คืนหนึ่งที่ท้องฟ้ามืดมิด เด็กหญิงคนหนึ่งขบคิดเกี่ยวกับความรู้สึกของเธอ ความรู้สึกที่จมดิ่ง เหมือนตัวเองกำลังจมดิ่งลงไปในก้นมหาสมุทรที่มืดมิด ไร้แสงสว่าง ภายในใจกลายเป็นสีน้ำเงินเข้ม น้ำตาเอ่อล้นในใจแต่ไม่ได้ร้องไห้ออกมา มีความรู้สึกนับร้อยพันที่พูดออกมาไม่ได้ กระจุกตัวอยู่ในลำคอ เธอพยายามกลั่นกรองความคิด ความรู้สึก อารมณ์ต่างๆที่เกิดขึ้นในระหว่างวันนั้นทั้งวัน ว่าเธอรู้สึกอะไรบ้าง ความคิดตีวนกันภายในหัวของเธอ กลายเป็นปมที่ไม่สามารถคลายได้ ความรู้สึกเริ่มหนักอึ้งขึ้นเรื่อยๆ  เธอจมลงลึกมากกว่าเดิม แต่ตัวของเธอกลับรู้สึกเบาเหมือนอยู่บนอากาศ นี่มันคือความรู้สึกอะไรกัน?