เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
melancholia.sweetsingularity
5. test run



  • ถึงชีวิตไม่ใช่เทพนิยายเจ้าชายก็จูบกบได้





    ผมยืนจ้องเด็กหนุ่มตรงหน้า มือลูบแก้มต้วเองเบาๆ 


    “ฟินน์—เรา....คิดจะทำอะไรน่ะ”


    บาริสต้าคนงามยิ้มให้กับคำถามสุดงี่เง่าของผม





    ลองคิดอะไรให้ออกหลังคนอย่างฟินน์จูบคุณสิ ผมท้าเลย

    สมองเหมือนจะสับสนล้นไปด้วยความมึนและว่างเปล่าไร้คำอธิบายหรือเหตุผลในเวลาเดียวกัน





    ผมแค่อยากดื่มกาแฟตอนค่ำ


    (….อยากจะดื่มกาแฟแกล้มหน้าบาริสต้า

    —ยอมรับก็ได้)


    ใครจะไปคิดว่าคนอ่านยากอย่างฟินน์จะรุกผมก่อนแบบนั้น





    “เดี๋ยว”  นิ้วชี้ฟินน์หยุดปากผมได้สนิท ทันทีที่เห็นหน้า “มอคค่าร้อนหวานน้อย แก้วกลาง ถูกปะ”


    ผมยิ้มเผล่อยู่หน้าเคาน์เตอร์



    “จำออเดอร์พี่ได้ดัวะ”




    หนุ่มแว่นส่ายหน้า 


    “เบื่อจะฟังพี่สั่งตังหาก”  เจ้าตัวโบกมือ พยายามไล่ผมไปนั่งก่อน


     (ไม่มีซะละ)


    “ดื่มทุกวันระวังเบาหวานจุกอกนะพี่”  ฟินน์ว่า มือไม้กำลังยุ่งกับเครื่องทำกาแฟ 



    คงจะเป็นแก้วสุดท้ายของร้าน ก็ผมจงใจมาครึ่งชั่วโมงก่อนปิดนี่





    ขอให้เห็นหน้าก่อนกลับไปโวยวายกับไอ้แบร์--


    (--ถึงตอนนี้พ่อนักมวยจะติดพี่อนายเช้าเย็นก็เหอะ)





    ผมยังไม่ยอมไปจากเคาน์เตอร์


    “ก็อยากเจอ”  พูดตรงๆ จีบตรงๆ ใครจะมั่นหน้าแบบนี้อีก





    คนอย่างมึงโดนแบบฟินน์เข้ามั่งก็ดี  แบร์พูด ก่อนจะขโมยเฟรนช์ฟรายผมไปกินดื้อๆ


    ผมเขม่นตาใส่มัน 


    มึงพูดงี้หมายความว่าไงวะ


    เพื่อนรักหัวเราะ ยักไหล่ใส่ผมแทนคำตอบ





    ฟินน์สูดจมูกฟุดฟิด เดินกลับมายื่นแก้วกาแฟให้


    ปากบางเหยียดเป็นเส้นตรง


    บาริสต้าหนุ่มทำท่าจะเดินหายตัวไปหลังร้านถ้าผมไม่ได้เรียกไว้ซะก่อน




    “อะ”


    ผมวางหนังสือที่ติดมือมาด้วยบนเคาน์เตอร์


    ฟินน์หันกลับมาตามเสียง เลิกคิ้วใส่


    ตาสีเขียวเข้มมีแววฉงนสงสัย ยิ่งมองใกล้ๆตรงหน้าอย่างนี้ยิ่งน่ารัก




    “เห็นละคิดถึง เลยเอามาฝาก”





    นิ้วเรียวหยิบหนังสือ Kiss That Frog!  ปกอ่อนขึ้นอ่าน พลิกหน้าหลัง​ เหมือนจะเห็นรอยยิ้มที่มุมปาก ถ้าผมตาไม่ฝาดไป


    ฟินน์ละสายตาจากหนังสือมามองหน้าผม



    ต่างหูเงินวงเดียวดูวาววับที่หูข้างซ้าย


    (คงเป็นหนึ่งในสิ่งแรกที่ผมสังเกตเห็นเกี่ยวกับฟินน์



    "มึงเคยสังเกตอะไรเป็นกับเขาด้วยอ่อ"


    แบร์โดนศอกผมกระทุ้งเข้าให้


    "สัส ก็นี่น้องไง"


    คนตาฟ้าทำกระพริบตาปริบๆ 


    "เออ ทีกูเพื่อนมึง--"


