เป็นนิยายวายจีนอีกเรื่องหนึ่งที่คนรอคอยและแทบจะกรีดร้องระหว่างรอเปิดวางจำหน่ายค่ะ กรีดร้องและตะโกนด่าไปพร้อมๆ กันเพราะแย่งชิงบ็อกซ์ในวันวางจำหน่ายกันเหมือนซอมบี้ และใช่ค่ะ เราพ่ายแพ้ในสงคราม สุดท้ายกัดฟันบอกตัวเองว่าเอาแค่ตัวเล่มก็ได้ (วะ!)

          ขอข้ามเรื่องน่าโมโหนี้ไปก่อนละกัน แต่อยากบอกว่าเราเองตื่นเต้นมากเพราะชอบงานเขียนของคุณหวายซ่างมากๆ เรื่องแรกที่อ่านคือ อาชญากรรมรักในม่านเมฆ โดนตกเข้าอย่างจังเพราะรู้สึกว่างานเขียนของเค้ามันอบอวลไปด้วย sexual tension ชวนให้ใจเต้นตึกตักดี

          ยิ่งไปกว่านั้นเซ็ตติ้งของเรื่องเป็นแนว zombie apocalypse ที่ถือว่าหาอ่านค่อนข้างยากนะในแง่ของนิยายวายที่ได้ LC เข้ามาในบ้านเรา (เรื่องดังๆ ฝั่งจีนก็แทบนับนิ้วได้ด้วยแหละ) แล้วนี่ยังพ่วงความเป็น omegaverse เข้าไปอีก ก็เลยตายเลยค่ะ คนอ่านตายไปเลยยยย

          หลังจากที่ประสบความสำเร็จไปกับ รุ่งอรุณหลังวันสิ้นโลก ของเจียวถังตงกวา โรสก็ได้คว้าเรื่องนี้มาพิมพ์ ตอนเห็นปกนี่แทบอยากจะกรี๊ด มองปุ๊บรู้ปั๊บเลยว่านี่แหละตัวละครแบบหวายซ่างมากๆ เห็นชื่อคนวาดเป็นคนเกาหลี หน้าพระนายเลยเอียงๆ ไปฝั่งนั้นหน่อย เรามองหน้าพี่หรงแล้วรู้สึกคุ้นตาเหมือนดาราเกาหลีสักคนแต่นึกไม่ออกว่าใคร 5555

          เอาล่ะ สำหรับ พันธะรักวันสิ้นโลก มีไทม์ไลน์คือปี 2019 ไวรัสซอมบี้แพร่ระบาดไปทั่วโลก มองไปทางไหนก็ดูเหมือนกับอยู่ในนรก เมืองกำลังจะล่มสลาย ตอนนั้นเองที่นายเอกของเรารู้สึกตัวตื่นขึ้นมาแล้วพบว่าความทรงจำของเขาหายไปหมด

          จำอะไรไม่ได้ก็ว่าแย่ เขากลับพบว่าตัวเองในตอนนี้ถูกทหารอัลฟ่าจับตัวมา และด้วยเพราะเขาเป็นโอเมก้าจึงเตรียมที่จะนำตัวเขาไปรวมกับโอเมก้าคนอื่นๆ เพราะสั่งลับบางอย่าง

          ตามสไตล์นายเอกของหวายซ่างค่ะ เก่ง เท่ ฉลาด จนเราอยากจะวิ่งไปซบอกแล้วบอกว่าเรื่องนี้ไม่จำเป็นต้องมีพระเอก เพราะพี่เป็นพระเอกของหนูอยู่แล้ว! // แค่กๆ คือนายเอกของเราสามารถเอาตัวรอดหนีออกมาได้และได้พบกับ โจวหรง หัวหน้าหน่วย 118 กับพรรคพวกที่กำลังเจอล้อมกรอบโดยเหล่าซอมบี้ กำลังจนแต้มจนแทบเอาชีวิตไม่รอด

