เขาจองตั๋วเดินทางด้วยรถไฟอย่างที่ตัวเองก็ไม่เข้าใจนักแต่ความรู้สึกคุ้นเคยบางอย่างกระตุ้นให้เขาทำมัน ชายหนุ่มกดมือเข้ากับสันจมูก หัวปวดจนแทบระเบิด บางทีต่อจากนี้อาจจะมีข่าวลือว่านักเขียนชื่อดังเป็นบ้าเห็นภาพหลอนอะไรสักอย่างได้ เขาแค่นหัวเราะกับตนเองถอนหายใจเฮือกใหญ่ก่อนจะลุกขึ้นเพื่อเตรียมแพคกระเป๋าอ...

เรื่องที่แย่ก็คือ งานเขียนเขาชะงักงันอย่างรุนแรงเขาเขียนไม่ได้แม้แต่งานที่ง่ายที่สุดที่ใช้พลอตอันสุดแสนจะซ้ำซาก ไม่ว่าจะใช้กาแฟดำกี่ถ้วยมันก็ยังเหมือนเดิม “กินกาแฟมากขนาดนี้ ไม่ดีนะคุณ”เสียงนุ่มๆที่เขาจับลักษณะไม่ค่อยได้นั้นพูดกับเขาที่กำลังครึ่งหลับครึ่งตื่นอยู่บนโซฟา ที่เขาครึ่งหลับครึ่งตื่นก็เพรา...

เรื่องที่ทำให้เขาตกใจเรื่องล่าสุดก็คือแท้จริงแล้วผู้ชายคนนั้นอยู่ในงานทุกงานของเขาที่ทำในสองปีที่ผ่านมา แม้กระทั่งงานสืบสวนสอบสวนของเขาที่พิมพ์เป็นประจำก็ยังมีเงาร่างของชายหนุ่มคนนั้นอยู่ เขาถึงกับต้องหยุดการเขียนทั้งหมดเมื่อพบว่าตำรวจมือฉมังของตนเองกลายร่างเป็นชายหนุ่มคนหนึ่งที่ขี้เล่น ช่างแหย่และย...

My Ex Paring: SugaMonster / NamGi Note: 400-word drabble Ps.ขออนุญาตข้ามวีค 5 – 8 มาก่อนนะคะ เพราะเนื้อเรื่องเป็นธีมเดียวกันค่ะเลยคิดว่ายังไม่ลงดีกว่า ความจริงคือกาวอันนี้ง่ายกว่าค่ะ 5555 ผมเห็นเขา ที่จริงผมก็มองเขามาสักพัก ผู้ชายตัวเล็กที่กำลังก้มหน้าก้มตาจิ้มโทรศัพท์โดยไม่รู้เลยว่ารถเม...

ช่างทำของเล่น เพศชาย อายุยี่สิบกลางๆถึงสามสิบ ผมสั้น เล่นดนตรี ไม่ชอบอ่านหนังสือ มีเสียงที่น่าฟัง ยิ้มสวย หัวเราะเก่ง ขี้เป็นห่วง ทะเลาะกันบ่อย จูบเก่ง จูบเก่ง ชอบกัด? (เป็นแวมไพร์หรือไงนะคนเรา) หน้าตา?? - @sunnyside1909#ผู้ชายA14 ...

การที่พบชายหนุ่มในฝันคนนั้นในนิยายของตนเองที่เขียนโดยอีกนามปากกาหนึ่งที่เขาคิดว่าเป็นตัวเองเช่นกันทำให้สมองเขาหมุนติ้วเหมือนพายุ ทำให้เขารู้สึกทั้งโล่งใจ และอับอายไปพร้อมๆกัน เขาช่างฝันเฟื่องเป็นตุเป็นตะ หัวใจเขารู้สึกวูบโหวง เขาไม่อยากยอมรับกับตนเองว่าชายหนุ่มผู้นั้นเป็นเพียงแค่ตัวละครของเขาตัวละคร...

คนคนนั้นมักจะคลุกอยู่ที่ร้านทำของเล่นเสมอรายได้จากการขายของเล่นไม่แน่นอน บางครั้งก็มากอย่างเหลือเชื่อ บางครั้งก็น้อยเหลือเกิน คนคนนั้นมักสวมเสื้อยีนส์ที่มีกลิ่นจางๆเพราะไม่ค่อยได้ซักและเขามักจะบ่นเรื่องนี้ทุกครั้ง ภาพนั้นเลือนรางอย่างเหลือเชื่อแต่รายละเอียดบางอย่างกลับชัดเจน เขาได้ยินเสียงกึงกังของร...

