เรื่องประหลาดอย่างหนึ่งของการมีชีวิต
คือจะมีจังหวะหนึ่งที่ทุกสิ่งทุกอย่างรอบตัวเรากลายร่างเป็นอุปสรรคอย่างพร้อมเพรียงกัน

ทั้งเรื่องชีวิต เรื่องงาน เรื่องสุขภาพ เรื่องจิตใจ เรื่องนู่นนี่

ทุกอย่างมีปัญหาขึ้นมาทันที

เป็นจังหวะมรสุม

ถ้าเจอเทพเจ้าที่กุมชะตาชีวิตกจะเข้าไปดึงคอเสื้อ เขย่าๆ แล้วถามว่า

"ให้เข้ามาทีละเรื่องๆไม่ได้เหรอไง"

ทยอยๆ มา จะได้สะสางไปทีละอย่าง

ไม่ต้องกั๊กแล้วปล่อยออกมาตู้มเดียว

คือมันหนักหนาสาหัส แล้วมันเหนื่อย มันท้อแท้ มันอ่อนแอ มันเครียด มันวิตกกังวล

ซ้ำร้ายไม่มีใครให้ปรึกษาด้วย ยิ่งรู้สึกแย่เข้าไปอีก

(ถอนหายใจ) ตราบใดที่ยังมีเรื่องต้องทำอยู่ก็คงต้องอดทนไปก่อนสินะ

ไม่ว่าใครก็ตามที่เจอจังหวะมรสุม ขอให้มรสุมผ่านพ้นไปโดยเร็ว