ผู้เขียน: จิ๋วเสี่ยวชี (酒小七)

ผู้แปล: เสี่ยวอวิ๋น

สนพ. อรุณ, พิมพ์ครั้งแรก, ตุลาคม 2559

(2 เล่มจบ)

          จี่อู๋จิ้วไม่ชอบตระกูลเย่ โดยเฉพาะกับเย่ซิวหมิงซึ่งเป็นผู้นำตระกูล และยังเป็นขุนนางใหญ่ผู้กุมอำนาจในราชสำนัก ด้วยความทรงอิทธิพลนี่เองคือภัยคุกคามต่อพระราชอำนาจของฮ่องเต้อย่างจี่อู๋จิ้ว แล้วนี่เขายังต้องมาแต่งกับหลานสาวของตาเฒ่าเจ้าเล่ห์คนนี้อีก มิยิ่งเป็นการส่งเสริมให้อำนาจของเขายิ่งใหญ่โตล้นฟ้าหรือไร! สุดท้าย เมื่อไร้หนทางเลี่ยงหลบเขาก็ต้องอภิเษกกับเย่เจินเจินจนได้ ในคืนวิวาห์ที่ควรวาบหวามหวานล้ำ กลับเต็มไปด้วยความอึดอัดชิงชัง ด้วยเพราะต่างก็เกลียดกันทั้งสองฝ่าย แถมในขณะกำลังเข้าด้ายเข้าเข็ม เย่เจินเจินกลับเจ็บจนลืมตัวเผลอยกเท้าถีบฮ่องเต้จนหงายหลังตกจากเตียง! เรื่องราวชุลมุนของฮ่องเต้รูปงามผู้ปรีชา กับฮองเฮาโฉมสะคราญผู้ไร้ซึ่งคุณสมบัติที่สตรีพึงมีก็เปิดฉากขึ้นอย่างน่าอับอายเช่นนี้เอง...

          ในที่สุดก็มีเรื่องที่หลุดพ้นจากพล็อตทะลุมิติ สลับวิญญาณ เป็นเรื่องราวย้อนยุคธีมในรั้วในวังต้องห้ามให้อ่านเสียที ซื้อมาเก็บไว้นานจนเกือบลืมไปแล้วว่ามีอยู่ ตอนแรกไม่ได้คาดหวังอะไรมาก คิดว่าเรื่องราวน่าจะเรียบเฉย แต่กลับสนุกผิดคาดแฮะ แนวโรแมนติกคอมเมดี้ พระเอกขี้แกล้งสายหยอก นางเอกสายแก่นเซี้ยวเปรี้ยวซ่า ให้อารมณ์พ่อแง่แม่งอน ตีกันไปตีกันมา สุดท้ายหนีไม่พ้น ตกหลุมรักกันจนได้

          จุดเด่นของเรื่องนี้เรายกให้บุคลิกของคู่พระนาง พระเอกน่ารักมาก และเป็นสไตล์ที่เราชอบด้วย แม้จี่อู๋จิ้วจะไม่ชอบตระกูลของนางเอกและตัวนาง และการแต่งงานจะไม่ได้เกิดขึ้นจากความยินยอมพร้อมใจ แต่เขาก็ไม่ได้เลอะเลือนถึงขั้นกลั่นแกล้งให้นางเจ็บตัว หรือปองร้ายเอาชีวิต ตรงกันข้ามเขากลับให้เกียรติและไม่ยินยอมให้ใครมาลบหลู่ฮองเฮาได้ เพราะคนที่หาเรื่องรังแกนางได้มีแค่เขาคนเดียว การรังแกที่ว่าก็เป็นเพียงการหาความลำบากให้นางประมาณหนึ่ง เป็นการเอาคืนจากที่ถูกปู่ของนางทำให้เขาลำบากใจ (ฮ่องเต้ผู้นี้ถึงกับมีสมุดจดบัญชีแค้นอะ เจ้าคิดเจ้าแค้นจริง ๆ) ทุกครั้งที่ได้กลั่นแกล้งนาง จี่อู๋จิ้วจะอารมณ์ดีมีความสุขทุกครั้ง แต่หารู้ไม่ นี่เท่ากับเป็นการพาตนเองไปติดกับดักที่ไร้ทางออกโดยแท้ ☺

