จริงๆต้องนับว่านี่เป็นที่แรกครับที่รู้สึกว่าได้เที่ยวแบบแบ็คแพ็คเกอร์เหมือนพวกฝรั่งจริงๆครั้งแรก ไม่ได้มีเตรียมตัวอะไรก่อนเลย ไปหาเอาดาบหน้าล้วนๆ (หรือจริงๆฝรั้งมันเที่ยวมันเตรียมตัวก็ไม่รู้นะไม่เคยคุยด้วยเหมือนกัน)  แต่ก็ไม่ผิดหวังครับ สนุกและแปลกใหม่ วังเวียงทริปนี้

   เรื่องแรกเลย ต่างชาติเยอะมากครับ อาจเพราะไปเจอช่วงหยุดยาวของไทย แต่ที่เยอะสุดก็ยังไม่ใช่คนไทย ไม่ใช่ฝรั่ง แต่เป็นเกาหลีครับ โอ้ยย เยอะแยะยั๊วเยี้ยเต็มไปหมด ใครฟินกับพวกโอปปา หรือ เกิลกรุป มานี่น่าจะฟินกัน พวกนี้มานหน้าตาดีเป็นพื้นจริงๆ (แต่ไม่ดีก็มีนะเดี๋ยวจะตั้งความหวังไว้สูงไป) ฝรั่ง ก็ไม่น้อยมาจากหลายๆโซน จะมีไม่ค่อยเห็นก็คงจะเป็นคนลาว ชั่งสมเป็นเมืองท่องเที่ยวเสียจริงๆ  อ้อที่เกาหลีมาเยอะเพราะเห็นว่า สามปีก่อนมีมาถ่ายทำรายการหรืออะไรซักอย่าง ซึ่งพี่แกประเทศนี้ก็เป็นประเทศที่ขึ้นชื่อเรื่องบ้าดาราอยู่แล้ว จึงไม่แปลกที่จะยกขบวนกันตามมา ภาษาเกาหลีดูจะเยอะกว่าไทยซะอีก 

   เงินที่นี่ใช้เงินกีบ ตอนไปได้อัตรา 238/1 รวยขึ้นมาทันตา แต่ลำบากมากเวลาต้องหยิบใช้เพราะที่เห็นแบงค์ใหญ่สุดที่เจอเป็น 50k กีบตกราว 400 บาท ดังนั้นเราจะได้มาค่อนข้างหลายใบรวมย่อยๆด้วย ไม่มีเหรียญครับเห็นแต่แบงค์ซึ่งค่อนข้างเน่ามากเหมือนพร้อมจะละลายหายไปได้ทุกเมื่อ ด้วยความที่เลขเยอะแต่ไม่ต้องกังวลเรื่องเครื่องคิดเลขคับเค้าใช้แบบปกติ ดูเหมือนจะนิยมคิดเป็นหน่วย k คือตัด 000 ออกเสมอ คิดว่าถ้าเค้าเปลี่ยนได้ลาวคงเลือกที่จะเอา 000 นี้ออกจากสารระบบ เพราะมันไม่ค่อยได้ถูกใช้  จริงๆก็อยากเห็นพวกยอดเงินในบัญชีเค้าคงจะออกมายาวเหยียด อีกอย่างคาดว่าโจทย์คณิตศาสตร์ที่นี่คงไม่ค่อยพูดถึงเรื่องเงินเท่าไหร่ งั้นเด็กคงต้องโปรอยู่เลขเยอะโพดทดเลขทีได้กระดาษหมดกันพอดี

    เนื่องจากไม่ได้เตรียมตัวอะไรนี่เป็นครั้งแรกที่ต้องตระเวณเดินหาที่พัก ซึ่งมันก็มีเยอะมาก วังเวียงเป็นเหมือนตัวเมืองชุมชนเล็กๆเดินไปมาได้ง่าย ไม่ต้องพึ่งสองแถวหรือยานพาหนะใดๆ ตึกส่วนใหญ่ถ้าไม่ใช่ มินิมาร์ท ก็ที่พัก ดังนั้นเหมือนว่าคนไปเที่ยวเยอะยังไงก็มีที่พักพออยู่ดี (ถ้าไม่มีข้อบังคับอะไรมากนะ)

