ชีวิต ความงาม และความรัก..เล่มนี้ของ Kahlil Gibran เหมาะมากที่จะเป็นหนังสืออ่านข้ามปีเพราะเป็นรวมเรื่องสั้นที่อ่าน ๆ หยุด ๆ ได้เราอ่าน ๆ คิด ๆ เล่มนี้มาตลอดเดือนที่ผ่านมา ได้มีโอกาสมาอ่านจบในวันแรกของปีใหม่ นับเป็นการเริ่มต้นปีที่ดีและเต็มไปด้วยข้อคิดมากมาย พบว่าการอ่านเล่มนี้สอนอะไรเราหลายอย่าง แม้บางบทน่าจะเหมาะสมกว่าถ้าเราโตกว่านี้สักหน่อย สัก 10-20 ปี หากได้กลับมาอ่านใหม่ตอนนั้นคงเข้าใจอะไรหลายอย่างได้ลึกซึ้งมากขึ้น แต่แค่เท่านี้ หนังสือเล่มนี้ก็สร้างหลักยึดและหมุดหมายที่พอจะตั้งเป็นเป้าหมายของปีนี้ได้แล้ว
.
บทที่อ่านแล้วทิ้งช่วงไปนานสุด และเอากลับไปนอนคิดมากที่สุดคือ "คำเทศน์ของวิญญาณ" ขอยกท่อนหนึ่งที่เอาไปประยุกต์ใช้ได้
วิญญาณเทศนาฉัน และกล่าวว่า "อย่าปลาบปลื้มกับคำสรรเสริญ และอย่าเศร้ากับคำติเตียน"
ก่อนที่วิญญาณจะแนะนำ ฉันเคยสงสัยในคุณค่าแห่งการงานของฉัน
ทว่า
บัดนี้ ฉันตระหนักได้แล้วว่า
หมู่ไม้ผลิใบในฤดูใบไม้ผลิและออกดอกผลในฤดูร้อนโดยมิต้องรอคอยคำสรรเสริญ
เหล่าไม้จะทิ้งใบในฤดูใบไม้ร่วงและเปล่าเปลือยในฤดูหนาวโดยไม่กลัวคำติเตียน
(p.66)
.
.
นอกจากนี้ ยังชอบ "พลยักษ์" "ยามอมเมาและมีดผ่าศพ" ที่นำเสนอความเศร้าและความขัดแย้งของการขับเคลื่อนสังคมได้อย่างแยบคายมาก ทันกับสังคม(ไทย)ปัจจุบันราวกับเพิ่งเขียน ขอคัดมาให้อ่านสักหน่อย
.
"ด้วยเหตุฉะนี้ดินแดนแห่งบูรพาทิศจึงนอนอย่างสงบเงียบบนเตียงอันอ่อนนุ่มของมัน
ผู้นอนหลับจะตื่นขึ้นมาหน่อยหนึ่งเมื่อถูกยุงกัน และแล้วความง่วงงุนก็เข้าครอบครองต่อไป
ใครก็ตามที่พยายายามจะปลุก
เขาจะถูกดุด่าว่าเป็นคนหยาบช้าซึ่งไม่เคยหลับใหลและไม่ยอมให้ผู้อื่นหลับด้วย
ขณะที่เขาหลับตา เขาจะกระซิบเข้าไปในดวงวิญญาณของเขาว่า
"คนที่ปลุกนั้นเป็นคนที่ไว้ใจไม่ได้ เนื่องจากใส่ยาพิษเข้าไปในจิตใจของคนหนุ่มสาว
และลอบทำลายรากฐานของยุคสมัย"
หลายครั้งทีเดียวที่ผมเพียรถามวิญยาณของผมว่า
"ฉันเป็นหนึ่งในตนที่ขบถที่ตื่นอยุ่และปฏิเสธยามอมเมาหรือ"
(p.163)
และก็ชอบ "แลไปข้างหน้า" กับ "หน้าประตูวิหาร" ที่อ่านแล้วจุดประกายให้เกิดความรู้สึกบางอย่างขึ้นมา (แต่ยังอธิบายไม่ได้ว่าคืออะไร 55)
.
.
ท้ายที่สุด ก่อนจะยาวไปมากกว่านี้
ก็ขอนับว่าเป็นการเริ่มต้นปีแห่งทศวรรษใหม่ที่ดีกับ ชีวิต ความงาม และความรักเล่มนี้
ขอให้ 2020 ที่เริ่มแล้ววันนี้เป็นปีที่เป็นไปอย่างที่มันควรเป็นละกัน (๑>◡<๑)
Life Beauty and Love - ชีวิต ความงาม และความรัก
Writer: Kahlil Gibran
Translator: กอบกุล อิงคุทานนท์
สำนักพิมพ์แสงดาว
โน๊ต - อ่านจบและเขียน ณ วันที่ 1 มกราคม 2563
แด่ ตัวฉันในปี 2563 และตัวฉันในวันข้างหน้า
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in