          แต่ก็ใช้ว่าจะมีแต่จี่อู๋จิ้วที่ได้กำไร เพราะเย่เจินเจินหาใช่คนที่รังแกได้ง่ายดายขนาดนั้นเสียเมื่อไร นางเองก็หาเรื่องปวดเศียรเวียนเกล้ามาให้จี่อู๋จิ้วได้ไม่เว้นวัน ด้วยถูกรักถูกโอ๋จากคนในบ้านมาแต่ไหนแต่ไร เย่เจินเจินจึงไม่พ้นเป็นคนนิสัยเสีย การบ้านการเรือน งานเย็บปักถักร้อยเรียกได้ว่าไร้ซึ่งความรู้ความสามารถ แต่หากเป็นเรื่องที่สตรีไม่พึงกระทำ นางล้วนช่ำชอง ความแหกคอกแหวกประเพณีของฮองเฮาพระองค์นี้ก็หาได้ธรรมดา การรับมือกับเหล่าสตรีในวังหลังของเย่เจินเจินก็สนุก นางมักมีพฤติกรรมแปลก ๆ การโต้กลับของนางก็ยิ่งแสบและชวนอึ้งปนฮา แต่ถึงจะฉลาดแสนซนขนาดไหน เรื่องหัวใจกลับทึ่มและแสนจะรู้ตัวช้าจนน่าระอา

          ทั้งจี่อู๋จิ้วและเย่เจินเจินต่างเป็นคนฉลาดทั้งคู่ ทุกครั้งที่มีคนวางแผนร้าย ทั้งสองล้วนแต่มองเกมขาด และหาทางออกได้ด้วยสติและปัญญา แม้จะมีช่วงที่ถูกบดบังด้วยอารมณ์และความเข้าใจผิด แต่ก็อยู่บนพื้นฐานที่พอเข้าใจได้ แถมด้วยความหน้าหนาไร้ยางอายที่เรียกเสียงฮาได้อย่างดี เราชอบตัวละครแบบนี้มาก ๆ มันมีสีสันและทำให้เนื้อเรื่องสนุกไม่งี่เง่า

          พอพระเอกเริ่มสนใจนางเอกมากขึ้นเรื่อย ๆ ก็จะยิ่งแสดงอาการน่ารัก ๆ ออกมา แต่ด้วยความทึ่มทื่อในเรื่องรักใคร่ของหนุ่มสาวของเย่เจินเจิน จี่อู๋จิ้วก็ต้องลำบากเอาเรื่องกับภารกิจพิชิตใจเมียตัวเอง ส่วนใหญ่ก็ต้องประสบกับภาวะหัวเราะไม่ออกร้องไห้ไม่ได้ ตามมาด้วยอาการปวดใจให้ได้ดราม่ากันเล็ก ๆ พอความรักเริ่มเข้าที่เข้าทางนี่ก็ฟินจิกหมอนกระจายค่ะ อ่อ มีฉากติดเรต 18+ นะเรื่องนี้ ฮ่องเต้พระองค์นี้สายหื่น เกาะแกะนัวเนียเมีย หาเรื่องอุ้มขึ้นเตียงได้ตลอด (นี่คืออีกเหตุผลที่ชอบพระเอกคนนี้ ได้ใจแม่ยก ฮ่าาาา) ตอนที่เราชอบที่สุดก็ตอนที่จี่อู๋จิ้วพยายามทำตัว "สะอาด" ให้เย่เจินเจินเห็นนั่นแหละ กระหยิ่มยิ้มย่องกับแผนโชว์อาบน้ำแต่ไม่วายเขินเสียเอง "เจินเจิน ข้าอาบสะอาดแล้ว ข้าอาบสะอาดจริง ๆ นะ" โอ๊ยยย น่ารักมากกกกก

          ท่ามกลางความรักพ่อแง่แม่งอน ก็สอดแทรกการเมืองเข้ามาด้วย จี่อู๋จิ้วนับว่าเป็นฮ่องเต้ที่ทรงพระปรีชาสามารถ และมีปณิธานอันยิ่งใหญ่ การสงครามและการปกครองก็เก่งยิ่ง เรื่องราวในส่วนนี้รับเสริมกับความสัมพันธ์พระนาง ช่วยเพิ่มอรรถรส ส่วนตอนพิเศษท้ายเล่ม นอกจากตอนสลับร่างแล้ว นอกนั้นก็อ่านเพลินดี เสียตรงที่สำนวนแปลบางช่วงแปลก ๆ แล้วก็น่าจะมีแปลผิดบางประโยค จุดที่พิมพ์ผิดก็นับว่าเยอะพอสมควร