ผู้เขียน: อิมามุระ มาซาฮิโระ

ผู้แปล: Kantie JK Takahashi

สนพ. ไดฟุกุลิท

          ฮามุระสมาชิกชมรมคนรักเรื่องลึกลับ กับอาเคจิประธานชมรมได้รับคำชวนไปออกค่ายฤดูร้อนกับชมรมวิจัยภาพยนตร์จาก เคนซากิ ฮิรุโกะ สาวน้อยนักสืบชื่อดังอย่างไม่คาดฝัน ประจวบเหมาะกับอาเคจินั้นอยากไปค่ายฤดูร้อนที่ว่านี้อยู่ก่อนแล้ว ดังนั้น แม้ว่าจะมีข่าวลือน่ากลัวบางอย่างจนทำให้สมาชิกชมรมวิจัยภาพยนตร์ถอนตัวไปหลายคน แต่เขาก็ยังตอบรับคำเชิญนั้นทันที พร้อมกันนั้นพวกเขาก็ได้รู้ความจริงจากปากของเคนซากิว่างานออกค่ายครั้งนี้แท้จริงมีจุดประสงค์อื่นแอบแฝงอยู่เบื้องหลัง

          เดินเข้าคิโนะคุนิยะที่อิเซตันแล้วพลันเหลือบไปเห็นนิยายเรื่องนี้ตั้งเด่นเป็นสง่าอยู่ พร้อมกับคำโฆษณาว่า "ผลงานเปิดตัวของนักเขียนหน้าใหม่ผู้คว้ารางวัลชนะเลิศและเกียรติยศมาครอบครองอย่างงดงาม" บวกกับหน้าปกที่ดูลึกลับสยองขวัญสไตล์การ์ตูนญี่ปุ่นนั้นดึงดูดใจเราได้ทันที รู้ตัวอีกทีก็ซื้อมาแล้วและอ่านจบอย่างรวดเร็ว (เป็นอีกเรื่องที่อ่านจบตั้งแต่ปลายปีที่แล้ว 2561 แต่ดองไว้ แหะ ๆ ?) บอกเลยว่าชอบมาก สนุกมาก และขอเชียร์แบบสุดแรง ใครชอบอ่านแนวสืบสวนสอบสวน หรือเรื่องลี้ลับ และอยากลองอะไรที่แปลกใหม่ เราแนะนำให้ลองหาเรื่องนี้มาอ่านค่ะ

          บอกเลยว่าไม่แปลกใจว่าทำไมผู้เขียนถึงได้รางวัล ถึงเขาจะออกตัวว่าไม่ค่อยถนัดแนวสืบสวนเท่าไร และนี่ยังเป็นผลงานเปิดตัวเรื่องแรกอีก ต้องยอมรับในความกล้า และบ้าที่ใส่ "สิ่งนั้น" เข้ามาในนิยายสืบสวนแบบยุคเก่า การนำปมสองอย่างที่หากดูแยกกัน ผิวเผินคือมันมีเยอะมากอยู่แล้วในตลาดหนังสือ รวมไปถึงวงการภาพยนตร์ ซีรี่ส์ในทุกวันนี้ แต่อิมามุระ มาซาฮิโระคนนี้กลับดึงเอาของสองอย่างที่มีให้เห็นกันทั่วไปมารวมเข้าด้วยกัน แล้วบู้ม! กลายเป็นความคลาสสิคที่ผสมผสานความแปลกใหม่ได้อย่างลงตัว ตอนเห็นผังบ้านนี่นึกถึงคินดะอิจิยอดนักสืบ กับโคนันเลยนะ พออ่านถึงฉากเกมวัดใจที่เฉลยสิ่งที่คุกคามกลุ่มนักศึกษาเท่านั้นแหละ นี่ถึงกับร้อง เ_ี้ยยยยยยยยยย อะไรของเมิ้งงงงงง มันโผล่มาได้ยังไง้ เอาอะไรยัดเข้าม้าาา ละคือจะตายกันอยู่แล้ว แต่ก็ยังสติดีกันมากกก นั่งวิเคราะห์หาฆาตกรกัน ทำแผนประกอบคำรับสารภาพอีก อ่านไปก็ อะไรของเมิ้งงงงงง ไป แต่ก็หยุดอ่านไม่ได้อะ นี่รู้สึกสับสนเหมือนมีอาการทางจิตต้องพบแพทย์ ?

          ตัวละครอย่าง เคนซากิ ฮิรุโกะ สาวน้อยหน้าตาดีที่ช่วยตำรวจคลี่คลายคดีมาแล้วมากมายน่าจะเป็นบทเด่น แต่ผู้เขียนกลับเล่าเรื่องผ่านตัวละครอย่างฮามุระ สมาชิกชมรมมหาวิทยาลัยธรรมดาแทน คนที่เราจินตนาการว่าน่าจะเป็นเด็กหนุ่มเงียบ ๆ ทั่วไป ไม่ทำตัวโดดเด่น แต่กลับกลายเป็นว่าฮามุระทำหน้าที่ของเขาได้ดีเกินความคาดหมาย และทำให้เรื่องดำเนินต่างไปจากนิยายสืบสวนที่เล่าผ่านตัวนักสืบเก่ง ๆ และเป็นเสน่ห์อีกอย่างของเรื่องก็ว่าได้ และแน่นอนว่าปมฆาตกรรมย่อมมีเบื้องหลังเป็นความเศร้าและคับแค้น จุดนี้ผู้เขียนก็ทำได้ดีในการดึงอารมณ์คนอ่าน แต่มันจะออกอึน ๆ แบบนิยายญี่ปุ่นนะ หดหู่แต่ไม่ถึงกับเรียกน้ำตา ทว่ากลับทำให้เราสลดใจค้างอยู่พักนึงเหมือนกัน นอกจากนี้กลิ่นอายโรแมนติกจาง ๆ ที่แฝงอยู่ในเรื่องก็ชวนให้คันยุบยิบ ๆ ในหัวใจ แม้สุดท้ายจะมีแต่นกบินว่อนก็ตาม ? นี่ก็แอบลุ้นอยู่ว่าอยากให้มีภาคต่ออะ ยังไงก็ลองรับเรื่องนี้ไว้พิจารณากันอีกเรื่องนะ งานหนังสือยังมีอยู่ ถ้าสนใจก็ลองไปหามาอ่านกันได้

แวะมาอัปเดตว่าทางสนพ. ประกาศลิขสิทธิ์เล่ม 2แล้ว!! และมีเล่ม 3 แน่นอน แอบกรี๊ดด ขอบคุณเพื่อนในทวิตภพที่แจ้งข่าวค่ะ อ่านรายละเอียดเพิ่มเติมที่เพจ daifuku publishing