          หลังจากร่วมมือเฉพาะกิจช่วยกันเอาชีวิตรอดมาได้ นายเอกของเราที่ก็ไม่รู้ว่าตัวเองชื่ออะไรเลยบอกกับคนอื่นไปว่าเขาชื่อ ซือหนาน และแอบฉีดยาระงับฮอร์โมนทำให้ตัวเองดูเหมือนเบต้า เมื่อจัดการทุกอย่างเรียบร้อยซือหนานก็ตามโจวหรงและพรรคพวกไปฐานบัญชาการเพื่อรวมตัวกับคนอื่นๆ แต่เมื่อไปที่นั่นกลับพบว่าแทนที่ทุกคนจะสามารถไปจากที่นี่ได้อย่างรอดปลอดภัย กลับกลายเป็นว่าทุกอย่างดันกลับตาลปัตร เหลือจำนวนผู้รอดชีวิตไม่มาก ติดต่อฐานบัญชาการใหญ่ไม่ได้ พวกเขาทั้งหมดที่เหลืออยู่ต้องต่อสู้เพื่อเอาชีวิตรอดจากวันสิ้นโลกในช่วงเวลาที่มืดมนที่สุด

          บอกตามตรงว่าถึงเราจะชอบหวายซ่าง แต่ตอนที่อ่านตัวอย่างแล้วกลับค่อนข้างผิดหวังเพราะเหมือนมันไม่ค่อยน่าติดตามเท่าไหร่ แต่ด้วยเพราะเป็นกองอวยเฉพาะกิจของคุณนักเขียน เราก็เลยดึงดันที่จะรอกดเว็บหาซื้อมาอ่าน หลังจากรอหนังสือมาส่งก็ทำการเปิดอ่านทันที แล้วเราก็ได้รู้ว่า เฮ้ย! นี่มันหนังคนละม้วนหรือเปล่าเนี่ย!

          เราก็ไม่รู้ว่าเพราะอะไร ทำไมตัวอย่างที่โรสเอาให้อ่านทุกวันนั้นมันดูไม่ค่อยน่าติดตามนัก แต่บทต่อไปหลังจากบทสุดท้ายที่โรสลงให้อ่านกลับสนุกมาก! สนุกมากทุกคน! สนุกจนเรารู้สึกว่าถ้าโรสลงให้อ่านมากกว่านี้อีกนิดจะดึงอารมณ์ได้ดีกว่านี้มากเลย

          แบบความสนุกมันเริ่มหลังจากบทต่อไปจริงๆ นะ เราจะได้เจอการหนีตายของคนที่ยังรอดชีวิต เจอภารกิจสุดหินที่มีชีวิตเป็นเดิมพัน ซือหนานของเราเหมือนใช้กำลังปัดแขนปัดขาได้ตลอดเรื่องจนเราอ่านไปก็ยังปวดตัวแทน เป็นนายเอกที่สตรองมากจนอยากจับขึ้นไปวางไว้บนพานแล้วมอบตำแหน่งพระเอกของเรื่องให้แทนจริงๆ

          นอกจากการต้องเอาชีวิตรอดแล้วเราจะค่อยๆ ได้รู้รายละเอียดเกี่ยวกับตัวซือหนานเพิ่มขึ้นทีละน้อยๆ ความลับในวัยเด็กที่ดำมืด สภาพจิตใจที่บิดเบี้ยวจนถูกตราว่าเป็นบุคคลอันตราย เขามาที่นี่ทำไม เกิดอะไรขึ้นกับตัวเขา และแท้จริงแล้วตัวเขาเกี่ยวอะไรกับการระบาดของไวรัสที่ทำให้คนกลายเป็นซอมบี้ในครั้งนี้กันแน่ หรือว่ามันยังมีเบื้องลึกเบื้องหลังมากกว่านั้นซ่อนอยู่กัน

