" !!! ไฟเลี้ยวกู จะเปิดจะปิดมันก็เรื่องของกู !!! "
คำพูดอันรุนแรงนี้หลุดออกมาจากสายตาลุงคนหนึ่งที่เพิ่งเลี้ยวมอไซด์ปาดหน้าผมไป เอ่อ!
เหตุการณ์ด้านบนไม่น่าโกรธเท่ากับเหตุการณ์ต่อไป
ผมชลอความเร็วก่อนถึงสามแยก มองซ้าย มองขวาเอ๊ย! มีรถทางขวามาก็เลยหยุดให้ พี่แกก็ตรงมาเนิบๆ เรื่อยๆ เอื้อยๆ (กูรอเริ่มเมื่อยละ) แล้ว...พี่แกก็ผ่านหน้าผมไป โอเคตากูละเอ๊ย!!!! มีมอไซด์มาเร็ว ผมเบรคจึ๊ก ผมรอจนแกฟ๊าบบบ~ แม่งเลี้ยว ... ปล่อยให้ผมรอเก้อ ที่สามแยก ผมเบลอไปหลายวินาที
...
มัน...เขินๆนะ เหมือนเดินเล่นเจอเพื่อนแล้วยิ้มทัก มันดันมองไม่เห็น แบบหน้าจะเหวอๆที่มีรอยยิ้มเจื่อนๆ จะหุบไม่หุบ เซ็งๆ แก่วๆ...พอแล้ว!
เปิดไฟเลี้ยวกันให้เป็นนิสัยกันเถอะนะครับ มันปลอดภัยกับตัวของคุณเอง และ เพื่อนร่วมทาง
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in