And if you go, I wanna go with you
And if you die, I wanna die with you
เพลง Lonely Day ของวง System of A Down ดังกระหึ่มหูฟังตอนที่ฉันนั่งเหม่ออยู่ในร้านชาปักษ์ใต้ ลึกเข้าไปในซอยที่รถติดอันดับต้นๆของนนทบุรีโดยเฉพาะช่วงที่มีงานบุญ แต่ต้องขอบคุณเทศกาลปีใหม่ที่ทำให้ตอนนี้แทบจะเป็นเมืองร้าง มีแค่ฉัน กับคนขายชาสีหน้าเบื่อหน่ายเท่านั้น
ฉันจำไม่ได้ว่าคืนนี้คิดอะไรอยู่ แต่กว่าจะรู้ตัวฉันก็ใช้เวลาร่วมชั่วโมงเดินไปตามบาทวิถีที่ไม่ได้เรื่องที่สุดในโลกมาจนถึงร้านชา สั่งชาหวานหนึ่งแก้วทั้งที่ความจริงควรลดน้ำหนัก นั่งลงแล้วเปิดงานขึ้นมาอ่านพร้อมบุหรี่อีกหนึ่งมวนตามความเคยชิน
หลายคนเป็นห่วงถึงสวัสดิภาพสุขภาพจิตของฉัน คงเพราะพวกเขาเห็นว่าฉันหม่นหมองตลอดเวลาเหมือนผ้าขี้ริ้วไม่ได้ซัก ฉันมักจะยิ้มให้พวกเขา ขอบคุณถึงความเป็นห่วง ก่อนจะบอกว่านี่คือสภาวะปกติของฉัน อารมณ์เหมือนชื่อหนังสือของคุณทราย เจริญปุระ ว่า 3 วันดี 4 วันเศร้า ขึ้นลงเป็นธรรมดา
E.M. Cioran ที่ฉันคงเผลอกล่าวถึงไปในตอนก่อนหน้า(อันที่จริงก็เบลอๆแหละว่าพิมพ์อะไรลงไปบ้าง บางช่วงเวลาพิมพ์ฉันเหมือนเป็นอีกคนโดยสิ้นเชิง) ได้กล่าวเอาไว้ว่า
"การฆ่าตัวตายเป็นเรื่องของพวกมองโลกในแง่ดี ที่ล้มเหลวในการเป็นคนมองโลกในแง่ดี, คนที่ไม่มีเหตุผลให้มีชีวิตอยู่ต่อ ใยเล่าจึงจะมีเหตุผลให้ตาย?"
แน่แหละ ขืนพูดแบบนี้ให้ใครฟังเขาคงรีบเข้ามาโอ๋ฉันกันยกใหญ่ก่อนที่จะถามว่าฉันกินยาแล้วหรือยัง ฉันเลยมักได้แต่ตอบไปว่า "เป็นธรรมชาติแหละ เดี๋ยวก็ดีขึ้น"
แต่ฉันเชื่อจริงๆนะ ฉันมีเหตุผลในการมีชีวิตในความหมายของ Live น้อยมาก (ยังโชคดีที่มีคนรักฉันมากจนฉันยังไม่อยากรีบตายนัก) แต่ฉันเองก็ไม่มีเหตุผลว่าจะตายไปทำไม มันก็แค่เป็นสถานะกึ่งกลาง ไม่ยินดียินร้ายเฉยๆ
น่าเศร้าใจที่ระยะนี้ฉันค่อนข้างจมไปอยู่ด้านเศร้ามากขึ้น คงเป็นเพราะเริ่มขาดการติดต่อกับโลกภายนอกที่คุ้นเคยแหละมั้ง ทุกคนต่างมีภาระของตัวเองต้องไปทำ ส่วนฉันยังวนๆอยู่กับการอ่านๆเขียนๆแล้วก็สูบบุหรี่
วันนี้ก็เป็นวันเหงาๆวันหนึ่งนั่นแหละ
"Hell is the other" ฌอง ปอล ซาทร์ นักปรัชญาชาวฝรั่งเศสพูดประโยคอมตะเอาไว้ แนวคิดอัตติภาวนิยมของเขาบอกว่ามนุษย์เราต้องพึ่งตนเอง ไม่มีโลกหน้า ไม่มีโลกก่อนหน้า มนุษย์ทุกคนโดดเดี่ยวอยู่กับปัจจุบัน เรามีอิสระมหาศาลที่จะทำอะไรก็ได้ แต่ก็ต้องรับผิดชอบสิ่งที่เราทำ ไม่มีใครรับผิดชอบแทนเราได้
แต่มนุษย์ทุกคนต้องทรมานกับการตัดสินใจอย่างโดดเดี่ยวแบบนั้นตลอดไป นั่นแหละฉัน
ถึงแม้จะมีทุกคนอยู่รอบกาย แต่ฉันไม่เคยลืมว่าสุดท้ายไม่ว่าฉันจะลงมือทำ หรือไม่ทำอะไร มันก็อยู่ที่ตัวฉัน ฉันจะฟังเสียงไหนในหัวก็ขึ้นอยู่กับฉัน พอทำไปแล้วมันจะดีหรือพังไม่เป็นท่า สุดท้ายฉันเองก็คือคนที่ต้องรับความรู้สึกตรงนั้นไป ไม่มีใครมาช่วยเราได้ เพราะเราทุกคนคือปัจเจก
ความบัดซบของการเกิดมาเป็นมนุษย์ในฐานะปัจเจกมันก็งี้แหละว่าไหม?
บุหรี่น่าจะดับไปหลายมวน งานผ่านไปหลายหน้า คนขายชาเริ่มใกล้หลับ เพลง Lonely Day เข้าสู่ท่อนสุดท้าย
Such a lonely day
And it's mine
Is day that I'm glad I survived
วันนี้ก็เป็นวันเหงาๆวันหนึ่งนั่นแหละ แต่ก็เป็นวันเหงาๆที่ฉันมีชีวิตต่อไปอีกวัน
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in