เมื่อเวลาเศร้าใจ ทำไมต้องไปทะเล?
ฉันเคยสงสัยแบบนั้น และตอนนี้ก็ยังสงสัยอยู่ สายลมอ่อนๆ คลื่นที่ซัดเบาๆ จะช่วยให้เราหายจากความเศร้าได้จริงๆเหรอ
แต่ถึงจะสงสัยแบบนั้น ตอนนี้ฉันก็มาทะเล
เรื่องที่เพิ่งเกิดขึ้นมันไม่ได้ใหญ่โตอะไร แต่มันมีผลต่อจิตใจของคนเรา จู่ๆคนที่คุณรักเดินมาบอกคุณว่าเขาเบื่อกับความสัมพันธ์ที่เป็นอยู่ตอนนี้ คุณจะรู้สึกอย่างไร
ประโยคนั้นมันคล้ายกับจะบอกเลิกเลย ว่ามั้ย?
3 ปีที่ผ่านมา ถึงแม้ความสัมพันธ์ของเราจะไม่ได้หวานเหมือนกับคู่รักอื่นๆ ในชีวิตประจำวันเราคบกันด้วยความเข้าใจ โทรหากันบ้าง ไปกินข้าว ดูหนังด้วยกันในวันหยุด ฉันและเขามีนิสัยที่ค่อนข้างคล้ายกันพอสมควร เราชอบถ่ายรูปเหมือนกัน เราไม่ชอบความวุ่นวาย เราไม่ชอบความโรแมนติก
ฉันจะให้ของขวัญกับเขาในวันเกิดและวันครบรอบของเราแค่นั้น
เขาก็เช่นกัน
ฉันหวังว่าการมาทะเลจะทำให้ฉันรู้สึกดีขึ้น แต่กลับพบเพียงความเหงาที่นั่งอยู่ข้างๆกัน และความคิดยุ่งเหยิงในหัว เขาเบื่อสิ่งที่เป็นอยู่ตอนนี้ ไม่นานความสัมพันธ์เราคงเจือจาง จนกลายเป็นการเลิกราในที่สุด
ดูเป็นผู้หญิงคิดมากเนอะ
ท้องฟ้าสีหวานและผืนน้ำสีครามตรงหน้าฉันขณะนี้มันสวยเหลือเกิน ฉันนั่งมองมันไปเรื่อยๆ
การได้ใช้เวลากับตัวเองมันช่วยให้เราสงบขึ้นจริงๆนะ
ฉันว่าฉันต้องการรู้ความจริง ไม่ใช่สิ่งที่คิดไปเอง ในใจฉันมันบอกว่าควรคุยกับเขาให้รู้เรื่องไปเลยว่าเรื่องราวของเรา ควรจะไปต่อหรือพอแค่นี้
เสียงคลื่นที่ซัดสาดเข้าฝั่งเหมือนจะปลอบประโลมคนที่ต้องการพักใจจากช่วงเวลาต่างๆ
ทะเลเยียวยาฉันได้จริงๆ
ฉันลุกขึ้นและพร้อมจะเดินทางกลับ
เหมือนฟ้าจะอยากให้เราสองคนเข้าใจกันเร็วขึ้น
จึงส่งเขามาที่นี่ ตรงหน้าฉันตอนนี้
♡
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in