หนี ข้าจึงเจ็บป่วย

คอยกล้ำกลืนความมืดเป็นอาหาร

ลิ้มรสความเหงาเป็นของหวาน และมีความเงียบเป็นเพื่อน.เพิ่มความเศร้า 

-ข้าไร้รูปร่างและจับต้องไม่ได้ เมื่อไม่รับรู้-จึงไม่รู้สึก และเมื่อข้าไม่รู้สึก-ข้าจึงว่างเปล่า

กลืนหายกลายเป็น ว่างเปล่า 

ส่วนหนึ่งของ: ชีวิตคือการรู้สึก นึกคิด เมื่อรู้สึกคือหัวใจยังมี และนั่นคือชีวิต

จงรับฟังเพื่อรู้สึก

.

จงฟัง แม้คำที่เอ่ยจะดำมืด ที่ได้ยินจะร้อนรน

จงฟัง แม้กลัวที่จะตอบ ทรมานที่จะเอ่ย

จงฟัง แม้อยากจะกลืนหาย เพื่อหลบหนี

จงฟัง รับรู้ ทรมาน ทราม ดี และหวาน ขม

จงฟัง อย่ากลืนหายกลายเป็น ว่างเปล่า

. .

จงรับรู้เพื่อมีชีวิต

จงรับทุกความรู้สึกเพื่อ รู้สึก

เพราะ สิ่งใดที่มีความรู้สึก

สิ่งนั้นคือ สิ่งที่มี ชีวิต