          ต้องบอกเลยว่าหวายซ่างเป็นคนที่มีความรู้ทางด้านวิทยาศาสตร์มากทีเดียว มากพอที่จะผูกเรื่องและเขียนไปเป็นขั้นเป็นตอนจนทุกอย่างดูสมจริง ถึงเราที่จบสายศิลป์ภาษามาจะอ่านแล้วไม่เข้าใจว่าไอ้สารทั้งหลายหรือการทดลองพวกนี้มันคืออะไรแต่ก็รู้สึกว่า "โหเท่จัง" อยู่ดี 5555

          ยืนยันอีกครั้งว่าเนื้อหาต่อจากช่วงที่โรสลงให้อ่านนั้นสนุกมากจริงๆ เล่มแรกเราวางไม่ลงเลย อ่านต่อไปถึงเล่มสองอีกครึ่งเล่ม เห็นว่าเกือบตีสองถึงได้ตัดสินใจวาง เพราะหลังจากนั้นมีหลายเรื่องโถมเข้ามาจนเล่นเอาเราอยากรู้ว่าต่อไปมันจะเกิดอะไรขึ้นนี่แหละ เรียกได้ว่าเป็นนิยายวายแนว zombie apocalypse ที่ดีมากๆ เรื่องหนึ่งเลยล่ะ

          พูดถึงตัวละคร เราเป็นคนที่ถูกจริตกับการดีไซน์ตัวนายเอกของหวายซ่างมากๆ คือจะมีบรรยากาศที่คล้ายกันในหลายๆ แง่มุม อย่างซือหนานนั้นเป็นลูกครึ่งจีน มีอดีตที่มืดมนติดตัว ถูกทรมานตั้งแต่เด็กจนพฤติกรรมบิดเบี้ยว ต้องปกปิดตัวเองว่าเป็นโอเมก้าเพราะหลังจากวันสิ้นโลกมาถึงสำหรับโอเมก้าแล้วการเผชิญหน้ากับผู้คนภายนอกน่ากลัวกว่าเจอกับซอมบี้

          แต่ถึงอย่างนั้นพี่ซือแกบู๊แหลก บู๊จนเราอ่านไปแล้วยังรู้สึกปวดเมื่อยแทน บู๊จนตอนที่ทั้งทีมรู้ว่าเขาคือโอเมก้าก็ไม่มีใครอยากเชื่อสักคนเพราะเขาเก่งกาจกว่าอัลฟ่าทั้งหลายมาก อย่างโจวหรงนี่ถ้าให้พูดตามตรงก็ยากที่จะจัดการซือหนานด้วยซ้ำ แต่ถึงอย่างนั้นนายเอกของเราก็มีมุมแบบเด็กๆ เยอะมากจนทำเอาใจเหลวเป๋วไปหมด

          ส่วนโจวหรงนี่ออกมาซีนแรกยังคิดว่าจะเป็นพวกเข้มๆ หรือเปล่านะ สรุปคือไม่ใช่เลย นี่มันร่างโคลนเหยียนเสียชัดๆ เพียงแค่จำนวนบ๊อกๆ ในปากมีไม่มากเท่าตามะเร็งชายแท้เท่านั้น

          โจวหรงเป็นอัลฟ่าที่ปกปิดตัวเองทำให้ดูเหมือนเบต้า (ทำตัวให้ดูเหมือนเบต้ากันทั้งทีม) แถมยังเกลียดโอเมก้าเอามากๆ เหยียดเลยก็ว่าได้ นั่นเพราะมีปมบางอย่างสมัยวัยรุ่น เป็นตัวละครที่เหมือนจะมีสองขั้ว ด้านหนึ่งคือชอบหยอกเย้าชาวบ้าน อีกด้านก็ดูเป็นผู้ใหญ่พึ่งพาได้ เอาจริงเอาจังอย่างน่านับถือ อีกทั้งยังรักเพื่อนร่วมทีมที่สุด

