สิ่งดีๆที่เกิดขึ้นกับฉันในช่วงสัปดาห์ที่ผ่านมามันเพิ่งเกิดขึ้นสดๆร้อนๆวันนี้นี่เอง เมื่อวานตอนที่ฉันนั่งพิมพ์อะไรไปเรื่อยเปื่อย อยู่พยาบาลที่โรงพยาบาลก็โทรมาบอกฉันให้เลื่อนัดทำเคตามีนให้เป็นวันที่ 30 กรกฎาคม แทนกำหนดเดิมคือวันที่ 2 ฉันก็ตกลงเออออไป เช้านี้ระหว่างที่ฉันนั่นแท็กซี่ไปโรงพยาบาลฉันอธิษฐานในใจต่อด้ายแดงวัดหลงซานและเหรียญศักดื์สิทธิ์วัดหวังต้าเซียนว่า ขอให้หมอ J เป็นคนทำเคตามีนให้ฉันเถอะน้าาาา พอไปถึงโรงพยาบาลฉันก็เข้าไปเปิดเส้น (ใส่สายลงไปในเส้นเลือดเพื่อให้ยาเคตามันเข้าไปเส้นเลือดอีกทีนึง) ฉันหันไปมองที่ตารางเวรหมอทำเคตามีน เย่!!! หมอ J เป็นคิวทำเคตามีนจริงๆด้วย ฉันยิ้มปากฉีกภายใต้ผ้าปิดปากสีดำ ตอนเข้าไปทำเคตามีนฉันก็เข้าไปนอนรอหมอปกติ พอหมอมาปุ๊บฉันก็ยื่นหนังสือและการ์ดใส่ซองให้หมอปั๊บ เหมาะแล้วที่ฉันเตรียมของไปในวันนี้ด้วย นี่เป็นของขวัญชิ้นแรกมั้งที่ฉันให้เองกับมือ นอกนั้นฉันฝากคนโน้นบ้างคนนี้บ้าง ฉันเขินมากๆ แต่ความเขินนั้นฉันก็เก็บเอาไว้ภายใต้หน้ากากผ้าสีดำของฉันอยู่ดี พอหมอเริ่มให้ยาฉันก็ลุกขึ้นนั่งพร้อมกับอาการเมาๆจากฤทธิ์ยาเคตามีน