ภาพเธอยืนโบกมือ 
อยู่อีกฝั่งถนน ยังจำวันที่อำลา
เธอบอกแกมบ่นว่า
ห่มผ้าให้หนาๆ เวลาที่อากาศหนาว

 กี่วันแล้วหนา โอ้เวลา
คิดถึงทุกคราน้ำตาคลอ
กี่คืนแล้วหนอ โอ้วันที่รอ
คอยอดทนถึงวันจะพบกัน

 โปรดจงรู้ ว่าฉันสบายดี
ที่ตรงนี้ไม่ต้องห่วง
ส่วนเธอนั้น ฉันขอวอน-
ฟ้าและวานดาว ช่วยดูและเธอที

อากาศเริ่มเปลี่ยนไป
คิดถึงวันที่ผิงไฟ ในช่วงเวลาเช้า
สัญญากับสายลมหนาว
จะเอาความฝันไป วางไว้บนตักเธอ

ฟังเพลงนี้แล้วโคตรอุ่น เหมือนเราบอกกับคนที่บ้านว่าเออ "มาตามความฝันนะ เดี๋ยวเอาฝันไปฝาก  "

"และฉันไม่เหนื่อย ฉันสบายดี " นี้คงเป็นคำโกหกที่ใช้บ่อย เพื่อบอกให้กับคนพวกนั้นสบายใจ

มิตรภาพ........ระหว่างทางก็สำคัญนะ มันถือเป็นเครื่องชี้วัดว่าเราจะมีประสบการณ์แบบไหนเลยแหละ

ดีบางเลวบาง ผสมกันไป ไม่มีใครสมบรูณ์แบบ ต้องเรียนรู้ที่จะยอมรับ เข้าใจในตัวพวกเขา เย็นบาง   ร้อนบาง พลัดกันผิดใจ แต่ต้องหมั่นทำความเข้าใจ ใครกันที่ไม่เคยพลาด กอดคอกันไว้เพื่อนเอ๋ย 

เราจะไม่สัญญาว่าจะคบกันตลอดไป มันอาจจะมีคนที่สนิทกันเท่าเดิม สนิทกันมากขึ้น บางคนอาจเคลื่อนหายไปตามกาลเวลา เพราะมนุษย์เป็นสัตว์สังคม อยากให้รู้ว่าตลอดเวลาที่ฝึกด้วยกันมา โคตรสบายใจ 

: )

ถ้าเปรียบเทียบความสามารถ คุณอาจจะมองพวกเราเป็นเด็กน้อย ไม่มั่นใจในตัวพวกเรา

พวกคุณมีสิทธิคิดนะ แต่อยากให้รู้ไว้ว่าการที่เราขึ้นฝึกปฏิบัติบนหอผู้ป่วยในแต่ละวัน เราไม่เคยทำเล่นๆ ทุกคนต่างมีความหวังที่จะให้ครอบครัวของตนเองดีขึ้นจากอาการป่วย แน่นอนพวกเราดูแลอย่างสุดความสามารถ ขอบคุณกรณีศึกษาทุกท่านที่ยินดีและเต็มใจให้พวกเราได้ดูแล ขอบคุณที่ให้โอกาสพวกเราได้เรียนรู้ ขอบคุณอาจารย์ที่สอนศิษย์มา