          สกิลการเต๊าะของคุณพี่น่านับถือมาก ความชอบอวดหวานให้ชาวบ้านรำคาญตาก็มากเช่นกัน หน้าหนาสุดๆ แต่ก็เอาซือหนานเสียอยู่หมัดนะ

          นอกจากนี้มียังมีตัวละครอื่นๆ ที่น่าสนใจอย่างสมาชิกทีม 118 ที่อ่านไปเรื่อยๆ แล้วจะผูกพันกับพวกเขามาก ไม่ว่าจะเป็น เหยียนหาว ดาวประจำหน่วย ชุนเฉ่า สาวน้อยผู้กระตือรือร้นแต่แสนจะเก่งกาจ กัวเหว่ยเสียง หลานชายรัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงความมั่นคงแห่งชาติที่อยากเกิดเป็นไก่ตัวผู้ ติงสือ หนุ่มหล่อจนๆ ที่มีรักมั่นคงให้สาวน้อยในหมู่บ้านเดียวกัน และ จางอิงเจี๋ย ผู้ที่อยากมีชีวิตรอดเพื่อรอวันได้กลับไปเจอหน้าลูกเมียอีกครั้ง ทั้งหมดนี้เป็นตัวละครที่สร้างสีสันให้เรื่องไปกันคนละแบบ จนเรารู้สึกอยากเอาใจช่วยให้พวกเขามีชีวิตอยู่รอดปลอดภัยไปจนจบเรื่องให้ได้

          และพระรองกิตติมศักดิ์ของเราในเรื่องนี้ก็คือเหยียนหาวที่พี่เค้าแอบมีความรู้สึกดีๆ ให้ซือหนานตั้งแต่แรกเริ่ม แต่ก็นั่นแหละ ชะตากรรมของพระรองคือการตกหลุมรักตัวเอกเต็มเปาแต่ไม่มีวันได้ครอบครอง แต่เหยียนหาวเป็นพระรองที่ไม่ได้อยากแย่งชิง ความจริงคือยังไม่ทันได้ลงมือก็โดนบางคนงาบเป้าหมายไปก่อนแล้ว น่าสงสารมาก / ตบบ่าปลอบใจ

          อีกคนคือ โรมิโอ พี่ชายบุญธรรมของซือหนาน ถือได้ว่าเป็นตัวร้ายในเรื่อง มีความสัมพันธ์ที่ไม่ดีกับซือหนานมาตั้งแต่เด็ก รังเกียจโอเมก้าขึ้นสมอง แต่ถึงอย่างนั้นก็มีความรู้สึกที่ยากอธิบายกับซือหนาน เป็นตัวละครที่เรามองว่ามีความโรคจิตในตัว เก็บกด และยากจัดการอยู่มากทีเดียว

          ในเรื่องยังมีตัวละครอีกหลายตัวที่ค่อยๆ โผล่มาสร้างสีสันให้เรื่อง แต่ละตัวละครก็มีความสำคัญกับเรื่องแตกต่างกันไป แต่หนึ่งในนั้นเรารู้สึกค่อนข้างชอบ หนิงอวี๋ มากกว่าคนอื่นอยู่นิดหน่อย

          หนิงอวี๋เป็นนักวิจัยชื่อดัง อาจเรียกว่าอิจฉริยะเลยก็ได้ แต่ในตอนแรกที่เราได้เจอเขาเราจะไม่มีวันชอบเขาเด็ดขาด แต่หลังจากนั้นจะเริ่มรู้สึกดีๆ ให้ สุดท้ายกลายเป็นความสงสารอย่างบอกไม่ถูก แแต่เรารู้สึกได้ว่าหนิงอวี๋เป็นคนที่ค่อนข้างน่าสงสาร เขาจำเป็นต้องทำเรื่องที่ผิดบาปลงไปซ้ำๆ โดยที่ไม่สามารถแสดงความอ่อนแอออกมาได้ กระทั่งถึงช่วงที่ทุกอย่างลงตัวแล้วจึงค่อยให้ความรู้สึกที่ปกปิดไว้ภายในไหลบ่าออกมาเป็นการชดเชยให้กับสิ่งเหล่านั้นแทน