  วังเวียงเป็นที่ที่เที่ยวได้ทุกฤดูครับ คือถ้าเที่ยวหน้าฝนได้ก็ได้ทุกฤดูละหล่ะ ไปนี่ตกทุกวันหนักด้วย ตกเสร็จก็แดดออกร้อนแสบผิวเลย ทิ้งช่วงหน่อยเริ่มร้อนอ้าวฝนก็ลงอีก เป็นทริปที่แต่งตัวได้ยากมาก ไม่รู้จะกันแดดหรือเผื่อเปียกดี ดังนั้นเสื้อกล้าม เสื้อกันฝน ขาสั้น เท้าแตะ ดูจะเซฟสุด กระเป๋าที่นิยม(ซื้อกลับมาด้วยคุ้มๆ) เป็นกระเป๋ากันน้ำสะดวกใช้ง่าย....(ไม่ได้ % จากการขาย)

   ที่นี่มีอาหารของทุกชาติจนไม่รู้ว่าอันไหนอาหารลาวที่แบบพื้นเมืองเอกลักษณ์ของเขา พี่เล่นมีทั้ง พิซซ่า ข้าวเหนียวส้มตำ ร้านอาหารไทย อเมริกัน ฝรั่งเศษ เนื้อย่าง อ้อ ร้านหนึ่งที่คนเกาหลีที่มาที่นี่แล้วต้องไปจัด คือเนื้อย่างนี่หล่ะคับรู้สึกว่ามีร้านเดียว คือมีรายการเคยมาถ่ายทำ อร่อยมั้ยก็ใช้ได้นะคับเทียบกับราคา ขนมข้างทางส่วนใหญ่จะเป็น pancake ซึ่งบ้านเราเรียกโรตีขายเต็มไปหมด  อาหารเช้าส่วนใหญ่ หรือที่เจอบ่อยๆอีกอันคือ ขนมปังฝั่งเศส ซึ่งแข็งนอกนุ่มใน (ไม่อร่อยเลย จืดดดด) ที่ไปมาอร่อยสุดคงเป็น เนื้อย่าง กับ พิซซา

   น้ำผลไม้ปั่นก็มีเยอะ ตกแก้วละ 8k-15k กีบ ที่เห็นต่างๆเลยคือ น้ำกล้วยปั่นกับมะม่วงปั่น กล้วยบ้านเรากล้วยหอม ที่นี่กล้วยน้ำว้าอัดเข้าไป สามสี่ลูก มาซะหนืดเชียว อีกอันมะม่วงที่นี่เป็นเหมือนมะม่วงป่าพวกมะม่วงที่มีใยเยอะๆ เช่นกันหนืดมาเลย เหมือนได้ทานผลไม้แท้ๆซึ่งต้องบอกว่า อืมม ไปทานผลไม้แท้ๆกันเลยจะดีกว่า 

    เป็นครั้งแรกที่ได้พักแบบโฮสเทลเลยครับ คือเป็นห้องรวมบางที่แยกชายหญิงแต่ที่ผมไปไม่แยกครับ เป็นเตียงสองชั้นสี่เตียง หนึ่งห้องน้ำ ใครมาก็เข้าพักเตชะบุญครั้งแรกในชีวิต นอนห้องเดียวกับ ผญ ชาย 1 ญ 7 (มีเกาหลีด้วย) หึ หึ แต่จินตนาการมักไปไกลกว่าความเป็นจริงเสมอ ถ้ากำลังนึกถึงเนกิมะหรืออะไรอย่างนั้นแล้วหล่ะก็ ลบภาพนั้นออกไปครับ ชีวิตจริงตรูนั้นห่างไกลมาก กลับมาต้องรีบอาบน้ำคนแรกและรีบชิ่งออกนอกห้องไปนั่งลอบบี้รอจนเค้าอาบเสร็จหมดก่อนถึงกลับเข้าไป เช้าก็ต่างคนต่างตื่นไปเที่ยว ค่ำกลับมาดึกก็ต่างคนต่างนอน เยี่ยมไปเลย =.= เนกิมะเมิมมม....

