"เมื่อเรา “เงินเราหาย...ตั้งแต่ต้นเดือน” เราต้องใช้เงินวันละ ร้อยแปดสิบบาทต่อวัน แต่ตอนนี้เหลือร้อยหกสิบบาทต่อ และวันนี้เหลือใช้ร้อยสิบสามบาทต่อวันเท่านั้น"

______________________________________________________________________________________________

บันทึกก่อนหน้านี้ สามวัน สุดทรมาน : วันนี้วันพฤหัส เป็นวันสุดท้ายของสัปดาห์นี้ที่เราทำงานดีใจมาก แต่เศร้าใจที่เรามีเงินในกระเป๋าให้ใช้วันละ ร้อยสิบสามบาท บาท มัันพอสำหรับทานข้าวสามมือ แต่ไม่พอค่าเดินทาง ซึ่งเราก็พยายามทุกอย่างให้เดินทางไปทำงานโดยไม่ใช้เงินแม้แต่บาทเดียว อย่างแรกต้องกระต้นตัวเอง  ให้ตื่นเช้ากว่าปกติ เพื่อให้ทันรถไฟฟรีรอบที่เช้าที่สุดคือ รอบ 6.30-7.00 

ภาพัดมาที่เราอยู่บนรถไฟฟรี ในเวลา เจ็ดโมงเช้าพอลงสถานีมักกะสัน เราก็เดินไปทำงานจากมักกะสัน ไปสุขุมวิท ซึ่งใช้เวลาเดินประมาณครึ่งชั่วโมง #ต้องยอมรับว่าเราเดินไปทำงานตอนเช้าเป็นครั้งแรกเดินไปก็คิดไปว่า เฮ้ยเราไม่มีเงินขนาดนี้เลยเหรอ พร้อมแพนสายตา คนอยู่บนรถเมล์ รถยนต์ มอเตอร์ไซต์ ก็ได้ปลอบใจตัเองว่าอย่างน้อยเราก็มีงานมีการทำอย่าพึ่งมาน้อยเนื้อต่ำใจอะไรตอนนี้

เจ็ดโมงห้าสิบ เราถึงออฟฟิศ ถือว่ามาเร็วกว่าปกติ จน รปภ. ถามว่าทำไมวันนี้มาเช้า!!! พอถึงออฟฟิศเร็ว เราก็มีเวลาให้ทบทวนอะไรได้มากขึ้น  ไม่ว่าจะเป็น ลิสงานที่ต้องทำวันนี้?, ทานข้าวกับอะไรดี?...ok พร้อมแล้วเริ่มจากไปซื้อข้าวก่อน แพนที่วางไว้คือไปซื้อข้าวแกง 1 ถุง และข้าวเปล่า 2 ถุงราคา ห้าสิบบาท ทานได้ 2 มื้อ แต่ร้านปิดเศร้าที่ว่าร้านปิด ก็ต้องเปลี่ยนมาซื้ออาหารตามสั่งจานละ 40 บาท เช้า-เที่ยง รวม 80 สิบบาท

พอตกเย็นมองเงินในกระเป๋า มีอยู่ สามสิบสามบาท บาท (บอกตัวเองเราต้องอยู่ให้ได้) ซึ่งแน่นอนเราปฏิเสธทุกอย่างที่เสียเงิน ตั้งแต่ เพื่อนนัดไปดื่มตอนเย็น(ไม่ไป), ทานส้มตำฉลองวันหยุดกับเพื่อน(ไม่ไป), และไปเที่ยวกับเพื่อนๆที่ เจเจ(ไม่ไป), ทุกอย่างที่กล่าวมามีเราคนเดียวที่ไม่ไปด้วย ก็บอกเพื่อนไปว่าเราไม่มีเงิน และติดธุระ (เอาจริงๆ โครตไม่มีเงินเลยวะ ฮ่าๆๆๆ) รีบออกจากออฟฟิศให้เร็วที่สุดเดินไปขึ้นรถไฟฟรี ออกมาเร็วก็ใช่จะได้ขึ้นนะ เราต้องมารอ รอ รอกว่ารถไฟฟรีมาเราต้องเราเป็นชั่วโมง (บอกกับตัวเองรอดีกว่าไม่ทันวะ)

ภาพตัดมาที่เราเดินหาซื้อข้าว ราคาไม่เกิน สามสิบสามบาท ซึ่งข้าวราดแกงและอาหารตามสั่ง ต้องตัดทิ้งไป ราคาสี่สิบบาทขึ้น   เหลือข้าวเหนี่ยวไก่ย่าง หมูปิ้ง แต่แม่งไม้ละสิบบาทไง เราต้องจำใจซื้อทาน “หมูปิ้งสองไม้กับข้าวเหนียว หนึ่งหอ” ราคา ยี่สิบห้าบาท (เอาหน้าทนหน่อย) เหลือ แปดบาทสุดท้าย ตามที่ผู้อ่านคิดซื้อมาม่าหอใหญ่ ราคาแปดบาท ไปตุนไว้ตอนกลางคืน ซึ่งก็หิวจริงๆ ด้วยนะ

ผ่านไปแล้วอีกวัน เหลืออีก 4 วันเท่านั้น!!! เงินเดือนจะออกแล้ว

****เราต้องขอบคุณรถไฟฟรีจริงๆไม่มีขบวนนี้แย่แน่นๆ****