เขาเดินออกไปข้างนอกเพื่อพักผ่อนสมองแม้ว่าสิ่งแวดล้อมของฟิลาเดเฟียในเขตนี้จะไม่สมควรแก่การเดินเล่นนักชายหนุ่มเดินผ่านร้านขายของเก่ารถของเล่นที่ดูเหมือนเป็นของเล่นทำมือสีกระดำกระด่างดึงดูดสายตาเขา ชายผิวดำแก่ชราที่เฝ้าร้านลุกขึ้นเมื่อเห็นลูกค้า ไม่รู้เพราะเหตุใดเขาจึงซื้อรถของเล่นนั้นกลับบ้านมาด้วย รถ...

สมองของเขาชาไร้ความรู้สึกเหมือนถูกแช่แข็งเอาไว้หลังจากที่สู้รบตบมือกับต้นฉบับที่ซับซ้อนจนในที่สุดก็ส่งมันออกไปท่ามกลางเสียงถอนหายใจยืดยาวของตัวเขาเอง เขาลุกขึ้นและโผเผไปที่เตียงนอน ชายหนุ่มล้มตัวลงบนเตียงแขนยื่นออกไปด้านข้างโดยอัติโนมัติก่อนจะประหลาดใจกับตนเองว่าเขากำลังหาอะไรอยู่ บางทีสองปีที่หายไป...

ไม่รู้ว่าการบริโภคกาแฟดำกี่แก้วต่อวันถึงเป็นอันตรายแต่กองแก้วกาแฟที่กินหมดแล้วก็วางกองอยู่บนโต๊ะทำงาน สมองปวดหนึบอย่างมึนงง ในใจที่ยังพะว้าพะวงกับอาการป่วยของตนเองนั่นไม่ยอมสงบลงเขารู้สึกว่ามีอะไรบางอย่างเกิดขึ้นในสองปีนั้น แต่เขาคิดไม่ออกว่ามันคืออะไร ชีวิตเขาเรียบง่ายเสมอมาเขาใช้เวลาทั้งหมดไปกับกา...

เขานั่งเคาะแป้นพิมพ์อยู่หน้าคอมพิวเตอร์ด้วยใจเหม่อลอยรู้สึกเหมือนลืมอะไรไปบางอย่าง คาเฟอีนในกระแสเลือดทำให้เขายังคงตื่นอยู่ได้ เขาถอนหายใจอย่างเนือยๆบรรณาธิการซึ่งเป็นมารดาผู้ห่างเหินของเขาเองส่งข้อความมาเตือนเป็นครั้งที่สิบของวัน ชายหนุ่มพรมนิ้วลงบนแป้นพิมพ์อีกครั้ง คิดในใจว่า ถ้าหากเลี้ยงแมวอ้วนๆส...

“สวัสดี...” ผมพูด เสียงผมแหบแห้งยิ่งกว่าคุณ ดวงตาผมร้อนฉ่าเหมือนถูกเผา ขณะที่มือผมชา “มือคุณถูกน้ำแข็งกัดแน่ะ รีบไปหาหมอจะดีกว่านะ”คุณพูด ผมยืนนิ่งอยู่อย่างนั้น คุณมองผมอย่างสงสัย แต่ยังถามผมด้วยมารยาทอันดีงามซึ่งคุณมีให้คนแปลกหน้าเสมอคุณยิ้มแบบที่คุณมักจะยิ้มให้คนที่ไม่รู้จัก เส้นที่หางตานั้นไม่ได้...

Seven Paring: SugaMonster Note: คุณนัมจุนเป็น Butler นะคะ :) ปล.ดองจนลืมเลยค่ะ แฮ่ แต่มาช้าดีกว่าไม่มาน้า (._.) ‘7 ปีที่เขาดูแลใครอีกคนมา’ ​ “คุณหนู สายแล้วนะคะ”เสียงของหญิงวัยกลางคนดังขึ้นข้างๆแต่คนที่ยังคงแกล้งหลับตาอยู่นั้นก็ไม่ยอมลุกขึ้นมาเสียที ทั้งๆที่คุณนัมจุนก็รู้ว่าถ้าคนอื่นมาปลุกย...