   บลูลากูนน้ำสีฟ้าสมชื่อ ใสมองเห็นถึงข้างล่างแหล่งท่องเที่ยวขึ้นชื่ออันดับต้นๆของที่นี่ ที่เรียกได้ว่าไม่ไปถือว่ามาไม่ถึง ซึ่งโอเคไปไม่ถึงก็ได้วะ คือร้านขายทริปที่นั่นบอกช่วงนี้ฝนตกหนัก(ซึ่งก็จริงตกแมมตั้งแต่วันไปยันวันกลับสามวัน)  จะค่อนข้างอันตรายและน้ำจะขุ่น จากคนที่ไปมาก็เห็นว่ามันขุ่นจริงๆ เขาจึงแนะนำทริปอีกอันหนึ่ง ซึ่งก็ต้องบอกว่าเจ๋งง ใช่ย่อย เป็น day trip ที่เยี่ยมและคุ้มค่ามาก 1000 ทั้งวัน + ข้าวเที่ยง (อาจเพราะไปทริปเดียวไม่มีข้อเปรียบเทียบ แต่ที่ไปก็โออน้าา)

  ในทริปก็จะเป็นแนวผจญภัยด้วยความที่ ที่นี่ป่าเขาเยอะอารมณ์เมืองกาญ มีภูเขา ถ้ำ แม่น้ำ ธรรมชาติ และโคลนตม มากมาย ดังนั้นทริปที่ได้จึงเป็นทั้ง พายเรือคายัพ ลอดถ้ำใต้น้ำ เดินชมววิวผ่านพื้นโคลนตมหลังฝนที่ชุ่มฉ่ำ(เป็นการเดินที่ยากที่สุดในชีวิตท่องเที่ยวที่เคยได้เจอ) และจบที่ ZIP LINE 6 เส้น ซึ่งต้องบอกว่าอันนี้คุ้มค่าจริง ยังมีอีกหลายกิจกรรมนะครับถ้ามีเวลา ลอยห่วงยาง ปีนเขา ชมวิว บลาๆ 

  อีกสถานที่แลนมาควังเวียงยามค่ำคืน ซากุระผับ ซึ่งเป็นผับที่คนชอบมารีวิว แต่ที่ไปจริงๆถามซาวเสียงแล้วเขาว่าเปิดเพลงไม่มันส์เท่าไหร่ (ส่วนตัวแคงคารูผับข้างๆสนุกกว่า )แต่ยังไงที่นี่คนก็เยอะสุด มีที่อื่นมั้ยก็มีครับอยู่ในระยะเดินไปเดินมากันได้ แต่คนไม่เยอะเท่าบางที่มีเกมส์เต้นเครื่อง wii ในผับด้วย พวกที่สนุกสุดดูจาเป็นเกาหลีหรือเป็นกับบังเอิญเจอกลุ่มพวกนี้ไม่รู้ เพลงที่เจอได้บ่อยคือ กังนัมสไตล์ ผับย่านนี้ปิดหกทุ่ม ถ้าจะต่อมีทุกวันศุกร์ jungle party กับผับที่ออกมาทางนอกเมืองหน่อย ต้องนั่งรถออกมา ซึ่งอย่าได้เอาไปเทียบใกล้เคียงกับ fullmoon party ครับ จะมีดีกว่าก็ตรงเกาหลีเยอะน่าจาแค่นั้น แต่ยังไงพอมึนๆกรึ่มๆหน่อยมันก็สนุกทั้งนั้นไม่ว่าที่ไหน โชคดีไปเจอกลุ่มน้อง ผญ เกษตร ด้วยเลยได้เนียนเข้าไปบ้าง เป็นครั้งแรกที่รู้สึกว่าเรียนจบมาแล้วได้ใช้ประโยชน์ทางตรงจาก มหาวิทยาลัย KU68 ฮูเร่..... ^^     

