินจนจะบ้าละ ขอเล่าละเอียดถึงนี่ค่ะ นี่แค่ต้นเรื่องเอ๊ง พระเอกปากแข็งไปหน่อยแต่เรื่องนี้ทำอะไรนิดหน่อยก็ชวนกรี๊ดแล้ว (หรือเพราะเราบ้าผชในเครื่องแบบกับนิยายธีมทหารตำรวจกันนะ

    ภาพประกอบในเล่ม เซี่ยวเหยียนกับพันเอกไฮน์ เบอร์ตัน

    ช่วงกลาง ๆ กึ่งท้ายเรื่อง นายเอกเมาบอสเราเลยพากลับมาที่ห้อง (ห้องของพระเอก) คุยกันไปพักหนึ่งบอสเลยพูดทำนองว่าถ้าหมดเรื่องไวรัส x เมื่อไหร่ (เหมือนจะเป็นยาที่ต้านไวรัสที่ฉีดเข้าไป) ฉันจะกอดนายและจะไม่ยอมหยุดแม้ว่านายจะร้องไห้และขอให้ฉันหยุดก็ตาม แม่ค้าาาา ทิชชู่! ทิชชู่! หญิงขอซับเลือดกำเดาหน่อยย ซึ่งเซี่ยวเหยียนที่เมาก็ฟังไม่รู้เรื่องค่ะงงอยู่ว่ากอดอะไรละนึกสิ่งที่มายะเคยทำเลยทำตาม คุณพระเอกเส้นศีลธรรมขาดจับน้องกดลงพรมจูบไปทั่ว ทิ้งรอยกัดแถวกระดูกไหปลาร้าแล้วถามว่าใครสอนเรื่องพวกนี้ (เรื่องแจกอ้อย) พอสบตากับไฮน์นายเอกก็คิดในใจว่าไม่เคยเห็นอีกฝ่ายเป็นแบบนี้มาก่อนสายตาที่มองมามันราวกับจะถูกกลืนลงไปทั้งตัว เซี่ยวเหยียนดูจะไม่ยอมบอก บอสเลยขู่ว่าถ้าไม่บอกจะจับปล้ำ ก่อนจะพูดต่อว่ามายะใช่ไหม? นายเอกก็พยักหน้าเบา ๆ 

    ถ้าอันนี้ไม่เขินจนตาลายอ่านผิดก็น่าจะเป็นฉากที่อิตาพระเอกจับมือนายเอกไปคลำแถวนั้นตัวเองค่ะ เกลียดคำบรรยายมากเขินฮือ มันบอกประมาณว่าตรงนั้นกำลังร้อน หนา— หยุดก่อนที่จะโดนรีพอร์ต  

    ไฮน์บอกว่าครั้งหน้าถ้าเล่นแบบนี้กับทหารกองกำลังพิเศษคนอื่นอีก จะทำจนกว่านายเอกจะขาดใจตายไปเลยก่อนจะผละออกบอกให้เซี่ยวเหยียนนอนพัก ปาร์ตี้จบนังมายะที่กำลังเดินกลับห้องตัวเองก็ถูกไฮน์ดักกลางทางพร้อมประกาศกร้าวว่า เขาเป็นของฉันและฉันเป็นคนเดียวที่จะทำเรื่องแบบนั้นได้ จริงๆคำนี้ถ้าเอาตามตรงจะอู้อ้ามากแต่เราขอแปลแบบซอฟต์สุด ๆ แทน

    ถึงจะเย็นชาปากร้ายตายด้านแต่พระเอกจัดว่าเป็นสุภาพบุรุษพอควรเลยล่ะช่วยนายเอกแต่งตัว ชอบอะเราว่าน่ารักดีเหมือนเขาแสดงส่วนที่อ่อนโยนออกมา (ก่อนจะขู่อีกรอบเรื่องเมื่อคืนว่าห้ามไปทำแบบนี้กับใคร… เอิ่มพี่คะ)

    หลังจากคืนปาร์ตี้นั้นผมยาว ๆ ของมายะก็สั้นลง ไม่รู้เลยว่าใครลงโทษแบบนี้ถถถถถ (แต่ก่อนมายะผมสีแดงถ้าไม่จำผิดนะคะ อีกอย่างคือนางรักผมตัวเองมากก สงสารเล่นกับใครไม่เล่น) เอาแค่นี้ก่อนนะคะกว่าจะ make love กันจริง ๆ จัง ๆ นี่ถ้าจำไม่ผิดน่าจะเลยตอนที่ 50 ขึ้นไปจ้ะ 



