20:37

ครบหนึ่งเดือนที่มาอยู่ที่นี่แล้ว! เราชอบชีวิตที่นี่มากๆ อยากจะอยู่นานกว่านี้ เพราะทุกวันที่นี่เป็นวันที่ดีสำหรับเราจริงๆ (เขียนทุกครั้งที่โพสต์ คนอ่านเบื่อแย่แล้ว ฮ่าๆ)

____________________

วีคนี้เราจะเขียนแต่เหตุการณ์เด่นๆละกันนะ เพราะวันธรรมดาปกติเราก็ไปโรงเรียนตั้งแต่เช้าถึงเย็น มันก็คล้ายๆกันทุกวัน อาจจะไม่น่าตื่นเต้นเท่าไหร่ ฮ่าๆ

ยูกะย้ายออกจากโฮมสเตย์ตั้งแต่วันอาทิตย์ เราแอบเจื่อนๆเวลาอยู่โฮมสเตย์เพราะไม่ค่อยมีเพื่อน(วัยเดียวกัน)ให้คุย แงงงง เลยหาเรื่องกลับบ้านช้าๆ เพราะกลับไปก็ไม่มีอะไรทำอ่า 

การอยู่กับโฮมสเตย์ในเดือนแรกของเรา ช่วยให้เราปรับตัวและใช้ชีวิตได้ง่ายขึ้นมากเลยนะ เพราะสงสัยอะไรก็ถามโฮสได้ตลอด ที่โชคดีคือเราได้เจอโจสลินกับยูกะ คือพอในบ้านมีนักเรียนต่างชาติที่อายุประมาณกัน แล้วเข้ากันได้ดี มันทำให้เราแฮปปี้ แล้วก็อยากกลับมาคุย มาแชร์ชีวิตแต่ละวันให้กัน หรือหาหัวข้อมั่วๆเกี่ยวกับชาติตัวเองคุยกันไปเรื่อยๆ เรารักช่วงเวลานั้นมากๆเลย 

แต่ว่าการอยู่โฮมสเตย์ก็มีปัจจัยที่ควบคุมไม่ได้หลายอย่าง อย่างบางคนได้สุ่มไปเจอบ้านที่ไม่ใช่คนกีวีแท้ ซึ่งอาจจะไม่ตรงกับความคาดหวังแรกของบางคนที่เลือกอยู่โฮมสเตย์ แต่มองในแง่ดี มันก็ได้ท้าทายตัวเอง ฝึกฟังภาษาในสำเนียงอื่นๆ อีกปัจจัยนึงคือ ระยะทางจากบ้านไปโรงเรียน อย่างเรานั่งบัสไปโรงเรียนเที่ยวละชั่วโมง แต่เพื่อนเราใช้เวลาเดินทางแค่ 20นาที อีกคนเดินไปโรงเรียนได้เลย คือสำหรับระยะเวลาการเดินทางมีผลกับการใช้ชีวิตมากๆ เพราะเรามาอยู่ที่นี่ช่วงหน้าหนาว มันมืดเร็วมาก หมายความว่า หลังเลิกเรียน เรามีเวลาแค่ 1ชั่วโมงก่อนพระอาทิตย์จะตก แล้วต้องรีบกลับบ้าน (เพราะนั่งบัสแล้วทางมืดมากๆ มองป้ายบัสลำบาก จะใช้GPSทุกวันก็เปลืองเน็ต) อีกเรื่องคือค่าเดินทาง เราเสียประมาณ 50$/week แต่เพื่อนเราเสียค่าเดินทางต่อวีค 100$งี้ 

สิ่งที่ดีและน่ารักก็มีอีกมากเหมือนกัน เราคิดว่าเราได้นิสัยทำอะไรเป็นเวลามาจากการอยู่โฮมสเตย์(แต่อาจจะหายไปอย่างรวดเร็วหลังจากมาอยู่แฟลต ฮ่าๆ) ตอนอยู่บ้านโฮส เราตื่น6โมงเกือบทุกวัน เช้ามาต้องกินชาร้อน ก่อนนอนก็ต้องกินชา กินข้าวตอนหกโมงครึ่งทุกวัน นอนสี่ทุ่มตลอด จนหลังๆมานี้วันไหนไปเที่ยวกับเพื่อน พอทุ่มสองทุ่มเราก็หาวจนคนอื่นทัก 5555

พออยู่ไกลจากตัวเมืองก็ได้สัมผัสและเห็นวิถีชีวิตคนแถบนอกเมือง ทุกเย็นเวลามาเดินหาดก็จะเห็นคนมาออกกำลังกายชิลๆ พาน้องหมาเดินเล่น พอเผลอไปสบตากับใครแล้วเรายิ้มให้ เค้าก็ทักตอบมา อาจจะดูเป็นเหตุการณ์ธรรมดา แต่สำหรับเรามัน made my day ทุกครั้งที่ได้รับคำทักทายสั้นๆจากคนที่นี่ เรารักความเป็นมิตรที่ได้รับมามากๆเลย 

