12 ผมถามพนักงานรักษาความปลอดภัยซึ่งทำหน้าที่อยู่บริเวณประตูห้างสรรพสินค้านี่เป็นประตูที่สามแล้วที่ผมแวะถามในวันนี้ผมตั้งใจจะแวะถามให้ครบทุกทางออกที่ห้างนี้มี แน่นอนว่ายามอาจมีหลายกะถึงผมจะถามครบทุกประตูก็ยังไม่แน่ว่าผมได้ถามครบทุกคนแล้วคนที่เจอหยางจิวหรงอาจลาหยุดอยู่บ้านวันนี้ก็ได้แต่ยังไงผมก็จะตาม...

11 ทำไมเขาต้องมาพบจุดจบแบบนี้เขาอุตส่าห์กลับเข้าไปเพื่อปกป้องบัลลังก์ของตัวเองแต่สุดท้ายก็ต้องพ่ายแพ้และถึงแก่ความตาย ไม่ยุติธรรมเลย ผมยืนขึ้นจ้องมองหน้าจอโทรศัพท์อีกครั้งหนึ่งก่อนจะตัดสินใจทำสิ่งที่ผมรู้ว่าจะต้องถูกโกรธอย่างแน่นอน ... ผมยกหน้าจอที่เปิดนิยายไว้ขึ้นแล้วพูดเบาๆ “ผมขอส่งหลี่ซูฮวา...

10 “ถ้าหากวันหนึ่งผมต้องพาเธอกลับไปผมจะได้ให้เธอกลับไปทางโทรศัพท์ได้” ผมตอบ “ถ้าใช้คอมพิวเตอร์เครื่องนี้ เดี๋ยวผมต้องกลับมาที่นี่อีก” ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าจะน้อยใจเขาทำไมแต่ผมรู้สึกเศร้าและไม่พอใจ ทั้งที่ผมอยากให้เขามาอยู่ในโลกนี้มาอยู่ในโลกที่เขามีความสุขแท้ๆ แต่เขากลับไม่ไยดีความเป็นห่วงของผมเลย...

9 หยางจิวหรงพูดเสียงเครียดวันนี้เขาก็ดูดีเช่นเคยในกางเกงยีนขายาวและเสื้อยืดแสนธรรมดาเส้นผมปล่อยยาวคลุมแผ่นหลัง ชายหนุ่มยืนกอดอกพิงผนังห้องนอน สีหน้าครุ่นคิดหนัก ผมนั่งกอดหมอนอยู่บนเตียงเปลี่ยนเป็นชุดอยู่บ้านแล้วหลังกลับมาจากมหาวิทยาลัย “เขาอาจจะแค่อยากกลับไปหาน้องๆอย่างที่พูดก็ได้นะ” “ฉันอยู่กับ...

8 เสาร์-อาทิตย์ผ่านไปโดยไม่มีอะไรเป็นพิเศษ หยางจิวหรงใช้เวลาทั้งหมดของเขาไปกับการดูภาพยนตร์หลายเรื่องต่อกันรัวๆ ส่วนผมอ่านหนังสือเตรียมทำควิซภาษาจีน พอถึงวันจันทร์แม่ไม่ต้องไปทำงาน ผมเลยทิ้งให้หยางจิวหรงอยู่บ้านกับแม่ ส่วนตัวเองก็ออกไปมหาวิทยาลัยเพื่อเรียนตามปกติ พักกลางวันวันนี้ นอกจากจะมีฤทธิ์และ...

7 “ทำอะไรน่ะ”ผมถามงงๆ ขณะมองเขาที่กุมมือผมไว้เหมือนเด็กกลัวหลงทาง “ก็...ทุกคนที่มาเป็นคู่ต่างจับมือกันทั้งนั้นเลย”ฮ่องเต้อธิบาย ผมเหลียวมองรอบตัว ตอนนี้ห้าโมงกว่า ร้านรวงในตลาดนัดตั้งเรียงกันเป็นแถวๆ เหนือร้านติดไฟแต่ยังไม่มีเจ้าไหนเปิดเพราะฟ้ายังไม่มืด ตลาดนัดเต็มไปด้วยผู้คน ถ้าจะให้บรรยายเฉพาะเจา...

6 ผมพาหยางจิวหรงไปที่ร้านไอศกรีมชื่อดัง พอเอาเมนูให้ดู เขาก็นั่งเลือกด้วยท่าทางสนอกสนใจ ตัวละครจากนิยายไม่เคยกินไอศกรีมหน้าตาสวยงามแบบนี้มาก่อน ผมบอกพนักงานว่าเอาซันเดย์ธรรมดาๆ แก้วหนึ่งแล้วนั่งดูเขาเลือกเมนู ท่าทางหยางจิวหรงอย่างกับเด็กที่มาห้างในวันเกิดแน่ะ เขาดูตื่นเต้นและแสนจะมีความสุข พอเขาสั่...

4 คืนนั้นผมปิดไฟและเตรียมเข้านอนไปแล้วแต่ผมนึกสงสัยอะไรบางอย่างขึ้นมา ผมจึงลองถามหยางจิวหรงไปว่า “นายรู้ตั้งแต่เมื่อไหร่น่ะ ว่าตัวเองอยู่ในนิยาย” “สามปีก่อน พอจางเฟยเทียนออกไป คนอื่นที่อยู่รอบๆ ทั้งหมดก็รู้ตัวว่าอยู่ในนิยาย ตอนนั้นทุกคนตกใจมากๆ เลยแหละ”เสียงตอบดังมาจากบนเตียง ผมนอนบนฟูกหันตะแคงไปทา...

3 เราได้มาคุยเรื่องนี้กันอีกทีตอนกลับบ้าน ผมพาหยางจิวหรงขึ้นไปบนห้องนอน ก่อนจะเริ่มทำการบ้านภาษาจีนที่เหล่าซือให้มา ผมก็ลองถามเขาดูเสียก่อน “วันนี้ ตอนเจอพี่เทียนน่ะ เกิดอะไรขึ้นงั้นเหรอ” “จางเฟยเทียน”หยางจิวหรงพึมพำเบาๆ“รู้จักหรือเปล่านะ เธอน่ะเริ่มอ่าน‘ลิขิตรักหลี่ซูฮวา’ตั้งแต่เมื่อไหร่เหรอ” “เพิ...

2 ค่ำคืนหนึ่งผ่านไปโดยไม่มีอะไรเกิดขึ้นเป็นพิเศษ ฮ่องเต้จากนิยายนอนหัดเล่นมือถืออยู่บนเตียงของผม ส่วนตัวผมนั้นนอนตะแคงพลิกไปพลิกมาบนฟูกที่อุตส่าห์หามาปูเอง จากนั้นพวกเราก็หลับไปจนถึงเช้าวันใหม่ เสียงนาฬิกาปลุกเรียกผมให้ตื่นมาพบว่านี่เป็นวันจันทร์ ผมต้องไปมหา’ลัย ลุกขึ้นอาบน้ำแต่งตัว หยางจิวหรงนั่งอ...