龍緣 วาสนาจักรพรรดิมังกร เล่ม 1
ผู้เขียน : Da Feng Gua Guo
ผู้แปล : คุณชุ
Enter Books
4 เล่มจบ


          ตอนที่เอ็นเธอร์ปล่อยแผนนิยายครึ่งปีแรกออกมา เราก็ตั้งใจไว้แล้วว่า เอาล่ะ ชั้นจะซื้อหลงหยวนแน่ๆ!

          เท่าที่อ่านเรื่องย่อไม่กี่คำที่เขียนบอก กับตอนที่เริ่มอ่านตัวอย่าง ยอมรับว่าไม่ค่อยเหมือนกับที่คิดไว้เท่าไหร่ ยังคิดอยู่ว่าอาจจะเป็นแนวเครียดๆ หรือเปล่าน้า สรุปพออ่านไปอ่านมา เฮ้ย! โดนแกงแล้ว!

          คือมันก็ซีนเครียดอยู่แหละ แต่ตัวเรื่องมันมีซีนขำหลายซีนเลย เนื้อหาน่ารักหยุมหยิมใจ ไอ้ต้าวมังกรน้อยน่าร้ากกกกก

          รู้สึกว่าเดี๋ยวนี้เอ็นเธอร์เริ่มเอานิยายแนว "มิตรภาพลูกผู้ชาย" มาเรียกทาร์เก็ตเพิ่มแล้วนะ อย่างที่ดังๆ ก่อนหน้านี้ก็ คู่กิเลนค้ำบัลลังก์ โดยผู้เขียนอย่างคุณ Meng Xi Shi ที่เขียนทั้งแนววายและไม่วาย ต่อมาคุณ Da Feng Gua Guo ที่เขียนหลงหยวนเรื่องนี้ก็เป็นนักเขียนที่เขียนทั้งแนววายและไม่วายเหมือนกัน แนววายบ้านเราที่ดังๆ ก็ เสด็จอา ไม่วายก็ ยอดบุรุษพลิกคดี ซึ่งทั้งสองเรื่องนี้อยู่ในจักรวาลเดียวกัน แยกกันอ่านได้

          ส่วนหลงหยวนนั้นเป็นแนว "มิตรภาพลูกผู้ชาย" ไม่วายแต่ก็จิ้นได้สนุกสนาน คนที่ชอบผลงานของคุณต้าเฟิงอยู่แล้วหลายๆ คนต่อให้ไม่อ่านตัวอย่างนี่เชื่อว่าก็คงพร้อมใจซื้อกันเลยแหละ แต่พอได้อ่านตัวอย่างแล้วหลายเสียงหลงต้าวมังกรน้อยทุกคน 5555

          วาสนาจักรพรรดิมังกรเป็นเรื่องราวของโลกผู้บำเพ็ญที่มีสัตว์วิเศษมาเกี่ยวข้อง กว่าหนึ่งร้อยปีมาแล้วที่เทพมังกรถูกเทพหงส์ก่อกบฏ เดิมทีมังกรมีหน้าที่เป็นมังกรผู้พิทักษ์ขององค์จักรพรรดิของโลกมนุษย์ แต่ว่ากลับถูกหงส์ที่เป็นหงส์ผู้พิทักษ์ของพระชายาตลบหลัง ชิงบัลลังก์มาให้สายเลือดของฝั่งพระชายาแทน

          ตอนนั้น เฉินซั่ง มังกรผู้พิทักษ์ต้องหนีหัวซุกหัวซุน สูญเสียตำแหน่งเทพผู้พิทักษ์ขององค์จักรพรรดิไปให้กับเทพหงส์ ต้องพาครอบครัวตัวเองมาอยู่ในแก่งธารน้ำเล็กๆ เผ่ามังกรเองก็พลอยถูกเหยียบย่ำไปด้วย จากมังกรเคยใหญ่สุดในโลกหล้านี้ ตอนนี้กลับเป็นหงส์ไปเสียแล้ว

          แต่ว่าตอนนี้เพราะจักรพรรดิไม่สามารถมีบุตรชายไว้สืบสายเลือดได้ ถือได้ว่าเป็นโมงยามสัญญาณแห่งการผลัดแผ่นดิน เฉิงซั่งที่เลอะเลือนมาหลายปีเริ่มได้สติ นึกขึ้นได้ว่าสมัยนั้นเคยลักลอบพาเชื้อสายจักรพรรดิองค์ก่อนให้หนีไป ถ้าเสาะหาเชื้อสายผู้นี้ได้เขาก็สามารถยุยงให้คนก่อกบฎ ชิงบัลลังก์กลับคืนมา และเผ่ามังกรก็จะได้เงยหน้าอ้าปากอีกครั้ง! วะฮะฮ่า!

