Gone 218 day

สวัสดี 

“เพื่อนมนุษย์เอ๋ย”

ไม่ได้เจอกันนาน เลยนะ ยังสบายดีกันรึป่าว?

มันช่างเป็นเวลาที่แสนทรมาน และยาวนานยิ่งนัก กับการห่างหายไป จาก น้ำหมึก และปากกา

กับเหตุการณ์ที่ผ่านมา สถานการณ์อันต้องพบพาน เรื่องราวกับผู้คนมากมาย ที่จำเป็นต้องเผชิญ

มันไม่ใช่เรื่องง่ายเลยจริงๆ กับการไม่สามารถที่จะขีดเขียนหรือสร้างสรรค์ผลงานที่เรารักมันออกมาได้ใน “ภาวะจำยอม” 

•

ด้วยร่างกายและจิตใจ 

อันไร้ซึ่งแรงบันดาลใจ มันช่างเป็นอะไรที่โหดร้ายเกินกว่าจะยอมรับและให้อภัยมันได้ 

หลากหลายปัจจัยซึ่งถาโถมเข้ามา ช่างยากเย็นเกินกว่า ที่ฉันนั้นจะกลับมาจับปากกา แล้วเดินหน้าต่อไป

ความสูญเสียมากมาย ที่ดาหน้ากันเข้ามา กระทบและทับถมยิ่งกว่าจะเปรียบกับสิ่งใด แม้หลายคนจะลองนิยามให้ ว่ามันเป็นเคราะห์กรรมบ้าง มารผจญบ้าง ก็คงยังน่าทุกข์ระทมไม่เพียงพอ มันเกินกว่าจะบรรยายได้จริงๆ

•

ว่าด้วยเรื่องราวของการสูญเสีย 

ทั้งทางร่างกาย และจิตใจ ซึ่งไม่สามารถเอ่ยปากออกไป ให้ใครได้เลย ก่อเกิดภาวะความไม่มั่นคง ที่ก็ยังไม่สามารถมองหาทางออกได้อย่างจริงๆ จังๆเสียที 

ไม่พอแค่นั้น มันยังมีเรื่องราวของ ความสัมพันธ์ ที่มันขาดสะบั้น ในหลายคน ไม่ว่าจะเคยเคียงคู่ หรืออยู่รอบกาย มิตรภาพที่มลาย ได้แปลเปลี่ยนไป ในรูปแบบที่ไม่เหมือนเดิม

และนั่นแหละเหตุการณ์ต่างๆ นาๆ ที่ทำให้ฉันนั้น จางหายไป ได้ปล่อยให้หน้ากระดาษนั้นว่างเปล่า ไปพร้อมกับหมึกปากกาที่แห้งผากไป

•

แต่คุณเชื่อหรือไม่?

ว่าฉันนั้น ไม่เคยหยุดคิดถึงมันได้เลย ไม่ว่าวันไหน หลายครั้งในบทสนทนา ก่อเกิดมาเป็นประเด็นอันสามารถ ต่อยอดมาใช้ ขีดเขียน เรื่องราว และในหลายครั้ง ที่เรานั้นกำลังอยู่ในภวังค์เมื่อยามหลับตา 

หรือแม้แต่ตอนเรา กำลังชำระล้างร่างกาย เพื่อพร้อมรับมือกับความโสมม บนโลกใบนี้ ฉันมักจะได้อะไรใหม่ๆ 

“แล้วมันก็ได้ล่วงเลยไปเป็นเวลากว่า 218 วัน ที่ฉันหายไป”

จริงๆแล้วนี่ควรเป็นบทความแรกที่ควรลงต้อนรับการกลับมา 

แต่ทว่ามันดันมีเรื่องอื่นที่น่าเขียนมากกว่านี่สิ ฉันเลยอดไม่ได้ที่จะเขียนมันให้เสร็จก่อนที่อารมณ์ร่วมจะจางหายไป

•

เอาเป็นว่าขอฉัน “กล่องข้อความเที่ยง” ประกาศอย่างเป็นทางการ

ว่าฉันกลับมาแล้วนะ “เพื่อนมนุษย์” และฉันสัญญา ว่าจะทำมัน ให้ดีกว่าเก่า

ด้วยน้ำลาย น้ำหมึก และปลายปากกา

ขอสัญญาว่า จะตั้งใจใช้มัน เพื่อสร้างสรรค์ 

สายลม และหน้ากระดาษให้มีสีสัน ที่มากกว่าเดิม

“ว่าแต่เรานั้น คิดถึงกันบ้างไหม?”

เอาเป็นว่าไม่เป็นไร ฉันเพียงแค่ ขอกล่าวสวัสดี อีกซักหนึ่งที

จาก เพื่อนมนุษย์ท่านหนึ่ง

ถึง เพื่อนมนุษย์ท่านอื่น

MidnightMessageBox