          พูดในแง่ของความอีโรติกทางภาษาที่คล้ายจะเป็นงานถนัดของหวายซ่างในเรื่องนี้อาจไม่มากเท่าพั่วอวิ๋น เพราะเน้นไปที่ฉากบู๊ที่ก็เรียกได้ว่าทำออกมาได้ดีไม่แพ้กับฉากรัก แต่ถึงอย่างนั้นก็มีหลายช่วงในเรื่องที่เราวูบวาบอยู่ในใจ อย่างประโยคที่อธิบายถึงกลิ่นฟีโรโมนของความเป็นอัลฟ่าและโอเมก้าจากตัวโจวหรงและซือหนานด้านล่างนี้

          "...มีกลิ่นอายวูบหนึ่งที่ทำให้เขาอึดอัดแฝงเร้นอยู่ในม่านรัตติกาล กลิ่นอายนั้นลอยอยู่ในอากาศ แข็งแกร่ง เป็นผู้ใหญ่ และทรงอำนาจ..."

          "...เขายากจะหาคำมาบรรยายกลิ่นนั้นได้ มันไม่ใช่กลิ่นหอมทั่วไป หากจะบรรยายให้ได้ ก็เหมือนเป็นกลิ่นอายบางอย่างที่มีไอหมอกขวางกั้นอยู่หลายชั้น เขินอายและลึกลับ แต่กลับทำให้คนลิงโลดเตลิดเปิดเปิง..."

          เป็นประโยคที่เราอ่านซ้ำบ่อยมากและเขินมากๆ ไม่รู้ทำไม (5555) คือมันเต็มไปด้วย sexual tension ในประโยค สามารถสัมผัสได้ถึงบรรยากาศที่หวายซ่างบรรยายออกมาได้ในทันที อ่านแล้วก็เขินตัวบิดไปหมด

          เราอ่านนิยายแนว omegaverse มาไม่มาก ส่วนใหญ่จะอ่านมังงะมากกว่าซึ่งพวกนี้จะไม่อธิบายอะไรมากนัก แต่พอได้อ่านเรื่องนี้แล้วเหมือนรู้แจ้ง เพราะรายละเอียดลึกดีทีเดียว มีกระทั่งเรื่องของการสร้างรังด้วย คือซือหนานใกล้ฮีทเลยเอาเสื้อผ้าปลอกหมอนของโจวหรงมากองๆ ไว้รอบตัว สูดๆ ดมๆ นองทับไว้อะไรทำนองนี้

          ในเรื่องยังแทรกมุกตลกเข้ามาบ้างเป็นบางครั้งค่ะ นอกจากพวกตัวสร้างสีสันในเรื่องแล้ว ซือหนานก็เป็นพวกตลกหน้าตายเหมือนกัน ชอบตั้งฉายาให้คนอื่น อย่างไก่ตัวผู้ของเสียงจื่อ, ทังดวงซวย (ทังเฮ่า คนที่จับซือหนานได้ในตอนแรก ซึ่งก็ตามชื่อ เป็นพวกดวงซวย) หรือเครื่องตอกเสาเข็มของโจวหรง และเพราะอะไรถึงได้ฉายานี้ ก็...แหะๆ

          ส่วนเรื่องการแปล ได้นักแปลคนเดียวกับที่แปล รุ่งอรุณหลังวันสิ้นโลก มาแปลก็คือคุณ Luna ซึ่งน่าจะคุ้นชินกับเซ็ตติ้งนี้เป็นอย่างดี รวมๆ แล้วก็คือสมการรอคอย ยืนยันอีกครั้งว่าอ่านตัวอย่างอาจไม่รู้สึกอะไรมาก แต่ความสนุกจริงๆ มันอยู่บทถัดไป! นายเอกงานดีสุดยอด บู๊แหลกแบบไม่เกรงใจใคร การเขียนถึงสภาพวันสิ้นโลกก็ทำได้ตื่นเต้นดีเหมือนอยู่ในหนังฮอลลีวู้ด เสียดายอย่างเดียวคือไม่ทันบ็อกซ์ หึ!