          ดังนั้นเฉิงซั่งจึงหมายใจมอบภารกิจลับที่มีการกลับคืนสู่อำนาจของครอบครัวเป็นเดิมพันให้กับหนึ่งในบุตรทั้งห้าของเขา แต่ใครจะไปอยากทำหน้าที่นี้ บรรดาพี่ๆ น้องๆ ใช้เล่ห์กลปัดหน้าที่ออกจากตัวอย่างเต็มที่ สุดท้ายหน้าที่นั้นก็ตกลงใส่หัวของ เจาหยวน มังกรน้อยตัวกลางที่ถูกเลือกให้ทำภารกิจกอบกู้ชื่อเสียงของเผ่าพันธุ์แบบงงๆ (อีซีนนี้ตลกมาก)


          เจาหยวนต้องออกตามหามนุษย์ผู้มีคุณสมบัติจะเป็นจักรพรรดิเพื่อไปชิงบัลลังก์กลับคืนมา คนที่มันหมายตาคือ ลั่วหลิงจือ ศิษย์เอกสำนักชิงเสวียนผู้สุภาพเรียบร้อยวรยุทธ์เลิศล้ำ แต่ไปๆ มาๆ มันกลับแยกแยะผิด ไปเจอเข้ากับ เล่อเยวี่ย ศิษย์พี่ใหญ่สำนักชิงซานที่ซอมซ่อยากจนแถมนิสัยยังเรียกได้ว่าตรงกันข้ามกับลั่วหลิงจือทุกประการ

          พูดถึงสำนักชิงเสวียนและสำนักชิงซานนั้นเป็นไม้เบื่อไม้เมากันมานาน เดิมทีก็เป็นสำนักเดียวกันแต่มีเรื่องมีราวให้ต้องแยกสำนัก แถมอีกฝ่ายยังได้ดีกว่าความออริจินอลเสียอีกทำให้คนแอบแค้นใจไม่ได้ เล่อเยวี่ยหมายมั่นว่าจะทำให้สำนักรุ่งเรือง คิดหวังจะอาศัยงานประลองยุทธ์ที่กำลังมาถึงกู้หน้า แต่เขาต้องมาเจอเจ้ามังกรน้อยแล้วดันรู้ภารกิจของอีกฝ่ายเขาเสียก่อน

          ดังนั้นเล่อเยวี่ยจึงหมายมาดว่าจะช่วยมังกรน้อยให้ได้เจอกับลั่วหลิงจือ และจะหาจังหวะเหมาะๆ ในงานประลองยุทธ์ เอาเลือดของลั่วหลิงจือมาอาบมุกมังกรของเจาหยวน เพื่อที่เจาหยวนจะได้เป็นมังกรผู้พิทักษ์สมดังใจ ค่อยเสาะหาโอกาสปั้นลั่วหลิงจือให้เป็นจักรพรรดิชิงบัลลังก์ต่อไป

          แต่อะไรๆ ล้วนไม่ง่ายดังหวัง เพราะมันมีแต่ความวายป่วง มังกรน้อยยังเด็กแถมยังโง่งมอ่อนแอ เล่อเยวี่ยดูก็รู้ว่าไม่มีทางรอด กระทั่งน้ำมันยังพ่นไม่ได้ กัดคนก็กัดไม่เข้า ซึ่งมันตลกตรงที่เจาหยวนเป็นมังกรผู้พิทักษ์ ชื่อก็บอกอยู่ว่าต้องพิทักษ์ แต่เจาหยวนในเล่มนี้คือทำอะไรไม่ค่อยได้เลย ต้องถูกคนอื่นพิทักษ์ตลอด 5555

          เป็นเวลาเดียวกันกับที่ทั้งสองคนได้เจอเด็กสาว (?) หน้าตาน่ารักแต่นิสัยร้ายกาจยิ่งอย่าง หลินชิ่ง ที่ถูกตาต้องใจเล่อเยวี่ยเข้ากะทันหัน แต่ไม่ได้ต้องใจในทางชู้สาว เพราะหลินชิ่งเป็นกิเลนผู้พิทักษ์ที่กำลังเสาะหาคนหนุ่มมาปั้นให้เป็นวีรบุรุษกอบกู้กลียุค แต่เล่อเยวี่ยอยากเป็นจอมยุทธ์นี่นาไม่ได้อยากเป็นวีรบุรุษเสียหน่อย ให้ตาย

          ไหนจะต้องเจอกับเจ้าหนุ่มความเป็นมาลึกลับอย่าง ตู้หรูยวน บัณฑิตเจ้าเล่ห์แผนการเต็มท้องที่มีเต่าแก่ๆ ท่าทางประหลาดนอนนิ่งอยู่บนหัว รวมไปถึงรัชทายาทหมาดๆ เหอเจิน ที่มี เฟิ่งถง ว่าที่หงส์ที่จะทำหน้าที่ประคับประคองเหอเจินขึ้นครองราชย์อยู่ข้างกาย ไหนจะ ราชันย์หงส์ ที่ซ่อนตัวอยู่ในเงาม่านคอยดูเรื่องราวเหล่านี้อย่างเงียบๆ อีก เล่อเยวี่ยย่อมไม่รู้ว่านับตั้งแต่นี้ไป คนพวกนี้จะพัวพันกับเขาไปอีกแสนนาน

