เมื่อมานึกย้อนวันเก่าๆ
เราเกิดมาในครอบครัวลูกหลานเชื้อสายจีน
รู้ขนบธรรมเนียม วัฒนธรรมไทย-จีน
เน้นเรื่องความกตัญญู
และไม่เถียงพ่อแม่
บางครั้งเราดื้อ เถียงไปบ้าง
ก็จะถูกอบรม และเราก็ไม่กล้าเถียงอีกเลย
เราอาจขัดใจบ้าง แต่ก็คิดในใจ ?
ไม่กล้าเอ่ยปาก เถียงๆๆ หรอกนะ
เรายอมให้ท่านเสมอ เพราะเราเป็นลูกนี่นา
และวันนี้ ท่านไม่อยู่แล้ว
เราจะหวนคิดถึงท่านในบางครั้ง
และทำบุญอุทิศกุศลไปให้เสมอ
.
.
มาวันนี้ ลูกหลานเรา ถ้าได้รับการอบรมดีๆ
ก็จะมีจริยธรรม เป็นรากฐานในใจเค้า
มีศีลธรรม มีภูมิคุ้มกันในตัวเค้า
ไปที่แห่งหนใด ก็ปลอดภัยมีกัลยาณมิตร
จะแสดงความคิดเห็นใดๆ ก็เหมาะสม
ไม่ใช้คำหยาบ เพ้อเจ้อ ส่อเสียด เยาะเย้ย
คำนึงถึงผู้รับข่าวสารนั้น ว่ารู้สึกอย่างไร

แต่ในโลก cyber เราก็เจอบ้าง
ที่บางกลุ่มคน หลากหลายวัย
มีการแสดงความคิดเห็น อัตตา อย่างเต็มที่
ใครใคร่เขียน ..เขียน
ใครใคร่วิจารณ์..วิจารณ์อย่างจัดหนัก..

เออ..ทำไมถึงเป็นกัน เช่นนี้หนอ..
หวนคิดถึงคำสอนของครูบาอาจารย์
นำมาฝากและให้ข้อคิดกันนะ
.
.
เธอ..จงระวังความคิดของเธอ
เพราะความคิดของเธอ
จะกลายเป็นความประพฤติของเธอ

เธอ..จงระวังความประพฤติของเธอ
เพราะความประพฤติของเธอ
จะกลายเป็นความเคยชินของเธอ

เธอ..จงระวังความเคยชินของเธอ
เพราะความเคยชินองเธอ
จะกลายเป็นอุปนิสัยของเธอ

เธอ..จงระวังอุปนิสัยของเธอ
เพราะอุปนิสัยของเธอ
จะกำหนดชะตากรรมของเธอชั่วชีวิต

คำสอน : หลวงพ่อชา สุภัทโท