"เมื่อเรา “เงินเราหาย...ตั้งแต่ต้นเดือน” เราต้องใช้เงินวันละ ร้อยแปดสิบบาทต่อวัน แต่ตอนนี้เหลือร้อยหกสิบบาทต่อ และวันนี้เหลือใช้ร้อยสิบสามบาทต่อวันเท่านั้น"

______________________________________________________________________________________________

        บันทึกก่อนหน้านี้ อีก 4 วันเท่านั้น : วันศุกร์เป็นวันหยุด รู้สึกโชคดีมากๆ อย่างน้อยเราก็ไม่ต้องไปกังวนเรื่องเดินทาง และการกิน เพราะอยู่คนเดียวจะกินอะไรก็ได้ แถมตื่นสายอีกด้วย (ประหยัดข้าวเช้าไปอีกมือ หึหึ)

กว่าเราจะตื่นก็ สิบเอ็ดโมง กว่าจะลุกออกจากเตียงก็เที่ยง (มีใครตื่นสายมากกว่านี้ไหมฮ่าๆๆๆ) เงินในมือวันนี้มี หนึ่งร้อยสิบสามบาท แบ่งเที่ยง และเย็น ก็ประมาณห้าสิบห้าบาท (โอ้ย สบายๆ) แต่ช่วงเช้าก็ต้องบอกว่าหิวมากๆ เพราะไม่ได้กินข้าวเช้าจะให้กินมาม่าก็ไม่ไหว เราก็เลยกินข้าวมือเที่ยงให้อิ่ม ก็เลยไปซื้ออาหารตามสั่ง สี่สิบบาท และซื้อ มาม่า เก็บไว้ในห้อง สองห่อหอ (หมดแล้วเงินมื้อเที่ยง ห้าสิบห้าบาท)

กินเสร็จก็เข้าห้องมาดูหนังต่อ (ชีวิตตอนนี้มีเท่านี้จริงๆ นะ กินๆๆ ดูหนังๆๆ) ดูได้สักพักเริ่มง่วงนอน อาการดูหนังไม่รู้ก็มา หลับๆ ตื่นๆ และสุดท้ายก็สู้ความง่วงไม่ได้จริงๆ ตื่นมาอีกที ก็หกโมงเย็นพอดี ตื่นมาก็หิวอีกแล้ว หิวมากด้วยนะ มาม่าสองหอก็ไม่ไหวแน่นแต่ต้องก็ต้องกินเพราะเราขี้เกียจเดินไปซื้อข้าว (อาการขี้เกียจก็มานะ) ฮึบ เราก็ไม่รอช้าทำเมนูมาม่าทานกินเองตามภาพนะ

จัดไป สอง ถ้วยนะ อิ่ม 

สรุป วันศุกร์มีเงินเหลือ ห้าสิบบาทนะนอน ดูหนัง นอน ดูหนัง นอน ดูหนัง ZZZZZZ (ชีวิตต้องนิ่งไว้)