เอ้ย แต่ที่เราแอบกังวลคือ ปริมาณอาหารที่นี่ ! มันจะทำให้เราเสพติดการกินจุในมื้อเย็นนน อืมมม แต่โฮสเราทำอาหาร healthy อยู่นะ ปรุงรสน้อยมาก ช่วงหลังๆโฮสบอกเองเลยว่าไดเอ็ตอยู่ ก็จะเจอผักต้มบ่อยๆหน่อย น่ารักก 

มาที่มื้อกลางวันที่โรงเรียนบ้างดีกว่า ที่โรงเรียนเราให้พักประมาณชั่วโมงนึง แต่นี่ก็ขี้เกียจวิ่งออกไปกินร้านข้างนอก เพราะเวลาแทบไม่พอ กว่าจะไปจะกลับ รอสั่งอาหารนู่นนี่ ส่วนมากก็ซื้อเอาตอนเช้า ไม่ก็พกมาจากบ้าน แต่ที่เสียเวลาคือต้องรอใช้ไมโครเวฟโรงเรียน ซึ่งนักเรียนใช้เยอะมากก น่าเบื่อนิดหน่อยเพราะรอนานมากจริงๆ เด็กเกิน30-40คน(ที่ข้าวกินที่โรงเรียน)  แต่มีไมโครเวฟ 2เครื่องอ่ะ เศร้า

เรื่องสำคัญของวีคนี้คือเราย้ายออกจากโฮมสเตย์มาอยู่แฟลตแล้ว อยู่ในเมือง ใกล้โรงเรียนมาก เดินไปแค่ 15-20นาที 180$/week รวมน้ำไฟ แชร์เตียงกับพี่คนไทยที่เรียนที่เดียวกัน บางคนบอกว่าราคานี้แพง ถ้าแชร์เตียงควรจะถูกกว่านี้ แต่เราคิดว่ามันแล้วแต่ปัจจัยอื่นๆด้วย อย่างเช่นเราได้อพาร์ตเมนท์ใหม่ แล้วห้องนี้ก็มี 2 ห้องนอน เรากับพี่ที่สนิทกันอยู่ห้องนึง เจ้าของอยู่ห้องนึง (บางที่อยู่กัน 4-5คน ห้องนอนละสองคน มีคนนอนที่ห้องนั่งเล่นไรงี้ ไม่ก็มี4-5ห้องนอน แต่ห้องนอนเล็กมาก แชร์ห้องน้ำห้องนั่งเล่นกันแต่รวมชายหญิง) คือมันแล้วแต่เทสแต่ละคนเลยอ่ะ อย่างที่ไทยก็มีคอนโดราคา 5-6พัน เทียบกับแบบ หมื่นอัพ มันก็คุณภาพต่างกันใช่ไหม เพราะงั้น ถ้าใครจะมาเรียนที่นี่ เราแนะนำให้ค่อยๆหาแบบที่ตัวเองชอบดีกว่า นัดไปดูห้องให้เยอะที่สุดเท่าที่จะทำได้อ่ะ ดูไปเหอะ เอาไม่เอาค่อยว่ากัน แล้วเลือกเอาที่ๆเหมาะกับตัวเอง อย่าเลือกเพราะคนอื่นบอกว่าดี เลือกที่ตัวเองคิดว่าดีจะได้อยู่แล้วสบายใจ 

เราโดดเรียนเพื่อย้ายของตอนบ่ายวันศุกร์ แอบลำบากเพราะต้องยกกระเป๋าหนักๆขึ้นบัส แถมลากเดินไปมาในเมืองอีก ต้องขอบคุณพี่ฝ้าย(ใช่แล้ว คนที่แชร์เตียงกับเรา) ที่ช่วยยกของ ช่วยเราย้ายสมบัติต่างๆจนผ่านพ้นมาได้ ส่วนวันเสาร์น่ะเหรอ ก็เป็นวันจัดของและไปจับจ่ายซื้อของเข้าห้องยกใหญ่เลยแหละ 

วันพุธที่ผ่านมา โจสลินนัดเรากับยูกะไปกินข้าวที่อพาร์ตเมนท์ใหม่ที่โจสเพิ่งย้ายไป ! โจสทำเองทุกอย่างเลย ถึงกับซื้อไก่มาตัวนึงเพราะรู้ว่านี่ไม่ค่อยได้กินเนื้อสัตว์555555 (ที่บ้านโฮสเน้นกินพวกคาร์บอ่ะ) สรุปคือไก่ตัวนี้ก็หมดเกลี้ยง ด้วยฝีมือเบ้นกับยูกะ 

ไม่คิดเลยว่าจะได้มาเจอเพื่อนที่เข้ากันได้ขนาดนี้ เอาจริงๆโจสกับยูกะเหมือนเป็นพี่สาวของเราแล้ว ทั้งสองคนน่ารักมากจริงๆ หลังกินข้าวเราก็นั่งคุยกันถึงสามทุ่มเลย วันนั้นเป็นวันที่เรากลับบ้านดึกสุดตั้งแต่อยู่มา ฮ่าๆ