ฉันมีความฝัน
ฉันอยากเห็นโลกกว้าง
ฉันท่องเที่ยวไป
ตามทึ่แห่งหนต่างๆ

ไปต่างถิ่น ป่าเขา ทะเล ทุ่งกว้าง
ธรรมชาติยิ่งใหญ่
ฉันเหมือนมดตัวเล็กๆ
ฉันเฝ้าชื่นชม สุขใจจริงๆ

สายตาชื่นชมธรรมชาติ
ผิวกายสัมผัสลมเย็นๆ
ลมหายใจสดชื่น
เติมเต็มจิตวิญญาณ

ฉันเก็บภาพถ่าย
พระอาทิตย์ขึ้นตก
เมฆาฟ้าใส ร่มเงาใบไม้
ชีวิคผู้คน เบิกบานสดใส
.
.
ผ่านไปหลายปี
ฉันยังเดินทาง
ตามหาความฝัน
ทำไมมันไม่เติมเต็มสักที

ฉันตามหาความหมาย
ความสุขทึ่แท้จริงคืออะไร
ฉันอยู่เพื่อใคร
อยู่ไปทำไม

ฉันดูข่าว วุ่นวายสับสน
การเผยตัวตน อวดอ้างมากมาย
แต่ในความมืดมน
ก็มีสิ่งดีๆให้ซาบซึ้งใจ
.
.
ฉันเริ่มมีคำตอบ
สุขทุกข์คงอยุ่ที่ใจ
เราทำเพื่อตนเอง ทำเพื่อผู้อื่นบ้าง
มีลมหายใจ ศรัทธายิ่งใหญ่

คุณยายขายขนมหวาน
ยิ้มหวานละไม ขายถุงละ 10 บาท
อยู่เพียงลำพัง เก็บออมเงินไวั
วันหยุดเข้าวัดทำบุญสุขใจ

ดูพี่ตูน ทีมก้าวนั่นไง
วิ่งเพื่อโรงพยาบาลของชาวอีสาน
พี่บิณฑ์ ไปทุกแห่งหน
เกื้อหนุน คนจนยากไร้

ทหาร..ตำรวจชายแดน
ครูชนบท ครูจิตอาส่ามากมาย
ทุกอาชีพ มีความซื่อสัตย์
ล้วนสร้างเสริมกัน ประเทศช่าติรุ่งเรือง
.
.
ฉันเขียน ฉันบันทึกเรื่องราว
สะทัอนความคิด ทัศนคติต่างๆ
ฝากลิขิตนี้ไว้..แทนภาพถ่าย
ฝากไว้ให้ลูกหลาน..

ฉันพอใจกับทุกสิ่งที่ผ่านมา
ขออภัยกับทุกๆคน..สิ่งใดที่ทำผิดพลาดมา
ขอบคุณมิตรไมตรี จากญาติมิตรพี่น้อง
ฉัน ก็เพียร.."ทำวันนี้ ให้ดี" ..ก็พอแล้ว

❤❤❤❤❤