อ่านเล่มแรกจบแล้วบอกเลยว่าชอบมากกกกก

          เจาหยวนเป็นต้าวมังกรความหวังของบ้าน แต่น้องก็ไม่ค่อยรู้เรื่องรู้ราวอะไร นึกน้อยเนื้อต่ำใจในตัวเองอยู่บ่อยๆ ที่ไม่มีพลังแก่กล้าเหมือนใครเขา ส่วนเล่อเยวี่ยเองก็พวกพระเอกสายตลก มีความมุ่งมั่นตั้งใจเต็มเปี่ยม เรียกได้ว่าเป็นการแท็กทีมกันที่ประหลาดดีแต่ก็ดูเข้าท่าไม่น้อย

          ส่วนทางด้านหลินชิ่งออกมาช่วงแรกๆ ยังไม่รู้ว่าควรรู้สึกยังไงกับตัวละครนี้ดี แต่ไปๆ มาๆ ก็เริ่มชอบนะ เป็นกิเลนสาวที่ไม่ชอบให้ใครมานับอายุ อยากเป็นกิเลนผู้พิทักษ์ให้เล่อเยวี่ยใจจะขาด แม้นิสัยจะหุนหันพลันแล่นไปบ้างแต่ก็แบบว่าปากร้ายใจดีนั่นแหละ เพราะก็ช่วยเหลือน้องเจาหยวนอยู่บ่อยๆ แต่ว่าหลินชิ่งจะเป็นผู้พิทักษ์ให้เล่อเยวี่ยได้จริงมั้ยก็ต้องไปค้นคำตอบกันเองในเล่มเนอะ


          ส่วนตัวละครที่เราชอบเป็นพิเศษคือตู้หรูยวน หนอนตำราที่ดูเหมือนไม่เก่งแต่ก็เหมือนเก่ง แต่สักพักก็เอ๊ะเก่งจริงหรือเปล่าwa แต่ไอ้เรื่องการใช้วาจานี่เก่งแน่ล่ะ 555 ในเล่มมีบทเยอะ แต่ว่าความเป็นมายังไม่เปิดเผย ถึงอย่างนั้นเขาก็เป็นคนที่พี่เต่า ซางจิ่ง เลือกแล้ว

yep... แค่ในเวลาไม่กี่วัน ทั้งมังกร กิเลน เต่า หงส์ ก็ออกมากันครบเรียบร้อย

          ทั้งสี่ล้วนแต่เป็นสัตว์เทพที่เกี่ยวพันกับราชวงศ์ ตอนแรกยังคิดว่าเนื้อเรื่องจะเน้นไปที่หงส์มังกรอย่างเดียว แต่อ่านไปอ่านมาถึงได้รู้ว่ากระทั่งกิเลนและเต่าเองก็ต้องหาคนที่ตนจะหนุนนำด้วยเหมือนกัน ซึ่งจะไม่บอกว่าสุดท้ายแล้วแท็กทีมเข้าแก๊งกันยังไง แต่ส่วนตัวพอจะเดาเส้นเรื่องได้แล้วล่ะ

          อีเว้นท์ที่ชอบคือตอนที่ไปร่วมงานประลองยุทธกัน ชอบซีนที่ศิษย์น้องเล่อเยวี่ยขึ้นประลองแล้วต้องขานชื่อกระบี่ของตัวเอง กับฉากพี่ตู้งัดอาวุธออกมาจากเสื้อ คือแบบอ่านแล้วปิดหน้าขำ คิดถึงทีไรก็ยังขำ แต่ว่าในอีเว้นท์นี้จะมีฉากเด็ดที่เปลี่ยนเรื่องโผล่ขึ้นมาด้วยนะ ไว้ไปอ่านกันจ้า

          อ้อ ท้ายๆ เล่มยังมีอีกหนึ่งตัวละครเข้ามามีบทบาทด้วย น่าจะเป็นตัวละครที่จะอยู่ยาว เขาคนนั้นคือจอมมารแห่งยุคที่ถูกสะกดไว้ให้หลับใหลนานเกือบห้าร้อยปี อิ้งเจ๋อ ราชันย์เทพมังกรอิ้งหลง ตัวร้ายในตำนานที่บอกเลยว่า...!

          น่าร้ากกกกกกกกก 55555555555555

          ขอพูดถึงแค่นี้พอ ต้องไปลิ้มรสความสนุกกันเอาเองในเล่มนะ เพราะบอกเลยว่าสนุกมากๆๆ วางพล็อตไว้ดี วางคาแรคเตอร์ได้เก๋ อ่านจบแล้วถือว่าค้างพอประมาณ แต่เอ็นเธอร์น่าจะออกเดือนละเล่มอยู่แล้ว (หรือเปล่านะ?) ไม่น่าจะต้องให้รอกันนาน แต่แบบว่ามันสนุกมากเลยแงงง อ่านเพลินมาก ต้องมาลุ้นน้องเจาหยวนชิงอำนาจ แต่ตอนนี้น้องยังหงอๆ ทำอะไรไม่ค่อยได้อยู่เลย อยากเห็นน้องอีโวตัวเองจะแย่แล้วววว

          Note: ปกสวยมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก กราบบบบบบบบบบบบ