Chapter 04 | Gravity
Gravity is working against me
And gravity wants to bring me down
Oh twice as much ain't twice as good
And can't sustain like one half could
It's wanting more
That's gonna send me to my knees
— John Mayer - Gravity
วันนี้เป็นวันเสาร์ นั่นหมายความว่า ไม่มีเรียน นั่นเอง!! วันนี้เราจะไป full day trip กันที่ Brighton พี่กุ๊กได้นัดพวกเราให้มาเจอกันที่จุดนัดพบในช่วงเช้า โดยเราจะนั่งรถบัสกันไปที่ Brighton ที่ขึ้นชื่อว่าเป็นเมืองที่ฟ้าใส ทะเลสวย นั่งรถไปซักระยะเราก็ไปถึงจุดหมาย โดยเราได้ไปยังส่วนที่เป็นสวนก่อน พี่กุ๊กปล่อยให้เราได้ถ่ายรูป กินลมชมวิวในสวนกันประมาณหนึ่ง ซึ่งฉันก็ไปเป็นตากล้องประจำตัวของน้องนุ่นได้ซักแป้ป ก็ขอตัวมานั่งเอาแรง เพราะจะต้องใช้พลังงานไปอีกทั้งวัน โดยฉันได้ไปนั่งรวมกลุ่มกับเพื่อนๆพี่ๆ อีก 4 คน และไบรอัน วันนี้ไบรอันใส่เสื้อยืดกางเกงยีนส์ และทับด้วยเสื้อฮู้ดสีฟ้า ไบรอันนั่งหลับตารับแดดอย่างมีความสุข วันนี้อากาศดีมาก ท้องฟ้าปลอดโปร่ง อากาศเย็นสบาย มีแดด ฉันเลยถือโอกาสชวนไบรอันมาถ่ายรูปกัน ซักพักพี่กุ๊กก็บอกพวกเราว่าให้แยกย้ายกันไปหาอะไรทาน และเดินเล่นกันได้ตามสบาย แล้วมาเจอกันอีกทีตอนบ่าย แล้วเดี๋ยวเราจะไป Brighton Pier กัน
หลังจากแยกย้ายกันทานอาหารเสร็จเรียบร้อยแล้ว เราก็ไปที่ Brighton Pier กัน แม้ท้องฟ้าจะไม่ใสเท่าเมื่อเช้า แต่วิวก็ยังสวย ชวนเหงาอีกด้วย (แต่มากันหลายคนเลยไม่เหงา)
โดยเมื่อเดินตามลูกศรเข้าไปด้านในก็จะมี funfair เป็นสวนสนุก และมีตู้เกมกดให้เล่น เราต่างก็ตื่นเต้น พากันแลกตั๋วเล่นเครื่องเล่นกัน ซึ่งคนเฝ้ากระเป๋าของพวกเราระหว่างเล่นก็เป็นใครไปไม่ได้เลยนอกจากไบรอัน... ฉันก็ไปเล่นเครื่องเล่นกับเพื่อนๆพี่ๆน้องๆด้วย แปลกดีที่ปกติฉันก็ไม่ค่อยได้ไปหรือเล่นเครื่องเล่นในสวนสนุกที่ไทยนักหรอก แต่พอมาที่นี่แล้วรู้สึกว่าเอาหน่ะ สักครั้งในชีวิต เลยตัดสินใจเล่นมันทุกอย่าง โดยเครื่องเล่นที่ทำให้ฉันเสียวและรู้สึก once in a life time สุดๆเห็นจะเป็น รถไฟเหาะ ซึ่งคนก็จะรู้ดีว่ามันจะมีขึ้นลง ตีลังกา เหวี่ยงไปเหวี่ยงมา แต่ที่เพิ่มความเสียวสุดๆนั่นก็คือวิวของมัน ตอนที่มันเหวี่ยงนั้น เราจะรู้สึกเหมือนถูกเหวี่ยงออกไปที่ทะเล ซึ่ง ณ จุดนั้น ยอมรับว่ากลัวตายมาก ฮ่าๆ แต่โดยรวมแล้วก็ยังอยู่ครบ 32 ดี และสนุกมากๆ
หลังจากที่แต่ละคนเล่นกันหนำใจแล้ว ก็ถึงเวลากลับ london รถบัสก็มารอเราอยู่แล้ว โดยขากลับทุกคนดูท่าจะใช้พลังงานกันไปมาก เลยนอนตายกันอย่างพร้อมเพรียง มีเพียงไม่กี่คนที่ยังฟื้นอยู่ หนึ่งในนั้นก็มีฉันและไบรอัน พี่ๆที่ยังมีแรงเหลืออยู่ก็ชวนกันร้องคาราโอเกะ นั่นก็คือเอาไมค์ที่อยู่ในรถมาละเปิดเพลงจากไอโฟนจ่อ พี่ๆเปิดเพลงแนว edm ตื๊ดกันมาก ซึ่งฉันก็ไม่ค่อยอินกับแนวนี้เท่าไหร่ แต่ก็โยกกันมันๆดี พอสนุกไปได้ซักพัก จู่ๆไบรอันก็บอกว่าขอเปิดบ้าง ไบรอันหยิบไอโฟนขึ้นมา เสิร์ชหาเพลง แล้วเอาไปจ่อกับไมค์
Gravity is working against me
And gravity wants to bring me down
Oh I'll never know what makes this man
With all the love that his heart can stand
Dream of ways to throw it all away
ระหว่างเพลงบรรเลงไป ไบรอันก็ได้ร้องตามอยู่ตลอด แถมยังดูอินสุดๆ เขาได้พูดขึ้นมาว่า this is my jam ฉันซึ่งเคยฟังเพลงนี้เป็นครั้งแรก ก็ตกหลุมรักทำนอง และเสียง John Mayer เข้าอย่างจัง จนต้องรีบ Shazam เพื่อดูว่าเพลงอะไร (ที่ไม่ถามไบรอันเพราะไม่อยากขัดอารมณ์) รถแล่นไปได้ซักพักก็เข้าสู่ลอนดอน โดยไบรอันได้ขอลงก่อน เพราะบ้านของเขาอยู่ทางผ่านพอดี ก็เหลือแต่ฉันและเหล่าเพื่อนร่วมทางที่ต่างก็สลบไสลแล้วสินะ ...
พรุ่งนี้และวันต่อๆไปในลอนดอนจะเป็นอย่างไรก็ไม่รู้ รู้แค่คืนนี้คงต้องฟัง Gravity ของ John Mayer วนไปแล้วล่ะ :)
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in