    ผมกลอกตา มองฟินน์ผ่านริมขอบแก้วกาแฟ


    เดี๋ยวนี้ใครก็รู้ว่าผมสิงคาเฟ่หัวมุมถ้าไม่ติดงานอื่น ไอ้แบร์แวะมาเล่นๆก็ดันเจอผมที่โต๊ะประจำ -- ตัวที่หันเข้าหาเคาน์เตอร์


    --ตัวที่วิวข้างในยามจิบกาแฟดีที่สุด)





    “พี่นี่คิดไรแปลกๆ”  ฟินน์เปรย หนังสือวางนิ่งบนเคาน์เตอร์ 


    ผมหัวเราะ ผายมือไปที่หนังสือ แล้วชี้หน้าตัวเอง


    “…ไม่เหมือนกบหรอ--


    —สงสัยต้องไปแก้ไอ้แบร์ละมั้ง”




    บาริสต้าหนุ่มปลดผ้ากันเปื้อนออกวางที่โต๊ะหลังตัว

    เอียงตัวข้ามเคาน์เตอร์เข้ามาใกล้




    ประทับปากบนริมฝีปากผมโดยไร้คำบอกกล่าว



    ได้แต่ปล่อยมือทั้งสองของตัวเองไว้ข้างตัวเหมือนเป็นง่อยไป

    หัวร้อนวาบคล้ายรีบซดกาแฟร้อนเข้าก่อนจะรับไหว



    พระเจ้า--


    —อะไรวะ... นาน.... นาน  - ิบหาย--



    ฟินน์ถอนปากกลับก่อนผมจะขาดใจตายซะก่อน 

    (ขนาดลิ้นเราไม่ได้สัมผัสกัน)



    “ก็ลองดู”  เด็กปากรสแอปเปิ้ลตอบ มือพลิกหน้าหนังสือหากตาก็ยังไม่ห่างจากหน้าผม


    “ลอง….”   ดวงตาผมคงเป็นเครื่องหมายคำถามเรืองแสง



    “หนังสือน่ะบอกให้ลองสิ่งที่คิดว่าไม่เคยกล้าทำ--”  ฟินน์​อธิบาย ขมวดคิ้วน้อยๆ


    “--สรุปพี่ได้อ่านมั้ยเนี่ย”



    กรรม.


    เด็กคนนี้จะมาเหนือผมก้าวหนึ่งเสมอ



    จริงอยู่ที่ทุกคนพยายามเตือนตอนผมลองจีบฟินน์ช่วงแรก


    นี่มันงานชิ้นโตแท้ๆ




    “….บ้างอ่ะ แค่คร่าวๆ ฟินน์ก็รู้ว่า--“


    “—พี่ยุ่ง”  ฟินน์เติมประโยคให้ผมเสร็จสรรพ ความพึงพอใจในตัวเองชัดในแววตา  



    “ยุ่งยังไงผมก็เห็นพี่ในร้านตลอดแหละ”




    โอ้ย

    กลับเถอะไอ้แฮซ​ แก้มลนไฟขนาดนี้ที่ไหนจะไปช่วยแกได้




    ผมกัดริมฝีปากล่าง เอื้อมมือจะหยิบหนังสือคืน


    “ง่ะ--งั้นพี่ขอนะ...” ผมเสยผมตัวเองเก้อๆ หมดกันภาพพจน์อะไรร้อยแปดที่สร้างมา “... เราคงอ่านจบแล้ว”


    ฟินน์กอดอก ยืนนิ่ง


    “ยัง”  ฟินน์แก้  “อ่านของห้องสมุดอยู่”




    มอคค่าผมคงเย็นสนิทบนเคาน์เตอร์แล้วตอนนี้

    แต่ประโยคถัดมาของฟินน์ทำใจผมเสียวประหลาด



    “จะอ่านต่อดีๆแล้วมาคุยกับผมอีกทีก็ได้”


    หนุ่มแว่นยิ้มหวานอีกครั้ง

    (ก็ยิ้มเป็นนี่เรา--)



    “…ลองจูบกบตัวนั้นให้ได้ไง"




    //


    แอบอยากแนบเพลงนี้ 



    จู่ๆก็นึกถึง ฮือออออ > <



    ชอบไม่ชอบยังไงกดด้านล่างบอกได้เลยนะคะ เม้นบอกคนเขียน คุยกับเรา

    อยากรู้ว่าคุณคิดยังไง


    มาคุย / ทักทายกันได้ที่ทวิต


    @_XDolan


    นะคะ <3


    ติชม #kpfic เลยค่ะ


    ขอบคุณค่า


    x


    ข้าวเอง.


Views

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in