ถือเป็นหนึ่งในหนังที่กำลังมาแรงมากๆ ในช่วงนี้ น่าจะด้วยจังหวะความ'มา' ของค่ายหนัง A24 ทั้ง appeal ของตัวหนังที่ว่าด้วยช่วงวัยและ setting ที่น่าสนใจ นิวยอร์ก

นักเขียน อากาศครึ่มฟ้าครึ้มฝน พรหมลิขิต Eternal Sunshine of the Spotless Mind เพียงคีย์เวิร์ดเหล่านี้ประกอบกัน (ยังไม่นับโปสเตอร์ที่สวยเท่สุด) คงจะดึงดูดใครหลังคนให้เข้าไปดู และต่อมาหลงรักหนังได้ไม่ยากนัก

ว่าด้วยเรื่องของ นอร่าหรือนายอง และ แฮซอง ในสามช่วงวัยที่ห่างกันทีละ 12 ปี ตั้งแต่เป็นเพื่อนเล่นที่ปิ๊งปั๊งกันในตอนเด็ก สู่คนคุยออนไลน์ในวัยเติบโตตามหาความฝัน และการกลับมาเจอกันอีกครั้งในวัยกลางคน ในแต่ละช่วงที่ทั้งสองได้ใช้เวลาร่วมกัน ทั้งสองคน (รวมถึงคนดู) รู้ว่า มันมีทั้งเคมี ทั้งคอนเนกชั่น การเข้ากันได้ที่พิเศษมาก แต่ด้วยความหนักแน่นทางเหตุผลในแต่ละครั้ง ต้องย้ายประเทศ ต้องยึด career path ไว้ก่อน หรือแต่งงานลงหลักปักฐานเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ทั้งคู่จึง 'เต็มใจ' ใช้หัวเลือกทางที่นัยยะสำคัญทางความสำเร็จและความปลอดภัยที่มากกว่า แม้ว่าอาจจะทำให้ 'ใจเจ็บ'อยู่ไม่น้อยก็ตาม

ตลอดเกือบสองชั่วโมงของหนัง ทั้ง นอร่า แฮซอง และ สามีใหม่ อาเธอร์ ต่างถูกโอบล้อมและจมอยู่ในอารมณ์ที่เข้มข้นหลายต่อหลายครั้ง แต่ก็ไม่มีครั้งไหนเลยที่ตัวละครปล่อยให้อารมณ์ครอบงำและทำการกระทำที่ เล่นใหญ่ อันพึงเกิดขึ้นในหนังที่ว่าด้วยความรัก ไม่มีการโวยวายตบตีหึงหวง ไม่มีการวิ่งตามไปที่สนามบิน (เกือบ)ไม่มีการร้องไห้ฟูมฟาย ไม่มีการทำอะไรที่ผิดศีลธรรม แต่อย่างใด แต่ก็ใช่ว่าพวกเขาเหล่านั้นจะจะไม่รู้สึก

หนึ่งในสิ่งที่เราประทับใจคือ ท่าทีของ อาเธอร์ ในเรื่อง ที่รักและห่วงใยในตัว นอร่า อย่างเต็มเปี่ยม เราคนดูสัมผัสได้ถึงความกังวลปนน้อยใจ รวมทั้งรู้สึกด้อยกว่า แฮซองในด้านต่างๆ ทั้ง physically ethnically หรือแม้แต่ narratively อย่างฉากบนเตียงที่ อาเธอร์ได้พูดทำนองว่า ถ้านี่เป็นหนังสักเรื่อง เขาเองก็คงเป็น some random white dude ที่มากลางเรื่องเป็นอุปสรรคความรักอันสุดแสนโรแมนติกของพระเอกนางเอก (ส่วนตัวคิดว่าหนังแสดงให้เห็นถึงค่านิยมคนขาวเป็นใหญ่ในระดับซับซ้อนขึ้นได้อย่างแยบยลดี) ในซีนสุดท้าย การที่อาเธอร์เลือกที่จะรออยู่ตรงบันไดหน้าอพาร์ทเมนต์ ไม่มากไม่น้อยไปกว่านั้น ทำให้เรามั่นใจเลยว่า นอร่าเลือกคนไม่ผิดแน่นอน ชั่วขณะที่เธอปล่อยโฮออกมา เหมือนอร่าและได้หันอีกด้านของตัวตน (เด็กน้อยขี้แย ที่ปกติแล้วจะหันให้กับ แฮซอง) ให้อาเธอร์โอบกอดอย่างเต็มใจ และเป็นตอกย้ำสถานะของ แฮซอง เป็น some (not so) random Korean dude ไปโดยปริยาย