    ปกที่สองของเจวี๋ยชู่เฝิงเซิง

    แถมภาพจิบิจากเรื่องค่ะ

    เราคิดว่าความสัมพันธ์ของคู่นี้มันไปอย่างช้า ๆ อะแต่จะมีฉากให้ฟินแทรกเข้ามาเรื่อย ๆ ตามระดับความกาวของแต่ละคน เรื่องยศนี่จะแปลต่างกันบ้างนะคะ เพราะจีน ไทย หรือแม้แต่ต่างประเทศฝั่งยุโรปเมกาเอง Military rank จะไม่ค่อยเหมือนกันนี่อาจจะเป็นความแตกต่างทางวัฒนธรรมหลาย ๆ อย่างที่ทำให้เวลาอ่านต้องหาข้อมูลได้ความรู้เพิ่ม ฮ่า ๆ (ฝั่งแปลอิ้งน่าจะอิงแรงค์ของเมกา) เอ้อ ช่วงหลังส่วนมากจะเอ่ยถึงองค์กรเฉาหย่ง ขอซิปว่านายเอกถูกหิ้วไปบ่อยมาก ผู้ชายมะรุมมะตุ้มวนเวียนรอบนายเอกเยอะจริง ฮ่า ๆ พูดถึงความประทับใจแอบซูนักเขียนเรื่องไวรัส x ช่วยเพิ่มประสิทธิภาพในการหลั่งฮอร์โมนเพศ ทำให้กองกำลังพิเศษเฉพาะคนที่ถูกฉีดไวรัสนี้เข้าไปมีความต้องการทางเพศสูง แน่นอนว่าเวลามีเซ็กส์กับใครมันจะส่งผลถึงคู่นอนด้วย

    ถ้าคิดไม่ออกลองนึกทไวไลท์ค่ะ sex scene เอ็ดเวิร์ดกับเบลล่าตอนกลายเป็นแวมไพร์ โซแด้มฮอตมาก แต่ก็ Still a Better Love Story than Twilight นะค้า ฮ่า ๆ (พูดไปนั่น) 

    จบเถ้ออ สุดท้ายเราคิดว่าเพราะพลังมากเกินไปทำให้ไฮน์กลัวพลั้งแรงเวลาจะร่วมรักกับน้องเลยถนอมตลอด ถนอมด้วยการไม่บังคับข่มให้น้องมีเพศสัมพันธ์ด้วยถึงตัวเองจะอยากมาก .____.  สรุปชอบมากร่ายซะยาว เป็นอีกเรื่องที่มีพล็อตน่าสนใจค่ะ ไม่ได้มีแค่น้ำ แถมเป็นแนว zombie (ที่เราช๊อบชอบ) ด้วย มาในรูปแบบ bl อีก เป็นแนวที่เราอยากอ่านเลยทำให้ท้ายที่สุดก็ทำลายไหดองไปอีกหนึ่งเรื่อง 


    ตอนนี้ยังไม่มีแพลนจะอ่านเรื่องต่อไปเลยค่ะ นอกจากสั่งหนังสือลงบ้านแล้วก็ดองหนังสือให้เค็มก่อนเพราะช่วงนี้ยุ่งมาก มีเวลาไถทวิตบ้างประปรายนอกนั้นก็ใช้เวลาอยู่กับหนังสือเรียนแล้วก็ออกกำลังกาย วนลูปอยู่แค่นี้ ตราบใดที่ยังว่ายน้ำได้ไม่ถึงระยะทางและเวลาที่กำหนดก็ต้องเก็บตัวหนักกว่าเดิม ท้อใจมากค่ะกลายเป็นว่าถึงบ้านหลับเป็นตายแต่โอกาสก็ไม่ได้มาบ่อยนอกจากจะกัดฟันสู้ให้เต็มที่ดีกว่ามาเสียใจทีหลัง ส่วนเรื่องปรมาจารย์ลัทธิมารเองได้กำหนดวันฉายตอนแรกไปแล้ว เราคิดว่าตอนแรกน่าจะปล่อยฟรี ส่วนตอนที่สองขึ้นไปล็อคตอน ลำบากหน่อยแล้ว

    ราไม่มั่นใจว่านิยายเรื่องนี้มีฉบับหนังสือกี่เวอร์ชั่นแต่เท่าที่เห็นมีทั้งหมดสามเวอร์ชั่นค่ะ illustration ที่นำมาอ้างอิงด้านบนนำมาจากเวอร์ชั่นเล่มที่สอง (ตรงกลาง)






    ทั้งนี้รีวิวอันนี้ก็เป็นเพียงแค่ความคิดเห็นจากรสนิยมการอ่านส่วนบุคคลเท่านั้น สามารถใช้เป็นส่วนหนึ่งประกอบกับการตัดสินใจได้แต่ไม่สามารถใช้เป็นบรรทัดฐานได้ทั้งหมด


Views

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in
jegjog (@jegjog)
อ่านเพินมาก ตอนแรกไม่เคยคิดจะอ่านเรื่่องนี้ แต่สงสัยต้องไปสอยมาบ้้างแล้วล่ะ