          เอาเป็นว่าอยากให้ทุกคนลองหามาอ่านถ้ามีโอกาสค่ะ แต่ว่าร้านที่อัพราคาแพงสูงลิ่ว (เห็นมีอัพไปถึงสองพันแน่ะ) ก็อย่าไปอุดหนุนเลยนะคะ คนพวกนี้เอาความรู้สึกของพวกเรามาล้อเล่น กดหนังสือไปตุนเยอะๆ แล้วเอามาขายให้เรียลดีมานด์อย่างพวกเราในราคาที่แพง คนพวกนี้เป็นพวกเห็นแก่ตัวค่ะ ไม่ต่างอะไรกับพวกกักตุนหน้ากากอนามัยช่วงที่ขาดตลาดเลย

ช่วงรั่วชิงอยากบ่น สกิปข้ามได้:

          จะเริ่มแล้วนะ... *สูดลมหายใจ* โมโหโว้ยยยยยยยย อยากได้บ็อกซ์แต่เว็บล่มทั้งที่สำนักพิมพ์บอกเองว่าไม่มีปัญหาได้ทุกคนแน่นอนแต่เข้าไปแล้วเว็บล่ม กว่าเว็บจะลื่นก็รอไปเกือบชั่วโมง ถึงตอนนั้นบ็อกซ์ก็หมดแล้ว เสียการเสียงานมากๆ โมโหมากๆ แล้วยังมาบอกว่าจะไม่ทำเพิ่มอีก รู้มั้ยว่ามันน่าเจ็บใจแค่ไหนที่ผ่านไปชั่วโมงเดียวก็เห็นคนโพสต์ขายแบบอัพราคากันแล้ว เรากดมาเกินค่ะเอามาขายต่อแต่ขอค่ากด 60 นะคะคิดค่าส่งตามจริงค่ะ กดมาเกินอะไรขอค่ากดเพิ่มยะ ทำไมต้องกดเกินด้วย บางคนเค้าขอกดในเว็บเพราะมั่นใจว่าจะได้ของ ราคาถึงยอดก็ได้ส่งฟรี บางคนใช้แต้มลดได้เพิ่มอีก แต่มาเจออะไรแบบนี้คือเสียความรู้สึกมากๆ!

          *สูดลมหายใจ clam down* เอาล่ะ ช่วงเดือนธันวาเซ็งเป็ดหลายอย่างนะเพราะมีนิยายหลายเรื่องเลื่อนเยอะ พั่วอวิ๋นก็โดนเลื่อนในช่วงเดียวกัน แต่เลื่อนอีกรอบไปปลายเดือนกุมภาโน่นแน่ะ มังกรเร้นฟ้าเห็นว่ามีบ่นเรื่องรูปเล่มกันเยอะด้วย ไม่รู้ว่าหวายซ่างมีกรรมอะไรกับกับสำนักพิมพ์บ้านเราหรือเปล่า แต่ถึงอย่างนั้นก็อยากให้ LC งานคุณเค้ามาเยอะๆ นะ เพราะยังมีอีกหลายเรื่องเลยที่อยากอ่านมากๆ ㅠㅠ

Update: 15:33 น. // โรสจะเปิดพรีบ็อกซ์เปล่าแล้วค่าาา กรี๊ดๆๆๆๆ นับว่าเป็นการแก้สถานการณ์ที่ดีมาก ไม่มีของแถมนะแต่ไม่เป็นไรข้าพเจ้าแค่อยากได้กล่องที่งดงามนั่นมาชื่นชมเท่านั้น สหายทั้งหลายเตรียมตัวไปตำ!