ว่าด้วยเรื่อง อิยอน หรือว่ากันบ้านๆ ก็คือ ทำเวรทำกรรมด้วยกันมาแต่ชาติก่อน ถ้าลองคิดให้ถี่ถ้วนแล้ว พิจารณาจากระยะเวลาที่นางยองและแฮซองได้ใช้ร่วมกัน ก็พอจะอนุมานอย่างน่าเศร้าได้ว่า ไม่ว่าชาติปางไหน พวกเขาสองคนก็คงจะไม่ได้ใช้เวลาร่วมกันมากเท่าไรนัก ซึ่งเผลอๆ ทั้งคู่ก็รู้อยู่ด้วย จากการเปรียบเปรยทีเล่นทีจริงว่าเคยเป็นอะไรกันจากชาติก่อน เช่นองค์รักษ์และองค์หญิง หรือนกที่มาเกาะบนกิ่งไม้เดียวกัน ซึ่งล่วนแล้วแต่เป็นตัวอย่างที่ไม่ได้มีความสัมพันธ์ที่ยืดยาวต่อกันเท่าไร การเกี่ยวดองกันในชาตินี้ ถึงจะดีดตึงถึงเส้นใจเป็นพิเศษสักหน่อย ก็แค่การผ่านมาและผ่านไปเท่านั้น

โดยสรุปแล้วคือ เป็นหนังที่ใช้เหตุผลหนักมาก เรียกว่า grounded in true reality จนเผลอๆ ชีวิตจริงจะดราม่าและไร้เหตุผลมากกว่าเสียด้วยซ้ำ (ฮา) นักแสดงทุกคน แสดงดีมากๆ จริงๆ นอกจากจะสร้างแรงบันดาลใจให้ผมคิดและทำอย่างพวกเขาเหล่านั้นในชีวิตจริงแล้ว Past Lives ยังแสดงให้เห็นถึงความ ความน่าจะเป็นที่ไร้การสิ้นสุด เกินการคาดเดา ของโชคชะตาชีวิต ในคราบของคำว่าพรหมลิขิตไปพร้อมๆ กัน เหมือนกับที่นอร่าตอบอาเธอร์ในฉากบนเตียงนั้นว่า

"This is my life now and I'm living it with you .This is where I ended up, this is where I suppose to be."

ยกให้เป็นหนังรักที่เราชอบขึ้นแท่นตลอดกาลได้อย่างสบายๆ เลย 

9. Wonder
10. Train to Busan
11. La La Land
12. Your name
13. Trolls
14. Nerve
15. The Glass Castle
16. Where to Invade Next
17. Mr. right
18. Ghostbusters
19. The shallows
20. A Cure for Wellness
21. Kiseki
22. BNK48 : Girls Don't Cry
23. Mother!
24. Bad Moms
25. Finding dory
26. Captain America: Civil war
27. The Conjuring 2
28. The VVitch
29. Lights out
30. February
31. High-rise
32. Me Before You
33. Equals
34. Blair Witch
35.Don't breathe
36. Bad Neighbors 2
37. Café Society
38. If Cats Disappeared form the world
39. Hardcore Henry

รีวิวหนังเรื่องอื่นๆ