"อัลฟ่า!" เสียงเจ๊น้ำปลุกเรียกเบา ๆ ที่ปลายเตียงตอนเวลาตีสี่นิดๆ ทำให้เราฟื้นคืนจากห้วงนิทราที่หลับลึกเพราะฤทธิ์ของเมลาโทนินที่กินไปเมื่อวานก่อนจะเข้านอนเพราะอยากจะพักผ่อนให้เต็มที่ เราขยับตัวงัวเงียแล้วค่อย ๆ คืบคลานด้วยความง่วงออกจากจากห้องพักอย่างเงียบ ๆ เพื่อไปจัดแจงเตรียมตัวออกไปเจอกับล...