“สวัสดีเพื่อนเอ๋ย”

ว่าแต่ว่าในเวลาที่ท้อแท้ ทุกข์ใจ และเหนื่อยหน่ายมากมาย

ตัวคุณนั้น

แก้ไข หรือมีวิธีจัดการกับมันอย่างไร ไม่ว่าจะประเด็นอะไรก็ตาม

จะ “Move on” ใช่ไหม?

แต่ระวังนะ เพราะคุณอาจไม่ได้เดินเป็นเส้นตรง เพราะมันอาจกลายเป็นวงกลมแทน

ประเด็นก็คือว่า

มันไม่จำเป็นเลย ที่จะต้องพยายามปล่อยตัวปล่อยใจ แล้วทิ้งมันลงสู่ ก้นทะเล หรือหุบเหวลึกอะไร กับในบางสิ่งบางอย่างนั้น

ผมก็ขอแค่คุณ “ปล่อยวาง” 

มันก็เท่านั้นเอง ส่วนคุณจะวางมันไว้ที่ไหน 

“นั่นก็สุดแล้วแต่คุณจะพอใจ” 

สวนหลังบ้านดีไหม ตู้โชว์ก็ไม่เลวนะ หรือว่าใต้หมอนก็ย่อมได้

นั่นเพราะว่าอะไร ทำไมต้องพูดแบบนี้

เจตนารมณ์ของผม ก็คงไม่มีอะไร นอกเสียจากว่า ขอให้คุณนั้นยังหลงเหลือมันไว้ จะได้ไม่หลงลืม เพียงแต่อย่าได้ยึดติดกับมัน เป็นพอใจ 

สุดท้ายแล้วอย่างน้อยๆ สิ่งที่คุณยอมหลงเหลือไว้

มันจะได้กลายเป็นเครื่องย้ำเตือนใจในความทรงจำ เมื่อยามที่คุณนั้น จำเป็นต้องใช้มัน ในการก้าวเดินต่อไป กับกรณีศึกษา หรือว่าตักเตือนหัวใจ ก็เอาที่สบายใจเลย เพื่อนเอ๋ย

“แล้วมันจะผ่านไปด้วยดี” 

ด้วยความปรารถนาดี

จาก เพื่อนมนุษย์ท่านหนึ่ง

ถึง เพื่อนมนุษย์ท่านอื่น