“พ่อจ๋า เดี๋ยวหนูทาสีให้” สองแขนของเด็กหญิงชูขึ้นฟ้า โบกแปรงสีไปมา พร้อมสองเท้ากระโดดหยองแหยง ท่าทางตื่นเต้นดีใจจนน่าขัน อิวะอิสึมิ ฮาจิเมะมองแปรงสีเขียวในมือของเธอ ทำหน้าปุเลี่ยน คิดหาทางออกจากสถานการณ์สุ่มเสี่ยงตัวเลอะโดยใช่เหตุ แต่แล้วคำพูดของภรรยาก็แล่นวาบขึ้นมาในห้วงคิด เขาถอนหายใจ ย...

หลังจากเลิกรากันไป อิวะอิสึมิไม่ได้ติดต่อกับโออิคาวะอีก เป็นเวลาสามปีอันห่างเหินราวกับไม่เคยรู้จักกัน แม้ว่าหล่อนจะยังอาศัยอยู่ที่หอเดิมเป็นระยะหนึ่งปี แต่พวกเขาก็ไม่ได้พูดคุยกันอีก ไม่มีการเดินไปส่งที่มหาวิทยาลัย ไม่มีการกินข้าวพร้อมกัน ไม่มีการปล่อยเวลาเลยผ่านในห้องพักของใครสักคน และมีความสุข...

“ถ้าฉันได้เดินแบบนี้บ้างก็คงจะดีเนอะ” คือประโยคที่โออิคาวะ โทรุ พูดขึ้นขณะเขาและเธอกำลังนั่งดูรายการเดินแบบชุดชั้นในอันยิ่งใหญ่ประจำปี เขามองหน้าเธอ เธอช้อนตามองเขา จากตำแหน่งที่นอนเอนตัวซบอยู่ตรงไหล่ซ้ายของเขานั่นเอง อิวะอิสึมิ ฮาจิเมะพยายามประมวลผลหาคำตอบ แต่คิดอย่างไรก็คิดไม่ออก สิ่งที่ห...

“เราเลิกกันเถอะนะ… อิวะจัง” อิวะอิสึมิ ฮาจิเมะยืนมองป้ายโฆษณาได้สักพักหนึ่งแล้ว ขณะยืนรอข้ามถนน สายตาเขาเอาแต่จดจ้องแผ่นป้ายขนาดใหญ่ซึ่งตั้งตระหง่านอยู่อีกฟาก แสงไฟส่องสว่างขับความโดดเด่นให้ป้ายแม้เป็นเวลากลางคืน จึงยิ่งไม่อาจละสายตา ...ทั้งที่อาศัยเพียงใบหน้าของคนบนป้ายก็สะกดเขาไ...

วันนี้เป็นอีกวันที่อิวะอิสึมิ ฮาจิเมะสะพายกีต้าร์ออกจากหอมาซ้อมดนตรีกับเพื่อนร่วมวง พวกเขากำลังจะมีการแสดงสดเล็กๆ ในไลฟ์เฮ้าส์ มีกลุ่มแฟนคลับเล็กๆ มาร่วมฟัง เพื่อนคนอื่นวาดฝันถึงขั้นได้ขยับระดับไปออกเทปกับค่ายเพลง แต่อิวะอิสึมิพอใจกับการเล่นเอาสนุกเช่นนี้ เป็นความรู้สึกแบบเดียวกับตอนที่เล่นกีฬา...

รู้จักกันมายี่สิบปี เรื่องบางเรื่องก็พบเจอบ่อยจนเรียกได้ว่าซ้ำซาก ก่อนตัดสินใจคบหากันเป็นแฟน พอย้ายออกจากบ้านมาอยู่หอตอนเข้ามหาวิทยาลัย แม้จะอยู่กันคนละคณะ อิวะอิสึมิกับโออิคาวะก็ใช้เวลาอยู่ร่วมกันแทบจะทุกวันหยุดอยู่แล้ว ครั้นขยับระดับความสัมพันธ์ พวกเขาก็หาเวลาพบหน้ากันได้แทบทุกวัน ถ้าไม่เข้...

เวทมนตร์ของหญิงสาวแฝงซ่อนอยู่ในเครื่องสำอาง เพื่อนสักคนของอิวะอิสึมิ ฮาจิเมะเคยเกริ่นเอาไว้เช่นนั้น ถ้าจำไม่ผิดคงจะเป็นฮานามากิ ทาคาฮิโระ เพื่อนร่วมชมรมวอลเล่ย์บอลสมัยมัธยมปลาย คนที่มีแฟนสาวเป็นตัวเป็นตนตั้งแต่ฤดูใบไม้ผลิของปีสอง และเอ่ยประโยคดังกล่าวออกมาหลังจากเดทกับเธอเป็นครั้งที่สาม มัต...