    ที่นี่ของแพงอยู่นะคับถ้าจะหมายถึงแพงกว่าบ้านเรา เพราะของที่ขายตามมินิมาร์ททั้งขนมเครื่องดื่มล้วนนำเข้ามาจากไทย โลโก้ไทย ญี่ห้อไทยเขียนด้วยภาษาไทยกันทั้งนั้น มีไม่ใช่ก็เห็นจะมีแค่เบยลาวกับน้ำเปล่าที่ดูจะเป็นของประเทศลาวเขาเอง อย่างเลย์เรา 20 เขาก็ 25 น้ำ มาม่า 12 b ไทย ที่นั่นก็ หมื่นกีบ ราวๆ สามสิบกว่าสี่สิบบาท

    แต่ถึงของจะแพง แต่เงินเดือนคนที่นี่กลับดูน้อยซะเหลือเกิน ในระหว่างที่บ้านเราไปตั้ง 9000  คำอ้อน พนักงานต้อนรับที่นั่น ซึ่งพูดได้ไม่ต่ำกว่าสามภาษาอย่างน้อยที่เห็นก็ ไทย อัง ลาว คอยเฝ้ารับแขกจัดหาห้องพักดูทั้ง walk-in และ booking และต้องคอยเฝ้ายาวอยู่คนเดียวประมาณ 16hr ต่อวัน ดูรักการทำงาน ถึงจะมีบ่นว่าเจ้าด้วยนิดหน่อยว่าไม่จ้างคนเพิ่มไม่ช่วยแล้วรอแต่จะเก็บตังค์ไม่ยอมทำอะไรเลย (แมม นึกถึง พนง. ที่บ้านเลย ลับหลังจะเป็นไงน้ออ) คำอ้อนได้เงินเดือนตกประมาณที่ 4000 บาท ก็ไม่น่าแปลกใจที่แรงงานไทยอาจจะต้องเสียวๆกันบ้างถ้ายังเป็นแบบนี้

   จากคำบอกเล่าอีกหน่อยของคำอ้อน ที่นี่แต่งงานก็ต้องมีสินสอดและก็ดูจะมีขั้นต่ำไว้ด้วยก็อยู่ที่ราวๆ หนึ่งแสนบาทไทย ซึ่งถ้ายังเงินเดือนขนาดนี้ต่อไปถึงแม้ไม่ค่อยได้ใช้ ปัจจุบันห่อปิ่นโตมากิน แต่ชาตินี้คงไม่ได้แต่งงานกันพอดี ดูท่าหนีตามกันจะง่ายกว่า คือถ้าได้ไปอีกครั้งแล้วไม่เห็นคำอ้อนก็ให้เดาได้ว่า คงมีแฟนและพาหนีตามกันไปที่อื่นเป็นที่เรียบร้อยแล้ว(ไทยแน่ๆ)  

  วังเวียงเป็นอีกสถานที่ท่องเที่ยวครับ ที่ลงตัวมีทั้งความสนุกแบบคนรักการผจญภัย และธรรมชาติที่สวยงามสำหรับอารมณ์ชิวๆพักผ่อน มันเป็นที่ๆเรียบง่ายแต่ไม่ธรรมดา มีโอกาสก็ลองไปครับ เดี๋ยวนี้เดินทางไม่ยากต่อเดียวจากอุดร หนองคายก็มี (ไม่ยากแต่นานตูดบานเชียว และเวียนหัวช่วงขึ้นเขาขอเตือนว่าอย่าทานอะไรมาก ณ จุดที่มานแวะพัก รีบหลับแกล้งตายคือทางออกที่ดีที่สุด) good trip .

เก็บตกจากคลิป

https://www.facebook.com/narut.sirithip/videos/10206391397918036/?hc_location=ufi