เป็นเพราะ บรรยากาศหรอ? 

บรรยากาศของการมาถึงของฝน 

อากาศที่เริ่มแปรเปลี่ยน 

ลมเย็นที่ค่อยๆพัดมา พร้อมกับเสียงใบไม้ กิ่งไม้กระทบกันจากต้นล่องลอยไปสู่พื้นดิน

 เสียงบางเบา รู้สึกถึงความมืดจางๆที่กำลังจะมาถึง 

บอกเตือน จากนั้นเกิดความเคลื่อนไหว 

          ผ้าม่านสีเขียวอ่อนที่ดูเหมือนเป็นสีพื้นธรรมดา แต่หากมองดูใกล้ๆจะพบ ดอกทิวลิป เต็มไปทั้งผืน ถูกเลื่อนออกจากกันคนละข้าง เปิดรับความชุ่มชื้นเย็นฉ่ำแผ่กระจายกระทบร่างกาย 

          มองออกไปเห็นสีเขียวของต้นไม้ ใบไม้ ใบหญ้าที่สดใสพร้อมรับการกระทบของสายฝนที่ตกลงมาจากก้อนเมฆสีเทามืดครึ้ม 

น่าแปลกที่มันไม่ได้ทำให้รอยยิ้มหายไปได้เลย 

          จวบพอเหมาะกับเสียงดนตรีถูกบรรเลงขึ้น เสียงของเพลงที่ถูกเปิดจากความรู้สึกของคนที่กำลังนั่งมองสิ่งที่เกิดขึ้น จากนั้นเสียงเพลงก็ถูกแทนที่ ถูกแทนที่จากเสียงแจ้งเตือนที่มาจากโทรศัพท์ บ่งบอกถึงการมาถึงของ เธอ 

          เธอที่มาพร้อมกับฝน เธอคนที่ไม่ชอบฝน เธอคนที่บอกว่า ความชอบของเธอ ถูกกีดกันจากการที่ฝนตก การบอกเล่าถึงเรื่องราวผ่านเสียงของเธอดำเนินไปพร้อมกับสายฝนที่เดินทางตกลงมาสู่พื้นดิน สายลมเย็นพัดผ่าน รอยยิ้มเกิดขึ้นอีกครั้ง 

          คำถามเดิมจากคนในโทรศัพท์ก็ถูกถามขึ้น คำถามที่ว่า แกชอบฝนไปได้ยังไง?   นั้นสิ . . .                เธอถามคำถามนี้กับคนที่                 

  

ชอบดอกไม้ที่เบ่งบาน 

ชอบความเขียวสดใส 

ชอบสายฝน

ชอบกลิ่นของฝน  

ชอบการเกิดสายรุ้ง 

          สาเหตุของการเกิดรอยยิ้มก็มีมากพอแล้ว ยังมีเธอ เธอคนที่ปรากฏตัวพร้อมสายฝน อีก 

          ไม่สามารถเลย ไม่สามรถที่จะมีความควบคุม ควบคุมความสุขกำลังเดินทางไปถึงใจ  จนทำให้มุมปากเคลื่อนไหว เคลื่อนไหวไปตามความรู้สึกได้เลย  

          ทำไมล่ะ ทำไมรอยยิ้มจึงจะไม่เกิดขึ้น 

          เธอไม่ชอบฝน เธอบอกอย่างนั้น แต่ทำไม 

          เธอถึงทำให้ คนที่ชอบฝน รอคอยการที่ฝนมาถึงมากขึ้นอีก

 21.46     

august2003