อิวะอิสึมิ ฮาจิเมะไม่ได้เตรียมตัวเตรียมใจมาพบ… สิ่งนี้ เด็กหนุ่มไม่คาดคิดว่า เบื้องหลังบานประตูสู่ห้องของโออิคาวะ โทรุ จะมีสาวเจ้าแต่งกายเต็มยศยืนรออยู่ ...อันที่จริงก็ไม่ถูกเสียทีเดียวหรอก เขารู้อยู่แล้วว่าหล่อนต้องใช้เวลาหนึ่งชั่วโมงแต่งหน้าทำผมให้เข้ากับเทศกาล ก่อนจะเรียกเขามาที่ห้องเมื่อพ...

“อิวะจัง อิวะจัง อิวะจัง!!” เสียงกรีดร้องลั่นโสตประสาทเล่นเอาแก้วหูเขาแทบแตก อิวะอิสึมิ ฮาจิเมะหยีตา พยายามสงบจิตสงบใจ บอกตัวเองว่าให้ใจเย็น อย่าถือสาคนกำลังหวาดผวา อย่าดุว่าคนกำลังหวาดกลัว เปรี้ยง!!! “กรี๊ดดดด!” หล่อนแผดเสียง เขารีบยื่นโทรศัพท์ออกห่างจากหู เกรงว่าถ้าไม่ปกป้องตัวเอง...

“เฮ้ย อิวะอิสึมิ” “อะไร” เพื่อนมือกลองขยับตัวยุกยิก เด็กหนุ่มตัวเล็กกว่าใครในวง เมื่อยืนเทียบกับเขาที่สูงอันดับสอง จึงยิ่งดูตัวเล็กถนัดตา “ทำไม… เธอ…” “เธอ?” อิวะอิสึมิขมวดคิ้ว จ้องหน้าเพื่อน ตั้งใจฟังทีละคำ “ทำไมโออิคาวะจังถึงมาอยู่ที่นี่ได้ล่ะ” เหลือบมองไปยังเด็กสาวหนึ่งเดียวในห้องซ้อ...

ของขวัญชิ้นแรกที่เขาได้รับจากเธอคือรถเด็กเล่น เป็นของขวัญวันวาเลนไทน์ชิ้นแรกที่โออิคาวะ โทรุมอบให้อิวะอิสึมิ ฮาจิเมะในฐานะแฟนสาว ชั่วขณะที่เขาได้รับของขวัญดังกล่าว คลื่นความรู้สึกมากมายถาโถมเข้าใส่ ทั้งดีใจ ปลื้มใจ แปลกใจ และสับสนงงงวย อะไรของหล่อนอีก เป็นความคิดถัดมา ดีใจที่ได้ของขวัญวัน...

หนาวชะมัด เป็นความคิดที่อิวะอิสึมิ ฮาจิเมะปล่อยให้เวียนวนอยู่ในห้วงคิดของตนได้สักพักหนึ่งแล้ว อยากนอนอยู่ในห้องเฉยๆ เพราะอย่างน้อยก็ยังอุ่นกว่าข้างนอกนี่ แล้วทำไมเขาถึงมาเดินเล่นตากลมหนาวแบบนี้น่ะหรือ ก็เพราะว่าโออิคาวะ โทรุ — ยัยแฟนสาวจอมวุ่นวาย — รบเร้าอยากจะออกมาเดทให้ได้น่ะสิ ...

รู้ตัวอีกที อิวะอิสึมิ ฮาจิเมะก็พบว่าตัวเองยืนอยู่หน้าห้องของโออิคาวะ โทรุ หลังตัดสินใจขั้นเด็ดขาดได้ และโทรศัพท์หาเธอ พวกเขาก็นัดพบกันที่ห้องของโออิคาวะภายในหนึ่งชั่วโมงให้หลัง ด้วยเหตุผลที่ว่าเขามีเรื่องด่วนต้องการคุยกับเธอ “รอพรุ่งนี้ไม่ได้เลยเหรอ อิวะจัง” เด็กสาวถามกลับมา น้ำเสียงงัวเงียเ...

อิวะอิสึมิ ฮาจิเมะไม่มีไอดอลที่นิยมชมชอบเป็นพิเศษ ในโลกที่วงการบันเทิงเดินหน้าหมุนเปลี่ยน ไอดอลกลายเป็นกลุ่มบุคคลที่มีอิทธิพลต่อวงการและกลุ่มเด็กวัยรุ่น เขาคือเด็กหนุ่มคนหนึ่งที่ไม่มีความคิดเห็นใดๆ ต่อกลุ่มคนดังเหล่านี้ ไม่ใช่ว่าทั้งประเทศมีเพียงเขาที่ไม่สนใจ คนมากหน้าหลายตาต่างก็มีความชอบแตก...